Οι εκλογές στα χρόνια της χολέρας.

Όπου να’ναι πλησιάζουν οι εκλογές ή,τουλάχιστον, έτσι, θέλουμε να πιστεύουμε σε μία δημοκρατική κοινωνία σαν τηνδίκη μας...Ο καθένας μας θα ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, δικαίωμαπολύπαθο, κατοχυρωμένο συνταγματικά και αποκτημένο με αίμα και αγώνες.Αυτές οι εκλογές θα έχουν μία μεγάληδιαφορά σε σύγκριση με τις προηγούμενες. Ο κόσμος δεν πρόκειται να ψηφίσειΠΑ.ΣΟ.Κ ή Ν.Δ, γιατί θα ευελπιστεί σε μία θέση στο Δημόσιο ή για να μεταφερθείτο παιδί από τον Έβρο στην Αθήνα. Ας ελπίσουμε ότι .......
αυτά παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Αλλά, θα ψηφίσει, γιατί θα θελήσει ναακουστεί, με ηχηρό τρόπο, η όποια αντίθεσή του στη δοκιμαζόμενη πολιτική τουάκρατου νεοφιλελευθερισμού, που έχει αναγάγει την πρόοδο των κρατών σεαριθμητικές συστοιχίες και στατιστική παραδοξολογία.Βέβαια, ο κόσμος, πλέον, αναρωτιέται γιατίθα πρέπει να ψηφίσει, τη στιγμή που η κατάσταση είναι πέρα από τα όρια τηςμιζέριας και της οικονομικής ανασφάλειας. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται και ηαπάντηση: η προσέλευση θα πρέπει να γίνει με καθαρά ιδεολογικά κριτήρια για τηνπλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Δηλαδή, να ξεφύγουμε από την καιροσκοπικήλογική του «φέρε το παιδί μουστην Αθήνα και από μένα θα πάρεις 10 ψήφους» και, ενδεχομένως, να επιστρέψουμε στηλογική της ιδεολογικής ψήφου με όποια ιδεολογία ο καθένας μας συντάσσεται.
Το ερώτημα παραμένει, όμως: τι να ψηφίσω;
ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ είναι πλέον εγκλωβισμέναστη λογική του συστημικού νεοφιλελευθερισμού και δύσκολα θα ξεφύγουν από αυτήν. Το ΛΑ.Ο.Σ έχει φανερώσει τον καιροσκοπικό του χαρακτήρα καιτη μονοθεματική αγκύλωσή του στους μετανάστες χωρίς άλλες βιώσιμες πολιτικέςπροτάσεις.Από την άλλη, τα τρία κόμματα τηςΑριστεράς, ειδικά το Κ.Κ.Ε και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ περί άλλων τυρβάζουν, τη στιγμή πουείναι ιστορική ευκαιρία για μία αντιμνημονιακή συμμαχία, προκειμένου να"πέσει ο εχθρός" και ας ξαναμαλώσουν αργότερα. Η Δημοκρατική Αριστεράφαίνεται ως πιο ασφαλής επιλογή, αλλά θα πρέπει να βγει πιο δυναμικά στονκόσμο.Παρόλα αυτά, μία από τις τρεις Αριστερές φαντάζει πιουπεύθυνη επιλογή. Είναι προτιμότερο να δούμε, για παράδειγμα, μία ισχυρήΑριστερά σαν αντίβαρο στην άκρατη νεοφιλελεύθερη πολιτική, είναι πολύ καλύτεροαυτό ακόμα και από το 5% του ΛΑ.Ο.Σ, παρά να εκτυλίσσεται μπροστά μας ένα σαθρόδράμα δεξιάς σεμνοτυφίας και νεοφιλελεύθερης λογικής. Εν κατακλείδι, τόσο καιρό ήμασταν«πολιτικώς ορθοί» προσπαθώντας, εγκλωβισμένοι στη μικροαστική μας λογική, ναδιατηρήσουμε και να βελτιώσουμε τα κεκτημένα μας. Τώρα, ίσως, ήρθε η ώρα νακινηθούμε διαφορετικά. Αρκετόκαιρό δεν "έπαιξαν"με τη νοημοσύνη μας;Πρέπει να σηκωθούμε, λοιπόν, από καρέκλες, ντιβάνια και πορτ-μπεμπέκαι να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα. Θα πρέπει να ξεβολευτούμε, γιατί δε θα πρέπει να ψηφίσουμε με γνώμονα τοοικονομικό μας συμφέρον, αλλά θα πρέπει να προτάξουμε την ιδεολογία μας. Γιατί πολίτης σημαίνει πρώτα και πάνω από όλαατομική ευθύνη....