«Σύμμαχοι» και Χρήσιμοι Ηλίθιοι

Εκστρατεία στην Κριμαία κατά των Μπολσεβίκων:Η πρώτη Διεθνής «Ανθρωπιστική» Βοήθεια με συμμετοχή Ελλήνων και οι Συνέπειές της-

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης



«Οι Έλληνες στρατιώται και ναύται δύνανται να είναι σήμερον
υπερήφανοι ότι είναι Ελληνες»
(Βρετανός Ναύαρχος Κάλθορπ για την εκστρατεία στην Κριμαία)

«Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες.»(Τσόρτσιλ)

Σύμφωνα με τα λεξικά, «συμμαχία σημαίνει σύμπραξη δύο ή περισσοτέρων πλευρών για την επίτευξη κοινών στρατιωτικοπολιτικών στόχων και την υπεράσπιση κοινών συμφερόντων». Αυτά από τα λεξικά για όσους αφελείς πιστεύουν ακόμη πως «η ακριβής εξέταση της σημασίας των λέξεων» ισχύει και στην πολιτική ή στη διπλωματία.  
Στην ιστορία των συμμαχιών, υπάρχουν οι ισότιμοι σύμμαχοι και υπάρχουν και οι χρήσιμοι ηλίθιοι. Οι πρώτοι έχουν μερίδιο στο μοίρασμα των λαφύρων και οι δεύτεροι αρκούνται στα μπράβο και στα Ζήτω……. Η σύγχρονη Ελλάδα αποτελεί το κλασικό παράδειγμα του χρήσιμου κομπλεξικού ηλίθιου που ικανοποιείται με τα μπράβο. Η πρώτη συμμετοχή της Ελλάδος στην μεγαλύτερη στην ιστορία Διεθνή Συμμαχία «Ανθρωπιστικής» Βοήθεια, ήταν εκείνη της αποτυχημένης εκστρατείας στην Κριμαία κατά των Μπολσεβίκων επαναστατών.
Μετά από αίτημα του Γάλλου προέδρου Κλεμανσώ, τον Ιανουάριο του 1919, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στέλνει 23.551 άνδρες στην Οδησσό με επικεφαλείς τους Πλαστήρα, Κονδύλη και Οθωναίο για να καταπνίξουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων μαζί με στρατεύματα από 15 χώρες. Ο πρωταρχικός στόχος των βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών Γαλλίας, Αγγλίας, Γερμανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας κ.α., ήταν να αποτρέψουν την απόσπαση της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο από την καπιταλιστική αγορά. Η χώρα μας, μακριά από τέτοιους φιλόδοξους στόχους, ήταν η μοναδική, που εκτός του ότι δεν θα είχε κανένα οικονομικό όφελος, σε περίπτωση αποτυχίας θα είχε την μεγαλύτερη ζημιά γιατί θα έθετε σε κίνδυνο τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων, κυρίως ποντίων προσφύγων, που ζούσαν στην νοτιοδυτική Ρωσία (Κριμαία και Γεωργία). Η επιχείρηση στέφθηκε τελικώς από παταγώδη αποτυχία. .Οι συνολικές απώλειες του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος ανήλθαν σε 398 νεκρούς και 657 τραυματίες. Δεκάδες χιλιάδες Ελληνες της Κριμαίας εγκατέλειψαν τις εστίες τους και ήρθαν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, ενώ μέσα στις επόμενες δυο δεκαετίες δεκάδες χιλιάδες άλλοι πήραν το δρόμο για την εξορία στη Σιβηρία. (Οι κριτικές πολλών ποντίων ιστορικών για τις διώξεις, θυμίζουν λίγο τις κριτικές των Τσάμηδων της Ηπείρου και των βουλγαρόφωνων της Μακεδονίας που μετά το τέλος του πολέμου διώχθηκαν από τις εστίες τους). Η κριτική επίσης στην όντως φιλοτουρκική στάση του Λένιν είναι άστοχη. Η Τουρκία είχε μεγαλύτερο συμφέρον από εμάς να συμμετάσχει στην Εκστρατεία κατά των Μπολσεβίκων γιατί, πρώτον είχε εδαφικές διαφορές και δεύτερον μια παράδοση πολεμικών συρράξεων. Επειδή στην πολιτική αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα, ο Ατατούρ