Πολιτική μόχλευση από αριστερά και εθνικός εγωισμός…

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Η προοδευτική οντότητα στην προσπάθεια της να βιώσει βαθιά την ηδονή του «Είμαι», οφείλει να δομήσει ένα απομυθοποιητικό «Υπάρχω». Αυτό την απελευθερώνει κοινωνικά. Το μυστικό λοιπόν είναι να ξεκινήσει κανείς αποκαλύπτοντας άφοβα τον εαυτό του, προχωρώντας στην απομυθοποίηση των πολιτικών σχέσεων που ορίζουν το «Υπάρχω» του, για να καταλήξει το «Υπάρχω» να απομυθοποιεί το «Είμαι». Κάπως έτσι η ζωή αποκτά προοδευτικό νόημα και σε διατηρεί φρέσκο σαν παιδί και ταυτόχρονα ώριμο για καινοτόμο δημιουργία. Η χώρα μας σήμερα δεν........ μπορεί να υπάρξει σε ένα έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, υψηλής πολυπλοκότητας, δίχως καινοτόμο δημοκρατική πολιτική στην συγκρότηση του «Είμαι» της. Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να επαναπροσδιοριστεί στον κόσμο δίχως να επισυμβεί προηγουμένως προοδευτική-κοινωνική μόχλευση του πολιτικού συστήματος.

Όσοι προσέφεραν νόημα στον κόσμο παρέμειναν δημιουργικοί νέοι μέχρι τον θάνατο τους, ασχέτως αν ήταν βοσκοί, αγρότες, τεχνίτες, επιστήμονες, πολιτικοί, καλλιτέχνες ή φιλόσοφοι. Η διαδικασία παραγωγής νοήματος μέσω της καινοτομίας, είναι μια ηδονική περιπέτεια. Σήμερα καταντήσαμε αυτό να υποκαθίσταται από μια αγοραία ψευδαίσθηση της ηδονής: «επίλυση προβλημάτων» το λένε και καταστρέφουν την πιθανότητα της προοδευτικής εξέλιξης των κοινωνιών. Η λύση είναι πάντα μέσα στο πρόβλημα, ποτέ έξω από αυτό. Ο κυρίαρχος παγκοσμιοποιημένος πολιτισμός μας (:οικονομισμός σε αντίθεση με την βιοοικονομία) αναζητεί την λύση έξω από το πρόβλημα παίζοντας με το παιχνίδι του Αρχιμήδη, το οποίο όμως δεν καταλαβαίνουν… τον μοχλό του: «Πα βω και χαριστιωνι ταν γαν κινησω πασαν» - (Που να σταθώ και με ένα μοχλό να κινήσω τον κόσμο ολόκληρο)! Αυτό το παιχνίδι σήμερα αποκαλείται αναζήτηση του «Leverage Factor». Μόνον που ελάχιστοι κατανοούν ότι ο μοχλός του Αρχιμήδη ήταν μέσα στο σύστημα που ορίζει το πρόβλημα. Ο μοχλός είναι μέρος του προβλήματος, δηλαδή. Ο Αρχιμήδης υπήρξε αυτό το τεράστιο Κεφάλαιο για την ανθρωπότητα, διότι ήταν μέσα στο πρόβλημα και ο ίδιος, αναζητώντας διαρκώς λύση για τον εαυτό του, ο οποίος ένοιωθε ασφυκτικά μέσα σε αυτό. Δεν εύρισκε λύσεις ο Αρχιμήδης σε απομονωμένα προβλήματα, καθιστούσε τον εαυτό του μέρος του προβλήματος. Και αυτό, στον βαθμό που πραγματοποιείτο με επιτυχία, προσέφερε αναπόδραστα, σαν από θαύμα την λύση και την απελευθέρωση του εαυτού από το πρόβλημα: «Εύρηκα, Εύρηκα»…Είμαι ελεύθερος, διότι υπήρξα μέρος ενός προβλήματος που τώρα δεν υπάρχει, καθώς απομυθοποιήθηκε, λύθηκε.
Φίλοι, αυτό είναι το μυστικό της προόδου. Σύμφωνοι, αποτελεί μια στιγμιαία ύβρι, προς τον θεό, αλλά σαν πάνσοφος και φιλεύσπλαχνος που είναι, ίσως μας συγχωρήσει για το αμάρτημα! Στην αρχαιοελληνική Τραγωδία ποτέ οι θεοί δεν συγχωρούσαν τον υβριστή ήρωα, αλλά ας ελπίσουμε ότι μέχρι σήμερα κάτι άλλαξε στην πολιτική τους! Δεν το πιστεύω, έτσι το λέω για να τους καλοπιάσω!
Όταν λέμε λοιπόν «Leverage Factor» για τις εκλογές, θεωρείστε ότι μιλούμε για κάποιο καταλύτη και όχι για