Summer sales 2011: Προσοχή στους κακούς πωλητές!

Ο ορισμός του κακού πωλητή: «Ο κακός πωλητής δεν είναι μόνο αυτός που έχει χαμηλή απόδοση, αλλά και αυτός που μεσομακροπρόθεσμα, θα καταστρέψει μια καλά εδραιωμένη σχέση εμπιστοσύνης επιχείρησης-πελάτη».
Ο κακός πωλητής είναι ένα ξεχωριστό “είδος” ανθρώπου που λίγο-πολύ όλοι έχουμε συναντήσει. Ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό στη συμπεριφορά του ή -σε....
χειρότερες περιπτώσεις- συνδυασμός τέτοιον χαρακτηριστικών, γίνονται συνήθως η αιτία να μη ξαναπατήσουμε το πόδι μας στο κατάστημα!
Παρακάτω θα δείτε 7 κατηγορίες που χαρακτηρίζουν τους κακούς πωλητές (οι οποίοι μπορούν να ανήκουν σε 1+ κατηγορίες) και ξεχώρισε το No Excuse για να σας παρουσιάσει. Οι κατηγορίες αυτές αφορούν...
όχι μόνο υπαλλήλους αλλά και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που παίζουν ταυτόχρονα τον ρόλο του πωλητή.

Ο Αγενής:

Αυτός/ή διακρίνεται κυρίως για το θράσος και την αδιακρισία του/της. Ο πελάτης για αυτόν/ην έχει πάντα άδικο! Ξεκινάει την κουβέντα μιλώντας στον ενικό: «Τι θέλεις;» –κι ενώ εσύ του/της υποδεικνύεις τα όρια μιλώντας πάντα στον πληθυντικό-, ακόμα κι αν έχει τα μισά σου χρόνια. Δε ζητά ποτέ συγνώμη, τι κι αν περάσει από πάνω σου? Αν δουλεύει σε κατάστημα ρούχων είναι ικανός/η να μπει στο δοκιμαστήριο χωρίς να ρωτήσει είτε για να “βοηθήσει”, είτε για να διασχίσει τον δρόμο προς την αποθήκη. Τέλος, κλείνει πάντα αυτή τη συνάντηση με μια ευχή: «Στο καλό»!

Ο “Ανταποκριτής”:

Αυτός/ή φαίνεται να είχε ως παιδικό του/της όνειρο να γίνει ανταποκριτής/ρια ή sportscaster! Μας περιγράφει το προϊόν με κάθε -υπαρκτή ή ανύπαρκτη- λεπτομέρεια σαν να μην έχουμε ορατότητα! Δίνει πληροφορίες που αφορούν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του προς πώληση αντικειμένου, τα οποία γίνονται αντιληπτά ακόμα και από τον πιο “στραβό” πελάτη. «Αυτό το βάζο είναι λαμπερό», «Αυτό το παντελόνι είναι πολύ όμορφο πάνω σας», 9/10 φορές το βάζο είναι θαμπό ενώ το παντελόνι σου προσθέτει 3 κιλά και σε κονταίνει 5 πόντους. Η υπερβολή και τα κραυγαλέα ψέματα είναι οι λέξεις κλειδιά για να διακρίνετε τους πωλητές αυτής της κατηγορίας. Θα έκαναν καλύτερα τη δουλειά τους αν απλώς μας έκαναν γνωστά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, «Είναι στιλβωμένο κεραμικό» και «Είναι 100% λινό από Ιταλία».

Ο “Ωχαδερφιστής”:

Αυτός/ή είναι ή κακοπληρωμένος/η υπάλληλος ή παρολίγον χρεοκοπημένος/η ιδιοκτήτης/ρια. Και στις δυο περιπτώσεις ρέει η αποτυχία στο αίμα του, και στις δυο περιπτώσεις αδιαφορεί για το αν μπήκε πελάτης στο κατάστημα. Ο/Η μεν υπάλληλος εκδικείται τον κακό εργοδότη αποτρέποντας τους πελάτες να ψωνίσουν, δεν ενδιαφέρεται για το κέρδος της επιχείρησης καθώς δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει στον δικό του μισθό. Ατάκες όπως: «Τι τη θες τόσο ακριβή ζακέτα; Το όνομα πληρώνεις μη νομίζεις!» και «Το τελευταίο μας κομμάτι είναι στη βιτρίνα… ελάτε σε ένα μήνα που θα αλλάξουμε βιτρίνα!», είναι χαρακτηρίστηκες αυτού του είδους. Ο/Η δε ιδιοκτήτης/ρια στη καλύτερη περίπτωση μιλάει στο τηλέφωνο μέχρι να βαρεθείς και ν