Ορατές και αόρατες παγίδες του νέου σχεδίου Μάρσαλ

Του Γιώργου Κράλογλου Το μόνο βέβαιο στο άγνωστο μας, ακόμη, ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ είναι ότι δεν θα μοιάζει σχεδόν σε τίποτα με το γνωστό μας αμερικάνικο σχέδιο Μάρσαλ. Κορυφαία διαφορά θα είναι (ευτυχώς) ότι δεν πρόκειται να βάλουν χέρι για να το διαχειρισθούν... ελληνικές κυβερνήσεις. Την ευθύνη για την εφαρμογή του θα έχουν απ΄ ευθείας τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δικό μας κέρδος θα προκύψει μόνο αν σχεδιάσουμε σωστές κατευθύνσεις κατανομής των πόρων για να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη και να ενεργοποιηθούν δυνάμεις μήπως και επαναφέρουμε κάποιους ρυθμούς ανάπτυξης. Με άλλα λόγια ας μην περιμένουν πολιτικοί, κομματικοί παράγοντες, δημόσιοι «λειτουργοί», μεσάζοντες και φίλοι κομμάτων, παρατάξεων, κυκλώματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλα τρωκτικά ότι οι....... «κουτόφραγκοι» θα μας χαρίσουν λεφτά (όπως τα γνωστά ΜΟΠ και οι επιδοτήσεις των ευρωπαϊκών περιφερειακών Ταμείων) για να τα σκορπίσουμε εξαγοράζοντας ψήφους και χτίζοντας πελατειακές σχέσεις με επιχειρηματικούς... και άλλους... κύκλους. Γιατί η Ελλάδα μπορεί να διατηρήθηκε (με αναπνευστήρα) στην οικονομική ζωή της ευρωζώνης για άλλα 30 χρόνια, αλλά όχι για να κάνει τη ζωή που ήξερε ούτε για να συνεχίσει να είναι μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους που ζουν (κυρίως) με δανεικά και κλοπιμαία κάθε μορφής.Αυτός είναι και λόγος που από σήμερα και για τα επόμενα 30 χρόνια οι μεταρρυθμιστικές οικονομικές αποφάσεις, η διαχείριση πόρων, και οι κάθε μορφής παροχές, θα περάσουν στα χέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διευθυντηρίων των τεχνοκρατών των δανειστών που θα εγκατασταθούν στην Αθήνα για να ελέγχουν το πώς θα δαπανάται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ευρώ των δανεικών.Εάν εμείς θελήσουμε να ωφεληθούμε πραγματικά από την οικονομική συγκυρία που οδήγησε την Ευρωπαϊκή Ένωση στις πραγματικά ιστορικές αποφάσεις της περασμένης Πέμπτης είναι μόνο να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη. Συνεπώς το θέμα για την Ελλάδα δεν είναι οικονομικό πλέον αφού λεφτά μας έδωσαν και θα μας δίνουν.Είναι καθαρά πολιτικό και έχει να κάνει μόνο με την πολιτική μας συμπεριφορά, και τις προτεραιότητές μας στην οικονομία.Και στόχοι άμεσης προτεραιότητας δεν μπορεί να είναι άλλοι από τη δημιουργία 1.500.000 θέσεων εργασίας για να απασχολήσουμε τους μέχρι σήμερα άνεργους και όσους βγουν στην ανεργία μέχρι το τέλος του 2012.Πρόκειται, κατά την γνώμη μου, για εθνικής σημασίας  υποχρέωση απέναντι στις επόμενες γενιές που τους παραδίδουμε μια κατεστραμμένη οικονομικά και αναξιόπιστη χώρα, καταχρεωμένη για μια 30ετία.Θεμελιακή κίνηση για την ανατροπή της σημερινής εικόνας της χώρας είναι, πιστεύω, η αλλαγή της παλαιοκομματικής και λαϊκίστικης ξεπερασμένης πολιτικής νοοτροπίας. Αυτή είναι και η πρώτη μεγάλη ορατή παγίδα για το νέο σχέδιο Μάρσαλ.Τα μικροκομματικά συμφέροντα με τους διορισμούς των ημετέρων, το βόλεμα των αφισοκολλητών και η εξυπηρέτηση των κομματόσκυλων είτε στο δημόσιο τομέα, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση είτε στον ιδιωτικό τομέα με παρεμβάσεις βουλευτών. Διαφορετικά οι τυχόν επενδυτές που ίσως φέρει από την Γ