Περιληπτική ιστορία της 3ης του Σεπτέμβρη και τα παραλειπόμενα αυτής της ιστορίας

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, ιδρυτικού και ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ
Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνο- μένων, σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται[1]
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε πάλι για τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη. Μετά από 38 συναπτά έτη. Μια διακήρυξη που αποτελεί πια ένα μακρινό όνειρο για τους παλαιούς και ανύπαρκτο για τους νεότερους. Έχει σημασία όμως να μάθει η καινούργια γενιά, αν υπάρξει η δυνατότητα, περί τίνος πρόκειται. Είναι αναγκαίο καθήκον να εγκολπωθεί κάποιες αλήθειες. Γιατί αλλιώς θα κινείται διαρκώς σε ένα φαύλο κύκλο, χωρίς διέξοδο από τα αδιέξοδα.Τα σημερινά αδιέξοδα έχουν την προϊστορία τους .....και τις αιτίες τους, που πρέπει, για να τις εντοπίσουμε, να ανατρέξουμε στο παρελθόν. Δε γίνεται διαφορετικά. Μέλλον δε δημιουργείται χωρίς γνώση του παρελθόντος. Από την άλλη, λαοί που απαρνούνται το παρελθόν τους δεν μπορούν να δημιουργήσουν το μέλλον τους.
Λίγοι γνωρίζουν αυτήν την προϊστορία και πολλοί που την γνωρίζουν την αποκρύπτουν. Το σύστημα, που κρατεί στην Ελλάδα, έτσι το θέλει και έτσι το επιβάλει.Όταν από μέρους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, στο Βίντερτουρ της Ελβετίας, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, αποφασίστηκε να κατέβω στην Ελλάδα, για να προετοιμάσω την κάθοδο του Ανδρέα Παπανδρέου, η πρώτη μου έγνοια ήταν να συναντήσω την νεολαία του ΠΑΚ στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.Ο πρώτος από μέρους του ΠΑΚ που ήρθε σε επαφή και οργάνωσε την νεολαία του ΠΑΚ, που ένα μέρος της μετείχε και στο Πολυτεχνείο, έτυχε να είναι ο υποφαινόμενος. Μπορώ να βεβαιώσω κάτι που είναι άγνωστο έως σήμερα. Τόσο ο Άκης Τσοχατζόπουλος (μαζί ξεκινήσαμε στο ΠΑΚ του Μονάχου), όσο και ορισμένοι από τη νεολαία του ΠΑΚ, όπως ο Κώστας Λαλιώτης, ο Θανάσης Τσούρας, ο Νίκος Μιχαλόπουλος, οι Λαμπροπουλαίοι, ανάμεσα σ’ αυτούς και η Λαμπροπούλου Φρόσω (που «κατοικοεδρεύει» μαζί με τον Άκη στην φυλακή) και πολλοί άλλοι, που τους ξέρω και δεν τους ξέρετε, ήταν και αποτελούσαν αυτό που λέμε «χρυσή μαγιά». Ήταν από τα πιο έντιμα και αξιόλογα στελέχη του κινήματος, όσο παράξενο κι’ αν φαίνεται αυτό σήμερα Η «μαγιά» της νεολαίας στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη ήταν ότι καλύτερο είχε το κίνημα τότε. Και σας διαβεβαιώ ότι τα λέει ένας άνθρωπος, ο υποφαινόμενος στην περίπτωση, που ξέρει τι λέει, γιατί τα έχει ζήσει και έχει το θάρρος της γνώμης του. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!Τι συνέβη έκτοτε; Όλους αυτούς, πολλούς άλλους, καθώς και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, εκμαύλισε και εκφύλισε ένας άνθρωπος. Το όνομά του: Ανδρέας Παπανδρέου. Από τη δυναστεία της οικογένειας Παπανδρέου. Διαχρονικά είναι αυτή η δυναστεία που πρωτοστάτησε ή μάλλον πιο σωστά, που συνέβαλε τα μέγιστα στην καταστροφή της Ελλάδας.Πολλοί αφελείς ακόμη πιστεύουν ότι οι «μάζες» είναι αυτές που δημιουργούν την ιστορία. Αυτό δε