ΔΝΤ:"Η Αργεντίνικη αυθάδεια.Η Ελληνική δειλία".Άρθρο για το πως εκείνοι ξέφυγαν και πως εμείς χανόμαστε

Πολλές οι συζητήσεις που έχουν γίνει από την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στη μέγγενη του ΔΝΤ και των άλλων δανειστών για τις ομοιότητες και τις διαφορές με χώρες που αντιμετώπισαν ανάλογα ζητήματα. Η πιο συνηθισμένη σύγκριση είναι αυτή με την Αργεντινή,αν και οι ένθερμοι υποστηρικτές του μνημονίου επιμένουν να τονίζουν τις διαφορές και να ....
αγνοούν τις ομοιότητες.

Ο Le Monde diplomatique στην έκδοση του Απριλίου επιχειρεί μία σύγκριση όχι απλά με θεωρίες και “οικονομικές” αοριστολογίες,αλλά με γεγονότα στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1990-2000 και στην Ελλάδα του σήμερα,που όπως όλα δείχνουν θα ζήσει το Γολγοθά της και το δράμα για αρκετά χρόνια ακόμη.Στην ανάλυση εξιστορύνται τα γεγονότα στην Αργεντινή και με πιο έντονα μαύρα γράμματα υπάρχουν οι παράγραφοι που ο συντάκτης του άρθρου Maurice Lemoine κάνει αναφορές στην σημερινή ελληνική κρίση.Το έχει γράψει με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται άμεση σύγκριση με το τι γινόταν τότε στην Αργεντινή και το τι γίνεται τώρα στην Ελλάδα.

Θα διαπιστώσετε ότι η βασική μας διαφορά με την Αργεντινή είναι ότι εκείνη βρήκαν τελικά ένα Πρόεδρο να διαπραγματευτεί μέσα στη καταστροφή.Εμείς ψάχνουμε γενικώς μια κυβέρνηση που να έχει κάτι να πει,εκτός από απλά να εκτελεί -που ούτε αυτό δεν κάνει- ότι της πουν.Γι΄ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι η "Αργεντίνικη αυθάδεια στους πιστωτές,Ελληνική δειλία".

Στη δισέλιδη ανάλυση αφετηρία είναι το 1989.

Ο Κάρλος Μένεμ ,Περονιστής αναλαμβάνει την εξουσία και μαζί με τον υπερ-υπουργό Οικονομικών Ντομίνγκο Καβάλο -με σπουδές στο Χάρβαρντ και συνεργάτη της Χούντας- καθορίζουν την συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματος της χώρας σε ένα πέσο προς ένα δολάριο.Η απόφαση ενθαρύνεται από το ΔΝΤ με το επιχείρημα ότι θα εξαφανίσει το πληθωρισμό και θα βοηθήσει την ανάπτυξη.
Τη 1η Ιανουαρίου 2001 αποφασίζεται ότι η Ελλάδα "πιάνει" τα κριτήρια του Μάαστριχτ για να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ. Ένα χρόνο μετά αντικαθιστά τη δραχμή με το “σκληρό” ευρώ.

Μετά τη μεξικανική κρίση η Αργεντινή για να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές πρέπει να πληρώνει επιτόκια που φθάνουν το 20%! Το “δέσιμο” του πέσο με το δολάριο γίνεται θηλιά για το Μπουένος Άϊρες που βλέπει γειτονικές χώρες όπως η Βραζιλία να υποτιμούν τα νομίσματά τους και η Αργεντινή να χάνει την ανταγωνιστικότητά της.Το 1989 η Αργεντινή μπαίνει στην ύφεση.

Με το πέρασμα στο ευρώ η ελληνική βιομηχανία και η παραγωγή της γίνεται πάρα πολύ ακριβή.

Στις 24 Οκτωβρίου ο Μένεμ αντικαθίσταται από τον Φερνάντο Ντε λα Ρουά,επικεφαλής μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης ,όπως -σ.σ που λέει ο λόγος- ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου.

Από τα 36 εκατομμύρια ,τα 14 ζούσαν επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας.Κι έτσι το ΔΝΤ πρόετεινε ένα δάνειο 10 δις δολαρίων για να ανχρηματοδοτήσει η Αργεντινή τα χρέη της,με αντάλλαγμα -σωστά μαντέψατε- ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης.Το οποίο βέβαια εξασφάλιζε ότι η χώρα δεν θα δήλωνε αδυναμία πληρωμής στους δαν