Η άνοδος του φασισμού και ποιος την μεθοδεύει

του Δημήτρη Καζάκη

Ο εχθρός της δημοκρατίας είναι εχθρός της πατρίδας. Έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί η γνωστή ρήση «τον του δήμου εχθρόν πολέμιον νομίζειν», του Κλεόβουλου του Λίνδιου, ο οποίος έζησε τον 6ο αι. π.Χ. και ήταν ένας από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να προφασίζεται τον πατριώτη και να εμφορείται από τα δόγματα και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Ο ξυλοδαρμός της ....
βουλευτίνας του ΚΚΕ κ. Λιάνας Κανέλλη στο πλατώ τηλεοπτικής εκπομπής από τον σεσημασμένο κακοποιό, Κασιδιάρη, εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, δεν είναι ένα απλό, τυχαίο περιστατικό. Δεν πρόκειται για κάποια ακρότητα.

Το ΕΠΑΜ από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει τα εξής σχετικά με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο: «Είναι η πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία που καθαρόαιμο φασιστικό, ναζιστικό κόμμα αποκτά σοβαρή κοινωνική επιρροή και εισέρχεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το φαινόμενο αυτό είναι προϊόν αφενός της ηθικής και πολιτικής σήψης που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, της κοινωνικής περιθωριοποίησης ευρύτατων στρωμάτων των λαϊκών τάξεων στα πλαίσια μια πρωτοφανούς υποβάθμισης της διαβίωσής τους, αλλά και της ιδιαίτερης προβολής του από τα ΜΜΕ με τρόπο που να ταυτίζεται ο πατριωτισμός με τον φασισμό και η κοινωνική αγανάκτηση με τις πρακτικές του υποκόσμου. Καθοριστική επίσης ήταν και η στήριξη από το ίδιο το επίσημο κράτος, το οποίο συντηρεί τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τις δυνάμεις καταστολής με σκοπό να λειτουργήσουν ως τάγματα εφόδου ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Σημαντικός παράγοντας της ανόδου της Χρυσής Αυγής είναι επίσης ότι οι λαϊκές γειτονιές έχουν πλέον εγκαταλειφθεί παντελώς και έχουν μετατραπεί σε γκέτο πρωτοφανούς εξαθλίωσης και δράσης συμμοριών.» (Απόφαση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ σχετικά με την Εκτίμηση των Εκλογικών Αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου, 16/5/2012)

Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής είναι ένας: να νομιμοποιεί στη συνείδηση του απλού κόσμου την δράση των ταγμάτων εφόδου. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή και διαδικασία εκποίησης. Ο μόνος τρόπος για να μην αντισταθεί οργανωμένα ο ελληνικός λαός ενάντια στο καθεστώς κατοχής και εκποίησης είναι να μετατραπεί σε όχλο και να οδηγηθεί σε κοινωνικό εμφύλιο. Και σ’ αυτό τα τάγματα εφόδου του φασισμού έπαιξαν πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλωστε, είδατε ποτέ τον οργανωμένο υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής να στρέφεται ενάντια στην εξουσία και τους εκπροσώπους της. Ποτέ. Αντίθετα τα τάγματα εφόδου δρούσαν πάντα ως το «μακρύ χέρι» του νόμου. Το ίδιο συνέβαινε στο μεσοπόλεμο με τις ανάλογες ναζιστικές και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα, όπου τότε στόχος ήταν οι «προσφύγοι», ή «τουρκόσποροι», όπως είχε αποκαλέσει ο Παναγής Τσαλδάρης του Λαϊκού Κόμματος από βήματος της Βουλής τους μικρασιάτες πρόσφυγες. Ορδές μελανοχιτόχων ναζί και φασιστών με στρατιωτική οργάνωση και εκπαίδευση εισέβαλαν τότε στις φτωχογειτονιές των προσφύγων διψώντας για αίμα. Την κάλυψη αυτών των ορδών είχε αναλάβει η χωροφυ