Είμαστε η γενιά που αφήνει τον κόσμο να γίνει χειρότερος...

Στέκεις παγωμένος στον καναπέ. Παρακολουθείς τη ζωή σου σαν έργο στην τηλεόραση λες και δεν είναι δική σου. Βαζεις το χέρι στο στομα φοβισμένος και έκπληκτος. Δεν συμφωνείς με τίποτα από όσα ψηφίζουν για σένα στο όνομά σου κι όμως δεν κανεις τίποτα γι αυτό.... Ελπίζεις μόνο .... πως χωρίς να κουνήσεις δαχτυλάκι όλα θα πανε καλύτερα. Ακους αθλια επιχειρηματα και γενικολογίες για την πατρίδα ΜΑΣ, την οικονομία ΜΑΣ, το κοινό συμφέρον και άλλα τέτοια. Το υποψιάζεσαι, το φοβάσαι, αλλά δεν θέλεις να το δεχτείς… πως δεν υπάρχει κοινό συμφέρον, πως αυτός ο κόσμος είναι χωρισμένος στα δύο. Ειναι ο κόσμος τους κι ο κόσμος μας. Πως άλλαξαν όλα και πως ο θάνατός μας είναι η ζωή τους. Η έτσι νομίζουν… Σε σπρώχνουν σε κόντρα με όποιον παλεύει, με όποιον απεργεί, με τους φίλους σου, τους συγγενείς, τα παιδιά σου με όλους. Φταίνε όλοι εκτός από αυτούς! Ομως εσύ πρεπει να το πιστέψεις. Πρέπει να μπερδευτείς, να γίνουν όλα στο μυαλό ένας πολτος, να μη βγάζεις άκρη. Ολα πεφτουν μαζί στο κεφάλι σου. Η κρ