Φύγετε τώρα από τη Βουλή και αφήστε τη χούντα μόνη της

Στο δρόμο προς την Ιθάκη χάθηκε ο Οδυσσέας και έμεινε το… πλήρωμα
Και τώρα πως θα φθάσουμε στην Ιθάκη χωρίς τον ΓΑΠ; Ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί πλέον παρελθόν, οριστικό, για την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος, αλλά και το στενό του περιβάλλον, το οποίο ψάχνει για την διάσωσή του. Και σε αυτή την διάσωση είναι σαφές πως θα....
υπάρξουν «τολμήματα» που θα αγγίξουν ακόμη και την απειλή προς εκείνους που γνωρίζουν πολλά ή που γνώρισαν από κοντά τις πρακτικές της εξουσίας Παπανδρέου.

Οι λόγοι που οδήγησαν στην έξοδο από το Μαξίμου τον Γιώργο Παπανδρέου είναι γνωστοί, αφού η αναλγησία (και όχι μόνο) της διακυβέρνησης του «λεφτά υπάρχουν» οδήγησε σε πλήρες πολιτικό αδιέξοδο αλλά και σε οικονομική κατάρρευση ολόκληρη την χώρα. Τώρα, στο παρασκήνιο γίνεται η μάχη της διαδοχής του ΓΑΠ, ενώ έχει ήδη ξεχαστεί η Ιθάκη, αφού ο βραβευμένος «σκεπτόμενος» ποδηλάτης και καπετάνιος κανό με μηχανικές βλάβες, επέλεξε (με την απόλυτη στήριξη των υποτακτικών βουλευτών του) τον δρόμο εκείνο που οδηγούσε στην καταστροφή που όλοι έβλεπαν πλην του πρωθυπουργού και των υποτακτικών του. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου, βλέποντας πως η επικείμενη ανταρσία ενδέχεται να του στερήσει το κεφάλι από το υπόλοιπο του σώματός του, αποφάσισε να αφήσει το «καράβι» και να επιχειρήσει την αυτοδιάσωσή του (ένα θέμα που θα απασχολήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη, όταν αυτή θα γίνει ανεξάρτητη…)

Και πώς θα ζήσουμε τώρα χωρίς Παπανδρέου; Πώς θα φθάσουμε στην Ιθάκη χωρίς τον πολυταξιδεμένο καπετάνιο (της πλαστικής λεκάνης);

Βέβαιη θεωρείται η λάθος επιλογή του πρώην (και έτοιμου προς αναχώρηση για τα… ξένα) πρωθυπουργού. Και από αυτή την επιλογή οφείλει να απομακρυνθεί τάχιστα η σημερινή Βουλή. Δεν είναι υπόθεση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Δεν είναι μία «υποχρέωση» που πρέπει να καλυφθεί… Είναι το λογικό πρόσταγμα για την αποφυγή των χειρότερων (πάντα υπάρχουν χειρότερα) που καλπάζοντας έρχονται προς την χώρα. Όλοι οι βουλευτές, όλων των κομμάτων οφείλουν να ακούσουν επιτέλους τις κραυγές απελπισίας των πολιτών. Είναι όντως θέμα ζωής και θανάτου, είναι ζωτικής σημασίας γεγονός, που δεν μπορούν να παρακάμψουν οι αιρετοί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι. Στους δικούς τους ώμους πλέον βρίσκεται η ευθύνη αποφυγής των χείριστων που προγραμματίζονται στις Βρυξέλλες. Το όνειδος και ο εξευτελισμός που μέχρι στιγμής επέσυρε για την Ελλάδα και τους πολίτες της ο απελθών Παπανδρέου, είναι απειροελάχιστο δείγμα της λαϊκής οργής που πολύ σύντομα θα ξεσπάσει και των επικείμενων ευρωπαϊκών (και τραπεζικών) σχεδιασμών που οσονούπω θα υλοποιηθούν.

Ήδη, οι «κακές γλώσσες» αναφέρονται χρονικά στα μέσα Δεκεμβρίου (συγκεκριμένα στις αρχές του δεύτερου δεκαημέρου), όπου αναμένεται κάτι τραγικό. Παρατηρώντας την ροή των εξελίξεων, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πως το τραγικό ενδέχεται να αφορά κάτι μεγαλύτερο από την Ελλάδα, που θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή στον πιο αδύναμο κρίκο της ευρωπαϊκής οικονομίας, δηλαδή εμάς τους Έλληνε