Συνωστισμός στην πόρτα αδιεξόδου...

Οταν κάτι χιλιάδες δικοί σου σε φτύνουν κατάμουτρα κι εσύ αναρωτιέσαι «Μα, πώς είναι δυνατόν να ψιχαλίζει με τέτοια λιακάδα;», ε, τότε ακριβώς είναι η κατάλληλη στιγμή για να αρθρώσεις σοβαρό αντιπολιτευτικό λόγο και να χαράξεις πειστικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Δεν φτάνει που την έκαναν με βαριά καρδιά και ελαφρά πηδηματάκια 11 από τους 47 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, 103 από τα 300 μέλη της Κεντρικής του Επιτροπής και η μισή σχεδόν Πολιτική Γραμματεία...
Ιδιαίτερη σημασία αποκτά το ότι αποχώρησαν μαζί τους δεκάδες προβεβλημένα στελέχη που χρημάτισαν υπουργοί και αιρετοί κοινοβουλευτικοί και, κυρίως, πως ακολούθησαν και συνεχίζουν να ακολουθούν τα πιο δραστήρια μέλη της κομματικής βάσης, ήτοι συντονιστές των Νομαρχιακών Επιτροπών, η πλειονότητα της Νεολαίας, σύσσωμη η Επιτροπή Δικαιωμάτων και ο μακρύς κατάλογος εμπλουτίζεται διαρκώς.
Και ποιοι μένουν; τόλμησα να ρωτήσω άρτι αποχωρήσαντα φίλο, τον οποίο συγκαταριθμούσα με τους τελευταίους των Μοϊκανών που θα ’στηναν καραούλι στην πόρτα για να ’χουν την τιμή να την κλείσουν ιδίοις χερσί. «Μα, ο εκλογικός μηχανισμός των βουλευτών –δηλαδή παλιοί πασόκοι που η συμμετοχή τους περιορίζεται στο να ψηφίζουν– και οι “αυριανιστές” – κατά πώς αποκαλούνται κομψά στη συριζαϊκή αργκό όσοι γοητεύονται από την ακατέργαστη τζάμπα μαγκιά του “αψύ Σφακιανού”». Με την κατατοπιστική του απάντηση ενδεχομένως διαφωνήσουν οι φυλάττοντες ακόμη Θερμοπύλες κατά Κουμουνδούρου μεριά, όπου τα περάσματα στενεύουν ολοένα και περισσότερο.
Τι τα θες, όμως! Θεωρείται πλέον κοινό μυστικό ότι η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά –ένας Θεός να την κάνει– κατάντησε τριτοτέταρτη στις δημοσκοπήσεις. Αλλά το τρίο «Lakis» της ηγετικής ομάδας –Κασσελάκης - Πολλάκις - Αποστολάκης– περί άλλα τυρβάζει. «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πιο κοντά στην κοινωνία, πιο ενωμένος, πιο δυνατός, με την παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα θα εκφράσει και πάλι τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους αμέσως μετά τη διάσπαση.
Ο Τσίπρας τούς μάρανε –τρομάρα τους–, το κυβερνητικό έργο του οποίου αποδομούν συστηματικά, αντιμετωπίζοντάς το ως σφουγγαρόπανο. Τα ’βαλαν αρχικά με τη μαξιλαρομάνα των 37 δισ. και κατόπιν με τους Τσακαλώτους και τους Κατρούγκαλους, οίτινες εφήρμοσαν ανάλγητη μνημονιακή πολιτική. Υπό την αιγίδα ασφαλώς του θεϊκού Αλέξη. Κι αν ενήργησαν εν αγνοία τού τότε πρωθυπουργού, τον βγάζουν ηθελημένα εντελώς ανίκανο και ηλίθιο που άφησε τον επικεφαλής της «Ομπρέλας» και τον μέντορα της Αχτσιόγλου να αλωνίζουν ερήμην του.
Σάμπως εξυπνούτσικο το βρίσκω το τέχνασμα, αφού αναγκάζουν τους «αποστάτες» να υπερασπίζονται τα μνημόνια την ίδια στιγμή κατά την οποία ξεσκονίζουν οψίμως το αριστερό προσωπείο τους. Θεωρώ κομμάτι άδικη την απαξίωση του Κασσελάκη, όστις αποδεικνύεται άκρως αποτελεσματικός. Διότι, εάν είχε σκοπό εξαρχής να εξωθήσει τους διαφωνούντες στην αποχώρηση και να διαλύσει το τελευταίο πολιτικό μόρφωμα της μνημονιακής περιόδου, τα κατάφερε εντός διμήνου. Δεν το λες και λίγο!
Δημήτρης Νανούρης
Efsyn.gr