Πασχαλινά έθιμα-Το σπάσιμο της στάμνας
09:47 4/5/2013
- Πηγή: Kafeneio-gr
Συγκεκριμένα, το έθιμο «το σπάσιμο της στάμνας» πραγματοποιείται με την πρώτη Ανάσταση, που γίνεται να ξημερώνει Μεγάλο Σάββατο, τότε που ο ιερέας λέει το «Χριστός Ανέστη» και οι χριστιανοί σπάνε πήλινα αγγεία ή κάνουν με ότι μπορούν θόρυβο για να διώξουν το κακό του θανάτου...
Στην Κέρκυρα το έθιμο μεταφέρθηκε τις πρωινές ώρες, γύρω στις 11 με 12 π.μ και από τα τριώροφα και τετραώροφα κτίρια ανοίγουν τα παραθύρια και «αμολούνε» με δύναμη τις
στάμνες, που καθώς πέφτουν κάνουν τον ανάλογο θόρυβο. Έτσι, η εθιμική αυτή πράξη κάνει συμμέτοχους τους πιστούς στη Ανάσταση του Χριστού και συγχρόνως πατούν τον θάνατο.
Οι Κερκυραίοι με τη δεύτερη καμπάνα, που σημάνει την πρώτη Ανάσταση, εκσφενδονίζουν από τα μπαλκόνια τους που τα έχουν στολίσει με κόκκινα λάβαρα, «τους μπότηδες», που έχουν συνήθως διπλή λαβή. Μάλιστα για να κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο, τους γεμίζουν με νερό και έτσι είναι πιο βροντεροί.
Έχουν ειπωθεί πολλά για την έλευση αυτού του εθίμου, που άλλοι το θεωρούν ξενικό και άλλοι, πως είναι αρχαιοελληνικής προέλευσης.
Πρώτη εκδοχή είναι, πως, οι Ενετοί κατά την περίοδο της Πρωτοχρονιάς έσπαγαν τις παλιές στάμνες, στην μεγαλύτερη γιορτή τους,- ως φόρο- στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει νέα αγαθά στο σπίτι τους. Οι Ορθόδοξοι μετέφεραν το έθιμο, όπως λένε κάποιοι μελετητές, την Λαμπρή, λόγω που αυτή η εορτή θεωρείται η μεγαλύτερη για αυτούς.
Μια άλλη εκδοχή που φαίνεται να έρχεται από τον μεσαίωνα, είναι αυτή που θέλει να γίνεται το σπάσιμο της στάμνας, για να φύγουν μακριά τα «μολυσμένα» κακά πνεύματα που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους.
Μια τρίτη εκδοχή είναι αυτή που λέει, πως επειδή μέσα στη στάμνα τα παλιά χρόνια φύλαγαν τα φάρμακα για να συντηρηθούν, λόγω που εκεί υπήρχε δροσιά, όταν έρχεται η χαρά που πατάει τον θάνατο όπως είναι η Ανάσταση του Χριστού μας, είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε τη στάμνα, ως πράξη συμβολική ενάντια στο κακό.
Η τέταρτη εκδοχή έχει παγανιστική προέλευση, και θέλει να δείξει, πως καθώς η φύση οργιάζει την άνοιξη, για τη συλλογή των καρπών απαιτούνται νέα κανάτια και δοχεία για την αποθήκευσή τους. Αυτός είναι και ο λόγος, που σπάμε τα παλιά κανάτια στην Ανάσταση του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού.
Το έθιμο του «σπασίματος της στάμνας», διατηρούνταν στην Κεφαλονιά μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα. Φαίνεται δε ότι το έθιμο αυτό ήταν κοινό, σε όλα τα Επτάνησα, και τώρα τελευταία αναβιώνει στη Λευκάδα, Ζάκυνθο και στην Κεφαλονιά.
ΠΗΓΗ:mykefalonia.com
Στην Κέρκυρα το έθιμο μεταφέρθηκε τις πρωινές ώρες, γύρω στις 11 με 12 π.μ και από τα τριώροφα και τετραώροφα κτίρια ανοίγουν τα παραθύρια και «αμολούνε» με δύναμη τις
Οι Κερκυραίοι με τη δεύτερη καμπάνα, που σημάνει την πρώτη Ανάσταση, εκσφενδονίζουν από τα μπαλκόνια τους που τα έχουν στολίσει με κόκκινα λάβαρα, «τους μπότηδες», που έχουν συνήθως διπλή λαβή. Μάλιστα για να κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο, τους γεμίζουν με νερό και έτσι είναι πιο βροντεροί.
Έχουν ειπωθεί πολλά για την έλευση αυτού του εθίμου, που άλλοι το θεωρούν ξενικό και άλλοι, πως είναι αρχαιοελληνικής προέλευσης.
