Του Σωκράτη η μαιευτική

Γράφει η Στεφανία Λυγερού
Είμαι σίγουρη πλέον ότι η μαιευτική δεν ήταν κόλπο. Τοεμπέδωσα μετά τόσους αντίλογους στην καθημερινότητά μου (διατριβή ολόκληρη).Διαπίστωσα λοιπόν ότι ακόμη κι αν τα ίδια λέμε, μόνο επειδή τα λέμε αλλιώςφτάνει για να πούμε ότι διαφωνούμε. Το πώς ερμηνεύουμε το καθετί έχει να κάνει με το πού είναιεστιασμένο το οπτικό μας. Το οπτικό είναι ένας κύκλος, όσες οι μοίρες τόσες καιοι πιθανές ερμηνείες για το ίδιο θέμα. Ανθρώπινο είναι να εστιάζεται το οπτικό(αν βρεις την απάντησή σου, μένεις εκεί σαν να είναι η μόνη). Ο Σωκράτης ήθελε να ανοίξει όσο γίνεται το οπτικό του. Γιανα το επιτύχει έπρεπε να δει το όποιο θέμα απ' όσες περισσότερες μεριές. Τις...........άλλες μεριές τού τις έδιναν οι απόψεις των άλλων.
Ο αντίλογος έχει κι άλλη σπουδαιότητα, λεξικοποιεί τηνγνώση. Αν λεξικοποιηθεί γίνεται απτή. Ό,τι νιώθεις για σωστό, αν εκφραστείγίνεται άποψη. Τέλος, η γνώση είναι απύθμενη. Ο Ηράκλειτος λέει: «Τα πέρατατης ψυχής δε θα βρεις προχωρώντας, όσο μακριά κι αν σε φέρει ο δρόμος σου˙ τόσοβαθύ λόγο περιέχει». Ο Σωκράτης θέλησε ζώντας να φτάσει όσομακρύτερα/βαθύτερα/πλατύτερα γίνεται. Και το κατάφερε συνομιλώντας και (κυρίως)με τον αντίλογο. Ο Σωκράτης μέχρι το τέλος του επικοινωνούσε για να μάθει,γι' αυτό έφτασε όσο μακρύτερα δεν έχει φτάσει άνθρωπος.Στεφανία Λυγερού