Σύνοδος Κορυφής: Καλή αλλά… «λίγη»

Του Γιώργου Παπανικολάου
Τη φράση «ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες» έρχεται να θυμίσει το αποτέλεσμα της μαραθώνιας Συνόδου Κορυφής, που εξελίχθηκε σε πραγματικό θρίλερ, αλλά έως στιγμής δεν φαίνεται να δίνει πειστικές μόνιμες λύσεις στα προβλήματα της κρατικής κρίσης χρεών στην Ευρώπη.

Σε ό,τι αφορά το ελληνικό σκέλος της λύσης, το ύψος του «κουρέματος» του ιδιωτικού τομέα φαίνεται ότι είναι 50% σε ονομαστικές αξίες, σαφώς καλύτερο για τα συμφέροντα της χώρας σε σχέση με το «αναιμικό» -21% σε παρούσες αξίες του Ιουλίου, που ήταν απλώς οι......
απώλειες των ιδιωτών - και μείωνε ελάχιστα το ύψος του ελληνικού χρέους.

Ωστόσο, σε αυτήν τη φάση, και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις, δεν υπάρχουν καθόλου λεπτομέρειες για το ποιο ακριβώς θα είναι το «καθαρό» αποτέλεσμα και πώς θα προκύψει. Ήτοι: α) ποιες θα είναι οι απώλειες στις τράπεζες σε παρούσες αξίες και ποιο το όφελος της χώρας συνολικά, β) τι διάρκειας ομόλογα και με τι επιτόκιο θα λάβουν οι τράπεζες, γ) τι εγγυήσεις θα δοθούν και με ποιον τρόπο (γίνεται μια έμμεση αναφορά, που φέρει το ύψος των εγγυήσεων ή των επαναγορών ομολόγων σε 30 δισ. ευρώ) και βέβαια, το σημαντικότερο, ποιο θα είναι τελικά το ποσοστό συμμετοχής των ιδιωτών σε αυτήν την... εθελοντική διαδικασία. Τη σημασία του τελευταίου σημείου είχαμε την ευκαιρία να τη διαπιστώσουμε και κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διαδικασίας PSI. Aπό ό,τι ξέρουμε μέχρι τώρα, οι τράπεζες θα χρειαστούν κεφάλαια που η ΕΒΑ υπολογίζει σε 30 δισ. ευρώ. Και ακόμη, φαίνεται ότι για να επιτευχθεί η συμμετοχή των ιδιωτών στο PSI plus θα δοθούν εγγυήσεις σημαντικού ύψους, οπότε χρειάζεται να ξέρουμε πολύ περισσότερα για να καταλάβουμε πόση θα είναι τελικά η καθαρή μείωση για το ελληνικό χρέος.

Ο τελικός στόχος, πάντως, όπως φαίνεται από όλες τις πληροφορίες και τις ανακοινώσεις, είναι να μειωθεί το ύψος του ελληνικού χρέους σε 120% του ΑΕΠ το 2020.

Κι εδώ το καλάθι πρέπει να είναι μικρό. Θυμίζουμε ότι το αρχικό μνημόνιο προέβλεπε ότι το ελληνικό χρέος θα είναι σε αυτό το ποσοστό του ΑΕΠ το 2020, χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους. Και ήταν η αποτυχία αυτών των προβλέψεων που έφερε το σημερινό «κούρεμα».

Το αν θα θεωρήσουν λοιπόν οι αγορές σήμερα ότι το ποσοστό είναι αρκετό αποτελεί ένα μεγάλο ερώτημα. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να σημειώσουμε ότι σήμερα η Ιταλία έχει χρέος ίσο με το 118% του ΑΕΠ της και όλοι ξέρουμε ότι η βιωσιμότητα του χρέους της αμφισβητείται από τις αγορές. Γιατί άραγε θα πειστούν ότι το ελληνικό χρέος θα είναι εφεξής βιώσιμο;

Και το μεγάλο θέμα είναι ποια μέτρα θα ληφθούν για να περιοριστεί η ύφεση στην Ελλάδα, να προληφθεί η κοινωνική αναταραχή και να στηριχθεί η ταχεία εξέλιξη ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου.

Καλές λοιπόν δείχνουν οι αποφάσεις για το ελληνικό χρέος, εδώ που φτάσαμε, δεν αποκλείεται όμως καθόλου να αποδειχτούν «λίγες». Κι αυτό γιατί οι απώλειες των ελληνικών τραπεζών και των ταμείων στερούν ένα σημαντικό μέρος από