Tι κι αν…

Τι κι αν από νωρίς, στην οδό φυλής, έχασες την παρθενιά σου… τι κι αν λεβέντη(!) εξακολουθεί να σε φωνάζει η μαμά σου… κράτα τη σκλαβιά και τ’ αφεντικά σου… στα χαρίζω, όλα δικά σου… κράτα ακόμα και τους ομοίους σου, ομοϊδεάτες, ευρωπαίους δουλοπρεπείς ταγούς, αγκαλιά… όπως σας έμαθαν να κάνετε από μικρά… κι....
εξακολούθησε να τους γλύφεις καθημερινά… κι όχι μόνο στην κατουρημένη τους ποδιά, αλλά και στ’ αχαμνά… μήπως έστω και παροδικά, απομακρυνθεί απ’ τα περιττώματα τους, η ανύπαρκτη τιμή και η πατριωτική σου λεβεντιά… μέχρι τη στιγμή, που σαν γνήσια σκατόμυγα, θα γυρίσεις στο φυσικό σου χώρο ξανά... μια ζωή γλείψιμο… και στο τέλος, ψόφησες!!! εσένα η ιστορία φίλε μου, σε διέγραψε νωρίς…

http://kittaro.blogspot.com/
Keywords
Τυχαία Θέματα