Ας επικεντρωθούμε στις προτάσεις της Ντόρας Μπακογιάννη και όχι στην οικογένεια Μητσοτάκη

Υπάρχει μια φωνή στην Ελληνική πολιτική σκηνή που λέει αλήθειες. Λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους, προτείνει συγκεκριμένες λύσεις, ρεαλιστικές, συχνά δυσάρεστες, πάντα όμως εμπεριστατωμένες και όχι «στρογγυλεμένες» για να χαϊδέψει αυτία.

Λάθη έχει κάνει πολλά, αλλά και οι...
πιο σκληροί επικριτές της, οφείλουν να αναγνωρίσουν ότι διαθέτει τον πλέον συγκροτημένο πολιτικό λόγο.

Τα όσα υποστηρίζει, επισκιάζονται από ένα γεγονός που δεν μπορεί ν’ αλλάξει: είναι η κόρη του Κώστα Μητσοτάκη. Φαίνεται ότι για πολλούς από εκεί ξεκινάνε και τελειώνουν όλα. Η αντιπάθεια που τρέφει μερίδα των πολιτών για την οικογένεια Μητσοτάκη (δικαιολογημένη ή μη) φαίνεται πως, συχνά, ξεπερνάει σε μέγεθος και ορμή την κοινή λογική.

Αν βγάλει κανείς –έστω για μια φορά– τις παρωπίδες και διαβάσει μερικές από τις προτάσεις της Ντόρας Μπακογιάννη (η οποία, ναι, όντας υπουργός Εξωτερικών απέφευγε να θίξει ορισμένα θέματα –αλλά αν το έκανε τότε, δεν θα υπήρχαν οι «καλόπιστοι» που θα έλεγαν ότι υπονόμευε τον Κώστα Καραμανλή;), θα διαπιστώσει την ορθότητα των ιδεών και των προτάσεών της. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Η αποτυχημένη Κυβέρνηση Παπανδρέου έσυρε τη χώρα στο μνημόνιο χωρίς να το διαπραγματευτεί. Η ψήφιση του μνημονίου στη δεδομένη χρονική στιγμή (και μετά τα τραγικά λάθη των Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου) ήταν μονόδρομος για να μην χρεοκοπήσει η χώρα.
- Οι περικοπές των χαμηλών συντάξεων και των μισθών ήταν λάθος. Η κυβέρνηση ακολούθησε τον πιο εύκολο τρόπο για να εξοικονομηθούν χρήματα και μετά... πελάγωσε. Έπεσε σε αδράνεια, με αποτέλεσμα τώρα να αναζητά κι άλλα χρήματα, μέσα από επιπλέον περικοπές και φορολόγηση.
- Η υπερφορολόγηση και οι υψηλοί συντελεστές εγκλωβίζουν τη χώρα σ’ έναν κύκλο ύφεσης και εξαθλίωσης. Πρόταση για έναν ενιαίο χαμηλό φορολογικό συντελεστή (20%).
- Κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος «περί ευθύνης υπουργών» και της ασυλίας των βουλευτών. Οι υπουργοί να ελέγχονται και να δικάζονται, όπως κάθε πολίτης.
- Εκλογές κάθε 4 χρόνια. Για να μπει ένα τέλος στα μικροπολιτικά παιχνίδια του εκάστοτε Πρωθυπουργού.
- Μείωση των βουλευτών από 300 σε 200.
- Αναμόρφωση του Συνδικαλιστικού κινήματος. Οι συνδικαλιστές να αρχίσουν και πάλι να εργάζονται και οι αποφάσεις για απεργίες να λαμβάνονται με καθολική μυστική ψηφοφορία των εργαζομένων.
- Ιδιωτικοποιήσεις με σχέδιο και προγραμματισμό. Όχι ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Αυτές είναι μόνο μερικές, ενδεικτικές, προτάσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Με την ελπίδα ότι δεν θα σπεύσουν οι διάφοροι «Σαμαροφύλακες» να βρίσουν και να λοιδορήσουν το άρθρο αυτό –κάθε γνώμη είναι σεβαστή– ας ελπίσουμε ότι η λογική μπορεί να επικρατήσει της στενομυαλιάς και του φανατισμού σε μια πραγματικά δύσκολη στιγμή για τη χώρα.

http://newssharkgr.blogspot.com/Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν[email protected]