Ώδινεν όρος και έτεκεν Πετσάλνικον …

O Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος σχολιάζει την είδηση ανάδειξης του Φίλιππου Πετσάλνικου στο αξίωμα του πρωθυπουργού, λίγο πριν προκύψει και πάλι ο Παπαδήμος διεκδικητής του θώκου.

Επιτέλους, όπως ζήτησε ο υπουργός Υποδομών της Κυβέρνησης Παπανδρέου η χώρα απέκτησε «έναν πρωθυπουργό υψηλών πολιτικών κι όχι μόνο προδιαγραφών κι όχι τον κοινό χαμηλό μέσο όρο των κομμάτων»!

Επιτέλους, η χώρα τώρα έχει έναν «πρωθυπουργού υψηλού κύρους και αποδοχής, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, με βαθιά γνώση των οικονομικών και με εγνωσμένη επάρκεια στο κατεξοχήν θέμα.........
που είναι η άμεση ολοκλήρωση των δεσμεύσεων της 27ης Οκτωβρίου 2011, ώστε να διασφαλισθεί η παραμονή της χώρας στο ευρώ», όπως μας προϊδέαζε η υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Παπανδρέου!

Επιτέλους, τώρα έχουμε «μια ισχυρή προσωπικότητα με κύρος στην Ευρώπη, διεθνή αξιοπιστία και γνώση του αντικειμένου» στη θέση του Πρωθυπουργού, όπως επιτακτικά απαίτησε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Πρωθυπουργό με το «Π» κεφαλαίο και όχι μαριονέττα!

Επιτέλους, ο Εθνικός διασυρμός και ο ευτελισμός των θεσμών της Δημοκρατίας μας, που είχαν ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο τα προηγούμενα 24ωρα θεραπεύονται στο πρόσωπο του Φίλιππου Πετσάλνικου. Ο πλέον κολλητός των κολλητών της αυλής του απερχόμενου πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, αναλαμβάνει τα ινία της μεταβατικής κυβέρνησης που προορίζεται να κάνει την «βρώμικη δουλειά» της ένταξής μας σε ένα νέο επαχθέστερο χρεοστάσιο, ώστε «καθαρός» ο δικομματισμός και οι παραφυάδες του να φτάσουν στις εκλογές!

Όπως διαπιστώσατε φίλοι: Ώδινεν όρος και έτεκεν Πετσάλνικον! Ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Μέσα από απίθανα καραγκιοζιλίκια του πολλαπλώς εξευτελισμένου πολιτικού μας συστήματος, δόθηκε μία λύση στην οποία, εάν θα πρέπει να δώσουμε σημασία, θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως το μικρότερο κακό. Ο μεταβατικός πρωθυπουργός μπορεί να μην έχει σημαντικό πολιτικό μέγεθος, και εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούνται στην περίσταση, έχει όμως τον τρόπο του! Ξέρει να ελίσσεται, να περιελίσσεται και να ισορροπεί μεταξύ αντιφατικών καταστάσεων. Είναι ο πολιτικός που εκφράζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τον απολύτως αφηρημένο, ηθικοπλαστικό, αγαθιάρικο και παγκοσμιοποιημένο λόγο του Γιώργου Παπανδρέου. Μα, τι λέω; Αποτελεί την μετουσίωση του πνεύματος του Γιώργου!

Τώρα η χώρα θα αποκτήσει τα τρία πράγματα που της έλειπαν: σχέδιο, πρόγραμμα και στρατηγική. (Αυτά τα τρία έχουν στην πολιτική επιστήμη και στην επιστήμη της πολιτικής πολύ συγκεκριμένη σημασία, που δυστυχώς το πνεύμα του Γιώργου δεν έχει δείξει σημάδια ότι κατανοεί). Το μυστικό κάθε μεταρρύθμισης, προοδευτικής ή καταστροφικής, όπως στην περίπτωσή μας, είναι να εκπονείς και να συνδυάζεις αυτά τα τρία πραγματάκια. Δύσκολη δουλειά που απαιτεί και κατάλληλο πολιτικό περιβάλλον και κατάρτιση και πολιτική ισχύ, αλλά και ουσιαστική (λαϊκή) πολιτική νομιμοποίηση. όλα αυτά απουσιάζουν και είναι αδύνατον να επισυμβούν αυτή την μεταβατική περίοδο μέχρι τις ε