Σάλπισαν την ημιέξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ;

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Προς δεύτερη φάση αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους πιέζει πλέον το χρηματοπιστωτικό λόμπυ, μετά την σχετική πίεση από το ΔΝΤ. Η Standard & Poor’s σάλπισε την τελική επίθεση στα ακούρευτα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που κατέχουν οι λεγόμενοι επίσημοι φορείς (κεντρικές τράπεζες και ΕΚΤ). Αυτός ο «οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας» μείωσε την Τρίτη την προοπτική αξιολόγησης του χρέους της Ελλάδας, από «σταθερή» σε «αρνητική», εξαιτίας «των καθυστερήσεων στην υλοποίηση του οικονομικού προγράμματος», που απαιτούν οι διεθνείς πιστωτές – όπως υποστηρίζει, με την γλώσσα της Μέρκελ!
Οι εξοικειωμένοι αναγνώστες με την πολιτικοοικονομική μου αφήγηση δεν θα πρέπει να εντυπωσιάζονται από την αντίφαση του πράγματος: από την μια να θίγεται η διακηρυγμένη πολιτική της........ γερμανικής πλευράς για μη-συμμετοχή του επίσημου τομέα της ΕΕ στο «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους [όχι στο OSI (Official Sector Involvement)], ενώ από την άλλη να ενισχύεται η γερμανική στρατηγική, σύμφωνα με την οποία τα υψηλά κόστη δανεισμού είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, ώστε να συνεχίσουν να πιέζονται οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης να μην χαλαρώσουν τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η «S & P» εξηγεί την σοβαρή πιθανότητα νέας υποβάθμισης των ελληνικών ομολόγων με την δικαιολογία ότι εξαιτίας της αρνητικής οικονομικής συμπεριφοράς της χώρας μας ως προς το μνημόνιο με την τρόικα, η κυβέρνηση «θα δυσκολευτεί να κάνει περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων», έτσι ώστε να εκπληρωθούν οι διεθνείς απαιτήσεις για την έγκριση της νέας δόσης του δανείου προς την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα έρχεται ωστόσο να προβλέψει  - πιέζοντας για - νέο «κούρεμα», νέα απομείωση συνολικά του εθνικού χρέους , πράγμα που στην περίπτωσή μας σημαίνει αλλαγή της σχέσης μας με την Ευρωζώνη. Το τελευταίο καταλήγει σε διπλό νομισματικό, υπό τις παρούσες συνθήκες και λαμβανομένου υπόψιν πως κανένα κοινοβούλιο της Ευρωζώνης δεν θα δεχτεί την ανακεφαλαιοποίηση του «επίσημου τομέα» λόγω ελληνικής αναδιάρθρωσης χρέους, δίχως παράλληλο αποκλεισμό της Ελλάδας από τους θεσμούς της Ευρωζώνης.
Όπως η πρώτη πτώχευση οδήγησε σε έξοδο από την χρηματαγορά, έτσι και η «πιθανή» (σύμφωνα τώρα πια και με την υποδηλωτική κίνηση των οίκων αξιολόγησης) δεύτερη, τυπική μορφή, χρεοκοπίας θα οδηγήσει σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Επ’ αυτού του μηχανισμού έχω γράψει αναλυτικά την προηγούμενη περίοδο, καταλήγοντας ότι η «υπόσχεση» - το τυράκι στην παγίδα του διπλού νομισματικού) θα είναι της μορφής: «μετά την δημοσιονομική ανάρρωση και τον εκμηδενισμό των ελλειμμάτων, με το χρέος να έχει πλέον διαχειρίσιμη μορφή θα ανοίξουν, παράλληλα, χρηματαγορά και Ευρωζώνη για την Ελλάδα». Τόλμησα μάλιστα να εκτιμήσω την πιθανή διαδικασία που θα ακολουθηθεί μέσω Συνόδων Κορυφής. Και όλα αυτά επειδή όλες οι πλευρές διαπιστώνουν ότι τα προγράμματα της τρόικας απέτυχαν στους στόχους τους και ότι η ύφεση είναι πλέον τραγικά ανεξέλεγκτη. Η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί πλέον σε κ