Η ανάδυση του ναζιστικού φαινομένου

του Γιώργου ΚαραμπελιάΜέσα από τη ...
σύγχυση της 6ης Μαΐου, αναδείχτηκε στο προσκήνιο της ελληνικής πολιτικής ζωής το φαινόμενο μιας συμμορίας που μεταβλήθηκε με αστραπιαία ταχύτητα σε ναζιστική απειλή. Αρχικώς, πολλοί πίστεψαν πως επρόκειτο απλά για μια αντισυστημική ψήφο αγανάκτησης και ότι σύντομα το κύμα θα καταλάγιαζε. Ωστόσο, οι έξι βδομάδες που πέρασαν κατέδειξαν πως έχουμε να κάνουμε –δυστυχώς– με κάτι βαθύτερο και μονιμότερο. Την εμφάνιση ίσως, για πρώτη φορά στην ιστορία μας, ενός μαζικού φασιστικού φαινομένου, το οποίο, στην περίπτωση που η κρίση στην Ελλάδα βαθύνει, μπορεί να λάβει ακόμα πιο επικίνδυνες διαστάσεις.Σε αυτές τις έξι εβδομάδες, οι ναζιστικές συμμορίες επιδόθηκαν σε δεκάδες ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες, με αποκορύφωμα την επίθεση στους Αιγύπτιους νόμιμους μετανάστες, ψαράδες του Περάματος. Παράλληλα, οι ναζί, ακολουθώντας την τακτική του Γκέμπελς, επειδή έβλεπαν πως κινδύνευαν να χάσουν ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της 6ης Μαΐου, οργάνωσαν τα επικοινωνιακά «επεισόδια» στις τηλεοράσεις και στις δημόσιες εκδηλώσεις τους. Ο Κασιδιάρης μπορεί να είναι ψυχοπαθής αλλά το επεισόδιο στον Αντένα ήταν ηθελημένο, έτσι ώστε να ανεβάσει τους τόνους ενάντια στο «σύστημα» και τα «κομμούνια». Έτερο ανδράποδο, ονόματι Παναγιώταρος, απειλεί πως οι χρυσαυγίτες θα μπουν στη Βουλή για να δείρουν και θα μπουκάρουν στους παιδικούς σταθμούς για να διώξουν τα παιδιά των μεταναστών. Η Χ.Α., αντί να ακολουθήσει μετά τις εκλογές τη στρατηγική του «κατευνασμού», όπως πίστευαν πολλοί, σύμφωνα με την πεπατημένη του ΛΑΟΣ, ακολούθησε την ακριβώς αντίθετη στρατηγική, της έντασης. Και οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι κατάλληλες για κάτι τέτοιο.Α) Το πρωταρχικό στοιχείο είναι ότι καταρρέει το κοινωνικό κράτος –έστω και αυτό που υπήρχε–, η εργασία και το εισόδημα ευρύτατων κοινωνικών κατηγοριών. Και αυτή έγινε με βίαιο και καταιγιστικό τρόπο, όχι μέσα από μια έστω σταδιακή μετάβαση σε συνθήκες κρίσης, αλλά και με καθοριστική την ευθύνη του πολιτικού συστήματος. Το γεγονός δηλαδή ότι η κρίση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου δεν επήλθε μέσα από τους μηχανισμούς της «οικονομίας», ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά ως άμεση συνέπεια των πολιτικών ενεργειών ενός απαξιωμένου και κλεπτοκρατικού πολιτικού συστήματος. Κατά συνέπεια, η απόρριψη των ελίτ πήρε τα χαρακτηριστικά μιας μαζικής αντιπολιτικής συμπεριφοράς. Έτσι, ακόμα και οι πολιτικοί της αριστεράς –ιδιαίτερα όσοι αποτελούν κομμάτι του επικοινωνιακού συστήματος, όπως η Κανέλλη– θεωρήθηκαν μέρος των «πολιτικών». Είναι εντυπωσιακά τα σχόλια λαϊκών ανθρώπων που επικροτούσαν τον Κασσιδιάρη και ταυτόχρονα δήλωναν πως θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για «να φύγουν οι μνημονιακοί».Β) Παράλληλα, η εθνική ταπείνωση, στην οποία μας υπέβαλαν οι «εταίροι» μας, και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει, εδώ και τριάντα οκτώ χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο, τον τουρκικό επεκτατισμό, έχουν δημιουργήσει μια βαθιά υποδόρια πληγή στην εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια των Ελλήνων. Το γε