Σχολιανά 137 ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ… Ωδίνει όρος ή μυν;… Ένα σχόλιο…

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η ηγεσία είναι πολλά πράγματα. Είναι το υπομονετικό, συχνά βαρετό κτίσιμο συμμαχίας. Είναι η σκόπιμη σπορά δολοπλοκιών με τις οποίες κάποιος ελπίζει ότι θα πετύχει τη κατάλληλη ζύμωση στο δοχείο του οργανισμού. Είναι η λεπτολόγα κατεύθυνση της προσοχής του οργανισμού μέσω της πεζής γλώσσας των συστημάτων του μάνατζμεντ. Αλλάζει τα ζητήματα έτσι ώστε να δοθεί αρκετή προσοχή σε νέες προτεραιότητες. Είναι να κάνει τα πράγματα ορατά όταν στρεβλώνουν, και αόρατα όταν εργάζονται καλά. Είναι το χτίσιμο μίας πιστής ομάδας στην κορυφή που ......μιλά περισσότερο ή λιγότερο με μία φωνή. Είναι το να ακούει τον περισσότερο χρόνο προσεκτικά, συχνά μιλώντας για να ενθαρρύνει και την ενίσχυση με λόγια αποδεκτών δραστηριοτήτων. Είναι το να γίνεται σκληρή όταν είναι αναγκαίο, κι αυτή είναι η σποραδική χρήση της γυμνής δύναμης...
Thomas J. Peters και Robert H. Waterman, Jr : In Search of Excellence, Lessons from America’s Best-Run Companies, Harper & Row, Publishers, New York, 1982, p.82
Γνωρίζουμε, και το γνωρίζουν όσοι δεν θέλουν να παίζουν κρυφτό με τη πραγματικότητα, ότι αν μπορούμε να μιλάμε για ένα «πολιτικό φαινόμενο» στις μέρες μας, αυτό, δεν αφορά μια πολιτική παράταξη ή κόμμα, αλλά ένα πρόσωπο : τον Αλέξη Τσίπρα.Όσοι ΕΚ ΤΩΝ ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ (κάτι που παίζει ανάμεσα στο 4-5% - εννοώ η «παραδοσιακή» του βάση), που αποτελούν και τον μεγάλο όγκο των ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ψηφοφόρων του αποφάσισαν να ενισχύσουν εκλογικά το κόμμα αυτό, το έπραξαν κυρίως διότι τους προσέλκυσε Η ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ του κόμματος αυτού, του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό είναι κάτι που είτε θα το παραδεχτούν άλλα παραδοσιακά και ιστορικά πρόσωπα του κόμματος αυτού από οποιαδήποτε συνιστώσα του κι αν προέρχονται, είτε όχι, είναι όμως, κατά τη δική μου εκτίμηση, μια πραγματικότητα.Λέγοντας κανείς σήμερα ΣΥΡΙΖΑ έχει υπόψη του ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ τον νεαρό αρχηγό του, κι από εκεί και πέρα, άντε να αναφερθεί και σε 5-10 στελέχη του ακόμα. Σε ένα μη παραδοσιακό ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι πέρα από αυτά τα ονόματα, τα υπόλοιπα του είναι σχεδόν άγνωστα.Όμως αυτή η πραγματικότητα, αναδεικνύει και τις ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ, τα όριά του, ως ενός νέου πόλου του πολιτικού σκηνικού, σε επίπεδο ΔΥΝΗΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑΣ του σκηνικού αυτού.Κατ’ εμέ, το μεγάλο στρατηγικό ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως ο νεαρός αρχηγός του στο επίπεδο της κομματικής ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ του συγκρότησης και έκφρασης είναι : πώς θα κεφαλαιοποιήσει τούτο το ΞΑΦΝΙΚΟ ρεύμα που «εκτράπηκε» από παραδιπλανά κομματικά ποτάμια και ποταμάκια και «χύθηκε» στη κοίτη του;Αυτή η κεφαλαιοποίηση αν δεν γίνει, θα διατηρεί τους ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ «οπαδούς» του ΣΥΡΙΖΑ ή του αρχηγού του, σε μια κατάσταση «προσωρινής φιλοξενίας», έως ότου το «άστρο» του αρχηγού του κόμματος αυτού θα είναι αρκετά λαμπερό και ταυτόχρονα το άστρο στους «ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ» κομματικούς ή ευρύτερους παραταξιακούς ουρανούς αρκετά θαμπό,