. Προσπαθώντας να καταλάβω τι μου γίνεται

Συγκρατούμαι να δηλώσω δημοσίως πόσο φόβο νιώθω. Δεν είμαι άπραγος, δεν σήκωσα δειλός χέρια πόδια ψηλά, τάχα σκέφτομαι παραγωγικά, αλλά το μουρμουράω ενώπιόν Σας, στα χείλη μου τρέχει ένα αδιόρατα παγερό ρίγος, ψελλίζω στο αυτί σας με ύφος αμήχανο : Φοβάμαι.
Μάλλον είναι τα πατρικά φίλτρα, ίσως και η παιδικότητά τους στην οποία θυσιάζω κάθε σοβαροφάνεια. Καταιγίζομαι από......
πληροφορίες βιβλικές, η βραχώδης έρημος Μοάβια που περπάτησε γυμνόπους ο Μωυσής νομίζω ξεκινά από το πεζοδρόμιό μας…

Η λαϊκή οργή όζει σαν σε βραστήρα χωρίς βαλβίδα. Απεργίες
και βίαιες διαδηλώσεις πολλαπλασιάζονται. Χιλιάδες πολίτες φτύνουν την πολιτική προσφορά (η αποχή και η λευκή ψήφος αγγίζουν επίπεδα ρεκόρ) ή υιοθετούν διαφόρων ειδών φανατισμούς (η ακροδεξιά και η ξενοφοβία ευδοκιμούν). Η φτώχεια κι η κοινωνική απόγνωση θέτουν σε κρίση το δημοκρατικό σύστημα κι αναρωτιέμαι, πρέπει άραγε να περιμένουμε την εκρηκτική άνοιξη της ευρωπαϊκής δυσφορίας ;

Νιώθω ότι κάτι σαλιά
Keywords
Τυχαία Θέματα