Πάση θυσία αυτοί πάση δυνάμει εμείς!!!

 Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει! Ζούμε τον απόλυτο σαδομαζοχισμό σε ότι αφορά την μοιρολατρική μας στάση απέναντι στις ανηλεείς επιθέσεις του γκανγκστερικού καθεστώτος αλλά και τον εκτραχηλισμό των εξουσιαστών μας ακριβώς εξ’ αιτίας της αυτής της παθητικής μας συμπεριφοράς.  Ένθεν κακείθεν. Υπέστημεν στον σβέρκο μας έναν πρώην υπουργό οικονομικών – τον Γεώργιο Αλογοσκούφη - ο οποίος καθ’ οδόν και ως εκ τούτου αυθόρμητα, προς ατυχή ορθόδοξη, αλλά καθολικώς διαμαρτυρόμενη Ελληνίδα των 220 ευρώ μηνιαίως, με μια απίστευτου κυνισμού αλλά ειλικρινή παραδοχή ομολόγησε ότι: (εδώ http://www.youtube. com/watch?v=lwdv9l4UW es&feature=player_embedded): «Βεβαίως και δεν μπορείτε να επιβιώσετε με τα χρήματα αυτά» !!! Σιώπησε ένοχα όμως όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις περί του ποιος θα χρεωθεί την εξαθλίωσή  της και γιατί να αξίζει αυτής περιποίησης από την πατρίδα. Την αμήχανη σιγή των επιχειρηματικών όπλων του πρώην υπουργού οικονομίας, ήρθε ο αντικαταστάτης του  (ο εκ της ιδίας σχολής των.......... London School of Economics ορμώμενος,κ. Γιώργος Παπακωσταντίνου) να σπάσει εκκωφαντικά, δηλώνοντας υπό την αλαζονεία τού εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα πως:  «Αρχίζει πια να φαίνεται πως τα πράγματα πάνε καλλίτερα (!) ακόμη κι αν η αγορά έχει πρόβλημα(!), ακόμη κι αν κλείνουν επιχειρήσεις(!) ακόμη κι απολύεται κόσμος!! (Εδώ…  http://www. youtube. com/watch?feature=player_ embedded&v =4 H4kbejLfbM) Ακόμη κι αν λιμοκτονώντας τα τινάξετε ερμηνεύεται στην γλώσσα μας η δήλωσή του αυτή.
Συμπέρασμα: Το αντικείμενο υπέρκειται  του υποκειμένου. Ο άνθρωπος κατισχύει της ύλης. Ο δημιουργός υποτάσσεται στα δημιουργήματά του. Η χώρα να σωθεί και το ανθρώπινο περιεχόμενό της, ο λαός, ας πάει στο διάβολο όπως διαλαλεί και ο φαιδρός της φαιάς πολιτικής Καρατζαφέρης και ο άλλος ο κατά δήλωσή του δάσκαλος εν ονόματι Γιανναράς.. Έτσι κι αλλιώς ο λαός αναλώσιμος είναι. Όπως τα γιαούρτια. Με ημερομηνία λήξης. Πρόκειται για την σε διαρκή ισχύ αντίληψη των νεοφιλελεύθερων με εθνικοσοσιαλιστικό προσωπείο που την εκφράζουν δίχως να δηλητηριάζονται από την γλώσσα τους.  Τι ακριβώς πιστεύουν; Πως μεταξύ ενός άψυχου θεωρητικού οικονομικού μοντέλου διακυβέρνησης -του Ρικάρντειου  Νεοφιλελευθερισμού- και του πραγματικού κόσμου των ανθρώπων με σάρκα και οστά, συμβατότητα δεν υφίσταται. Άρα προκειμένου να επιβιώσει το ένα ας πετάξουμε στον σκουπιδοφάγο του πολιτισμικού μας νεροχύτη το άλλο. Τον λαό. Φυσικό θα ήταν να πετάξουμε στην ιστορική χωματερή τον Νεοφιλελευθερισμό που και άψυχος είναι και δεν ονειρεύεται, μα μήτε ερωτεύεται, θαυμάζει, ή δημιουργεί. Παρά τούτα  εξακολουθεί να αναπαράγεται αλλά όχι ανεξήγητα. Επειδή άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων και άλλαι τού κυρίου ή των κυρίων του. Των τραπεζιτών μετά των πολιτικών και μιντιακών τσάτσων τους. Όλων αυτών που μας υπογραμμίζουν αυστηρά ότι «πάση θυσία» θα πρέπει να σωθεί η χώρα. Κρατήστε αυτό το «πάση θυσία» γιατί είναι το κλειδί με το οποίο ανοίγεται ο