Ένα παιδί ξέρει…

Ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί, μονάχα ψευτοθυμώνει κι όταν πραγματικά πεισμώνει, …πάλι γρήγορα το ξεχνά.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να συγχωρεί και να ζητάει συγγνώμη.

Ένα παιδί δεν ξέρει τι θα πει ντροπή, ούτε και περηφάνια κι έτσι μπορεί ελεύθερα να κλαίει κι ελεύθερα να γελάει.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι αυθεντικό κι αυθόρμητο.

Ένα παιδί ποτέ του δεν φθονεί, μονάχα λαχταράει κι ίσως και λιγάκι να ζηλεύει, μα...
πάλι σπάνια παραπονιέται.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να κάνει υπομονή, φτάνει να του λες αλήθεια.

Ένα παιδί ποτέ του δεν θα πει λόγια πίσω απ’ την πλάτη σου μα κι αν παρασυρθεί, πάλι να ξέρεις πως δεν θα το εννοεί.
Γιατί, το είπαμε και πριν, ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί.

Ένα παιδί μπορεί με μια κούκλα ή ένα τρενάκι να χαρεί κι έναν κόσμο ολόκληρο γύρω τους να χτίσει και παντού να ταξιδέψει.
Γιατί ένα παιδί έχει φαντασία αμόλυντη από τις βρωμιές του κόσμου μας.

Ένα παιδί ξέρει να χτί