ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣ

Παναγιώτης Δερματᾶς

Στήν πόλι τῶν Ἀθηνῶν, στήν Ἀρχαία Ἀγορά, ἀνάμεσα στά παλαιά καί στά σύγχρονα ἱερά, ὑπάρχει κάποιος χῶρος μέ ἰδιαίτερα ἱερή σημασία.

Ἀρχικά, ἦταν ὁ βωμός τῶν Δώδεκα θεῶν. Ἀλλά ἐπειδή ἐκεῖ κατέφευγαν καί εὓρισκαν ἂσυλο οἱ καταδιωκόμενοι ἀπό τίς ἀρχές Ἀθηναῖοι, ὀνομάστηκε ἀργότερα βωμός τοῦ θεοῦ Ἐλέου.

Κανένας νόμος ἀνθρώπινος καί καμμία άνθρώπινη ἐξουσία, δέν μποροῦσαν να παραβιάσουν τόν θεϊκό νόμο τοῦ ἐλέους, διότι....
αὐτό θεωροῦσαν οἱ ἀρχαῖοι ὃτι θα προκαλοῦσε τήν θεϊκή ὀργή ἡ ὁποία θά ἀποδιδόταν ἐναντίον τῆς πολιτείας και τῶν πολιτῶν μέ τήν Νέμεσι. Τήν ἀπόδοσι δηλαδή τῆς θεϊκῆς δικαιοσύνης.

Ἀνάλογα στήν Σπάρτη, ἓνα περιστατικό που ἀναφέρεται στήν ἱστορία, εἶναι μέ τον βασιλέα Παυσανία.

Αὐτός ὁ πρωτεργάτης τῆς νίκης κατά τῶν Περσῶν, κατηγορήθηκε ἀργότερα ἀπό τούς πολιτικούς του ἀντιπάλους ὃτι διαπραγματευόταν με τούς Πέρσες να τούς πουλήση τήν πατρίδα του.

Ἂν καί οἱ κατηγορίες δέν