Πρώτη εκδοχή είναι, πως, οι Ενετοί κατά την περίοδο της Πρωτοχρονιάς έσπαγαν τις παλιές στάμνες, στην μεγαλύτερη γιορτή τους,- ως φόρο- στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει νέα αγαθά στο σπίτι τους. Οι Ορθόδοξοι μετέφεραν το έθιμο, όπως λένε κάποιοι μελετητές, την Λαμπρή, λόγω που αυτή η εορτή θεωρείται η μεγαλύτερη για αυτούς.
Μια άλλη εκδοχή που φαίνεται να έρχεται από τον μεσαίωνα, είναι αυτή που θέλει να γίνεται το σπάσιμο της στάμνας, για να φύγουν μακριά τα «μολυσμένα» κακά πνεύματα που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους.
Μια τρίτη εκδοχή είναι αυτή που λέει, πως επειδή μέσα στη στάμνα τα παλιά χρόνια φύλαγαν τα φάρμακα για να συντηρηθούν, λόγω που εκεί υπήρχε δροσιά, όταν έρχεται η χαρά που πατάει τον θάνατο όπως είναι η Ανάσταση του Χριστού μας, είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε τη στάμνα, ως πράξη συμβολική ενάντια στο κακό.
Η τέταρτη εκδοχή έχει παγανιστική προέλευση, και θέλει να δείξει, πως καθώς η φύση οργιάζει την άνοιξη, για τη συλλογή των καρπών απαιτούνται νέα κανάτια και δοχεία για την αποθήκευσή τους. Αυτός είναι και ο λόγος, που σπάμε τα παλιά κανάτια στην Ανάσταση του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού.
Το έθιμο του «σπασίματος της στάμνας», διατηρούνταν στην Κεφαλονιά μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα. Φαίνεται δε ότι το έθιμο αυτό ήταν κοινό, σε όλα τα Επτάνησα, και τώρα τελευταία αναβιώνει στη Λευκάδα, Ζάκυνθο και στην Κεφαλονιά.
ΠΗΓΗ:mykefalonia.com
Keywords
εθιμα, πασχαλινα εθιμα, ανάσταση, κερκυρα, Πρωτοχρονιά, νέα, πηγη, Πρώτη Μέρα της Άνοιξης, κεφαλονια, λευκαδα, πνευματα, ανοιξη, ανάσταση, γινεται, δυναμη, δοχεια, εθιμο, ευκαιρια, ειπωθει, επτανησα, ερχεται, ζακυνθο, ιησου, κτιρια, λαβαρα, μακρια, νερο, σαββατο, συγκεκριμενα, σπιτι, τριτη, φαρμακα, φυση, χαρα, ωρες, γιορτη
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Blogs
- Κορδόνια παπουτσιών για… μια ζωή
- VIDEO: Ο.... μακάκος για να ζευγαρώσει, πληρώνει !!
- ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ...
- ΠΟΣΟ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤ
- Δείτε την σύζυγο του Γιάννη Ζουγανέλη και μητέρα της Ελεονώρας!
- ΒΙΝΤΕΟ-Το ροτβάιλερ και το ελάφι
- Αλοιφή που γιατρεύει… τα πάντα
- [Ζώδια] Τα ζώδια σήμερα - Σάββατο 4 Μαΐου 2013
- Πως θα κινηθούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Kafeneio-gr
- Τελευταία Νέα Kafeneio-gr
- Πασχαλινά έθιμα-Το σπάσιμο της στάμνας
- Ηλίθιοι όσοι λένε Χαλίφη τον Γιώργο και Ιζνογκούντ τον Βενιζέλο
- Τα «άγνωστα» πασχαλινά έθιμα
- Ελλήνων Πάσχα
- Spiegel: Φεύγουν οι μετανάστες από την Ελλάδα
- Φως στον σκοτεινό θάνατο του Πάμπλο Νερούδα
- Οι «γαλάζιες λίμνες» του Αφγανιστάν!
- Ίσως ο καθαρότερος ποταμός του κόσμου
- Independent: Έλληνας καθηγητής προσπαθούσε να παραιτηθεί και δεν τον άφηναν
- show us the money!!!
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Blogs
- Πιο αισιόδοξοι από ποτέ για το μέλλον τους οι νέοι Γερμανοί
- Βλέπει Βερδού ο Ολυμπιακός
- Στους 540 οι νεκροί στο Μπανγκλαντές
- Χανιά - «Grand Prix Chess Festival 2013» στο Ηράκλειο
- Σε 540 ανήλθε ο αριθμός των νεκρών στο Μπανγκλαντές
- Πως μας επηρεάζουν τα χρώματα
- Νέα μείωση κατέγραψε η ανεργία στις ΗΠΑ
- Επιστρέφει ο Χατζηγάκης;
- Ένας σκίουρος… ζωγράφος!