Φύγαμε από την Ελλάδα θυμωμένοι! Πικραμένοι απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα.

Ο Νίκος, έχει έρθει στην Νέα Υόρκη, ξανά επέστρεψε για την ακρίβεια μετά από μια μακρά περιπλάνηση απογοήτευσης στην Ελλάδα. Γεμάτος οργή. Θυμό και ένα σωρό αρνητικά βιώματα από την Πατρίδα. Επέστρεψε πάλι στην Αμερική για να ζήσει. Να κάνει όνειρα. Να αρχίζει να χτίζει και πάλι. Να βρει ελπίδα. Με διπλώματα και διδακτορικά. Πρώην υπάλληλος στη Βουλή με πλήθος εμπειριών και καταγγελιών για όσα έζησε το διάστημα που....
εργάστηκε στην Ελληνική Βουλή. Εργάστηκε και για το Mega. Αρκετό καιρό. Κάπου επτά χρόνια. Εκεί και αν είδε και άκουσε! Σήμερα, παρόλο που δεν το ήθελε ανοίγει την καρδιά του και εξομολογείτε… Καταγγέλλει απίστευτα πράγματα που σήμερα τα θεωρούμε κανονικά γεγονότα μέσα στην ζωή μας… Για ευνόητους λόγους δεν θέλησε ούτε φωτογραφίες ούτε δημοσιοποίηση του πλήρους ονόματος του ακριβώς γιατί αυτά που είπε θα τον στοχοποίησουν. Σεβαστήκαμε την επιθυμία του. Ακούστε το ηχητικό ντοκουμέντο!

Νέα Υόρκη. Astoria. Ένα νέο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα έχει ξεκινήσει προς την Αμερική, αυτή την περίοδο , το τρίτο ιστορικά κατά σειρά στην ιστορία του σύγχρονου νεότερου Ελληνισμού. Ένα νέο αυτή την φορά επίσης αρκετά μεγάλο κύμα Ελλήνων μεταναστών που έρχονται κυνηγώντας το όνειρο. Αναζητώντας την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Ένα καλύτερο αύριο. Μέλλον για τα παιδιά τους. Ένα μεγάλο μεταναστευτικό κύμα, μέχρι αυτή την στιγμή περισσότεροι από 70.000 έχουν έρθει νόμιμα στις ΗΠΑ. Ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα με πολλά και διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ξέρουν τι θέλουν. Δεν πάνε στα τυφλά. Έχουν πτυχία. Masters. Διδακτορικά. Αλλά παρόλα αυτά ξεκινούν από απλές δουλείες την καθημερινότητας. Και από τις πρώτες ημέρες όλοι τους αλλάζουν συναισθήματα. Γεμίζουν ελπίδα και αρχίζουν και κάνουν όνειρα. Κάνουν σχέδια. Χτίζουν το προσωπικό τους όραμα. Τα προηγούμενα χρόνια τον 19ο και 20ο αιώνα οι Έλληνες που ήρθαν στην Αμερική απλώς αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή. Αρκετοί αναζητούσαν το όνειρο. Την ελπίδα. Όλοι τους ή ακριβέστερα στην μεγάλη πλειοψηφία τους αγράμματοι. Άνθρωποι απλοί. Μεροκαματιάρηδες. Δούλεψαν στα πιάτα στα εστιατόρια στις πίτσες και τις οικοδομές. Στα χρόνια που πέρασαν έκαναν λεφτά. Πολλά λεφτά. Δούλεψαν και απέκτησαν. Έφτιαξαν την μεγαλύτερη και την πλέον εύρωστη οικονομικά κοινότητα. Με κόπους. Με θυσίες. Με μόχθο. Έχτισαν σχολειά Εκκλησίες κοινοτικά και πολιτιστικά κέντρα. Η Ελλάδα στις θύμισες και τις συζητήσεις τους ήταν κάτι που μιλούσαν με δέος. Με σεβασμό. Με αγάπη. Με ιερή προσέγγιση.

Σήμερα, σε αντίθεση με το χτες, οι 10αδες χιλιάδες που έχουν κατακλύσει τις Αμερικανικές πολιτείες είναι εξαγριωμένοι με την Ελλάδα! Μιλούν με τα χειρότερα λόγια όχι για την πατρίδα, την οποία υπέρ Αγαπούν και μάλιστα με πάθος για την ιστορία και τον πολιτισμό της και συνολικά το Ελληνικό έθνος αλλά για αυτούς που την κυβέρνησαν τις τελευταίες 10ετιες. Μιλούν με οργή. Με ιερή αγανάκτηση. Εξαγριωμένοι. Με μια διαφορά ξέρουν τι θέλουν. Ξέρουν τη ζητάνε. Γνωρίζουν πολλά. Ρωτάνε. Μαθαίνουν. Υπάρχει το διαδίκτυο. Ρωτάν