Επιστολή ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ για τον εγκλωβισμό και την απαξίωση του λογιστή φοροτέχνη

Με αυτή την επιστολή διαμαρτυρίας δηλώνουμε, πως αρνούμαστε να καταντήσουμε βασανιστές μιας νεκρής αγοράς στην οποία οι άνθρωποι, που χρόνια τώρα μας δίνουν δουλειά, βρίσκονται σε απελπισία. Αρνούμαστε να γίνουμε νεκροθάφτες και τυμβωρύχοι, προκειμένου να δικαιωθεί το μανιακό δόγμα του οικονομικού επιτελείου της χώρας για «πάταξη και έσοδα» από χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και οικογένειες. Τα οικονομικά επιτελεία της.....
εκάστοτε κυβέρνησης γνωρίζουν καλά ποιοι είναι οι κάτοχοι του πλούτου που αποκτήθηκε παράνομα την τελευταία, τουλάχιστον, εικοσαετία. Αν πραγματικά το επιθυμούν, μπορούν να φροντίσουν για τα περαιτέρω. Διαθέτουν και στοιχεία και φορολογικούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς ώστε να δράσουν. Ας φροντίσουν να ενεργοποιηθούν στην σωστή κατεύθυνση. Το σίγουρο είναι πως η σαστισμένη Ελληνική κοινωνία δεν χρειάζεται επιπλέον φορολογικούς καταδότες – λογιστές. Το ίδιο σίγουρο είναι πως η πλάτη μας δεν θα γίνει τσόχα για παιχνίδια κανενός.
Σκοπός αυτής της κινητοποίησης, καθώς και αυτών που θα ακολουθήσουν, είναι να μπει ένα τέλος στην αναζήτηση συνενόχων. Εμείς δεν πρόκειται να μπούμε στην διαδικασία κανενός μανιακού δόγματος αλλά ούτε και εξω-συνταγματικών κελευσμάτων. Καλούμε τους πάντες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Εμείς είμαστε έτοιμοι.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΛΟΓΙΣΤΗΣ (ο) : ο καταγράφων με ορισμένη τεχνική επεξεργασία την οικονομική κατάσταση μιας επιχείρησης [ΕΤΥΜ. αρχ. < λογίζομαι] (λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη).

Με την ανωτέρω ιδιότητα, οι αρχικοί εμπνευστές, αποφασίσαμε την συγγραφή της παρούσας. Θέλουμε και άλλους να συνυπογράψουν με μας, από κάθε κοινωνική ομάδα, γιατί το «λογίζειν» και το «λογίζεσθαι» ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ.

Τη στιγμή που η χώρα μας ταλανίζεται από βαθειά κρίση, ίσως την μεγαλύτερη μετά τον εμφύλιο πόλεμο, τη στιγμή που η ανεργία έχει χτυπήσει τα σπίτια όλων μας, θλιβερή διαπίστωση είναι πως το λογιστικό σώμα παραμένει η μόνη επαγγελματική ομάδα που απέχει από κάθε κινητοποίηση. Παραμένουμε μετέωροι ανάμεσα σε νόμους, αποφάσεις, εγκυκλίους, νομοσχέδια, πιστοποιήσεις και υποδουλώσεις. Αγοράζουμε βιβλία που σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι παρωχημένα και παρακολουθούμε άπραγοι σεμινάρια, για να ενημερωθούμε για τον νόμο που άλλαξε, για τον νόμο που αλλάζει, για τον νόμο που θα αλλάξει και τελειωμό δεν έχει αυτή η κατηφόρα.

Περιμέναμε ένα σήμα από τα συνδικαλιστικά μας όργανα, μα είναι πλέον φανερό πως η ηγεσία του λογιστικού σώματος, σε απόλυτη αντιστοιχία με την ηγεσία της χώρας, δεν βρίσκει πάτο με τίποτα. Αν μάλιστα τύχει και τον βρει, είναι ικανή να αρχίσει να σκάβει αποδεικνύοντας έτσι, πως δεν μπορούσε ποτέ. Ήταν πάντοτε έτοιμη για το τίποτε ή το πολύ-πολύ έτοιμη να ξιφουλκεί δημόσια, με την απαραίτητη έπαρση για το ποιος διεκδίκησε και πέτυχε μια ολιγοήμερη παράταση που δόθηκε.

Την ώρα λοιπόν που η ηγεσία του σώματος (η οποία, παρεμπιπτόντως, ας ρίξει μια ματιά στον Ν. 3919/2011 και ας μας πει πώς δραστηριοποιήθηκε σχετικά) ε