Θα αλλάξει την Μάντσεστερ ο Ντι Μαρία;

Την περασμένη Κυριακή περιέγραψα για λογαριασμό του ΟΤΕ TV το ματς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Σάντερλαντ και όπως ήταν λογικό πρόσεξα όλες τις λεπτομέρειες του παιχνιδιού του Λουίς Φαν Χάαλ. Ενα παιχνίδι που προσπαθεί να στηριχτεί στην καλή κυκλοφορία της μπάλας, στην εναλλαγή των θέσεων των μέσων και στη συνεχόμενη κίνηση των ποδοσφαιριστών.

Αυτό το 3-4-1-2 που εφαρμόζει ο Φαν Χάαλ και το εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία και στην Εθνική Ολλανδίας που πριν ένα μήνα έφτασε στην τρίτη θέση στον κόσμο, είναι ένα πολύ απαιτητικό σύστημα για ορισμένους ποδοσφαιριστές.

Πρώτα από όλα για τους στόπερ.
Αν οι κεντρικοί αμυντικοί δεν μπορούν να κυκλοφορούν καλά τη μπάλα και δεν είναι και σχετικά γρήγοροι, υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα πολύ σοβαρό. Για αυτό και ο Φαν Χάαλ ψάχνει μετά μανίας στην αγορά, στόπερ. Γιατί σε αυτό που παίζει, ο καλύτερος που έχει είναι ο Σμόλινγκ. Μην γελάτε καθόλου, ο πιο γρήγορος και ο καλύτερος από τους τρεις (Εβανς και Τζόουνς οι άλλοι δύο) με την μπάλα στα πόδια είναι ο Σμόλινγκ ο οποίος άλλωστε για αυτό το λόγο στην τριάδα παίζει πάντα στη μέση. Στο ματς με την Σάντερλαντ είχε δίπλα του τον Τζόουνς και τον πιτσιρικά τον Μπλάκετ, ο οποίος επίσης είναι γρήγορος και καλός με την μπάλα στα πόδια, αλλά είναι πολύ άπειρος και έχει κακές τοποθετήσεις.

Ο πρώτος που απέκτησε για την άμυνα ο Φαν Χάαλ είναι ο Ρόχο. Ενας παίκτης που είναι τόσο γρήγορος και καλός με τη μπάλα στα πόδια που στο Μουντιάλ έπαιζε με άνεση αριστερό μπακ. Αλλωστε χρειάζονταν και ένα αναπληρωματικό μπακ χαφ, αφού όταν ο Σο είναι τραυματίας όπως τώρα, την δουλειά προσπαθεί να κάνει ο Γιανγκ που δείχνει να μην μπορεί.
Ο Φαν Χάαλ θα ήθελε να πάρει και άλλον στόπερ και συγκεκριμένα τον Μπενατιά. Με αυτόν στη μέση τον Σμόλινγκ δεξιά του και τον Ρόχο αριστερά του θα είχε μία πολύ ταιριαστή τριάδα στόπερ. Αλλά η Μπάγερν τον πρόλαβε...

Αφήνοντας τα στόπερ και πηγαίνοντας στα χαφ διαπιστώνεις ότι εκεί, ειδικά στο ματς με την Σάντερλαντ όπου έλειπε και ο Αντερ Ερέρα, υπάρχει φτώχεια καταραμένη. Πώς να παίξει αυτό που θέλει ο Φαν Χάαλ με Κλέβρλι και Φλέτσερ στον άξονα. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Νομίζω δεν χρειάζεται να το αναλύσω περισσότερο. Οταν όμως θα γυρίσει ο Αντερ Ερέρα κι' αν δίπλα του υπάρξει ένας πιο brutal κόφτης από αυτούς που διαθέτει το ρόστερ τότε γίνεται.

Οσο για τον Μάτα που παίζει πίσω από τα δύο φορ, αν ο Φαν Χάαλ επιμείνει να παίζει αυτό το 3-4-1-2 και μετά τη μεταγραφή Ντι Μαρία είναι ο πλέον επίφοβος να χάσει τη θέση του. Διότι άλλη θέση για τον Αργεντινό σε αυτό το σύστημα δεν υπάρχει. Εκτός κι' αν αλλάξει το σύστημα, έστω και σε 3-5-2 ώστε ο Ντι Μαρία και ο Μάτα να παίξουν ως εσωτερικοί μέσοι.

Παρεμπιπτόντως και όσο παίζει αυτό το σύστημα ο Φαν Χάαλ η Μάντσεστερ θα ήθελε και μεταγραφή επιθετικού. Μετά τους Ρούνεϊ και Φαν Πέρσι, υπάρχουν μόνο ο Γουέλμπεκ και Ερνάντες που ο Ολλανδός δεν δείχνει να τους πιστεύει...

Η Γιουνάιτεντ είναι βέβαιο ότι όταν θα επιστρέψουν όλοι οι τραυματίες της θα βελτιωθεί. Οπως είναι βέβαιο ότι ο Ντι Μαρία θα την βοηθήσει αφάνταστα στη δημιουργία φάσεων. Για εκείνο που αμφιβάλλω είναι αν ο Φαν Χάαλ θα συνεχίσει να παίζει με αυτό το σύστημα. Και το λέω γιατί νομίζω ότι είναι κρίμα να παίζει ο Ντι Μαρία εσωτερικός μέσος όταν είναι ένα από τα τρία τέσσερα καλύτερα εξτρέμ στον κόσμο, όπως είναι κρίμα να χαθεί ο Γιανουζάι ο οποίος σε αυτό το 3-4-1-2 δεν έχει θέση.

Ανεξάρτητα όμως από το τι θα αποφασίσει να επιλέξει ως σχηματισμό ο Φαν Χάαλ η μεταγραφή του Ντι Μαρία είναι η καλύτερη δυνατή που θα μπορούσε να κάνει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αυτή τη στιγμή. Αν υπάρχει ένας παίκτης αυτή τη στιγμή στον κόσμο που ήταν διαθέσιμος και μπορούσε να της αλλάξει την εικόνα μόνος του, αυτός είναι ο Ντι Μαρία. Αλλος δεν υπήρχε... Και αν υπάρχει ένας ακόμη που μπορεί να αλλάξει ολοκληρωτικά την εικόνα της ομάδας αυτός είναι ο Βιδάλ. Αυτό το κομμάτι πλέον λείπει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο από το παζλ.