Όχι άλλα δάνεια

του Αλέξανδρου ΚουρήΛύση του προβλήματος της Ελλάδας και ταυτόχρονα του προβλήματος της ευρωζώνης δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ένα νέο σχέδιο ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας (ανάλογο με το μεταπολεμικό σχέδιο Marshall) που να περιλαμβάνει νέους πόρους όχι με τη μορφή δανείων, αλλά με τη μορφή παροχών.  Επιτέλους, οι προσπάθειες του πολιτικού συστήματος της χώρας θα πρέπει να διευρύνουν τον προσανατολισμό τους και από τη μονοδιάστατη αναζήτηση δανείων και τρόπων διαχείρισης του χρέους, να αναζητήσουν παράλληλα τη συγκρότηση και εφαρμογή ενός νέου σχεδίου ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας που να περιλαμβάνει νέους πόρους όχι πλέον με τη μορφή δανείων αλλά ............
με αυτή των παροχών.

Αυτή την ώρα η πάσχουσα από καρκίνο τελικού σταδίου ελληνική οικονομία δεν μπορεί να σωθεί από οποιαδήποτε πολιτική όσο φωτισμένη και αν είναι, όσο αποτελεσματικά και αν εφαρμοστεί. Επιβάλλεται συμπληρωματικά η άμεση αιμοδοσία της οικονομίας με νέο χρήμα, όχι με τη μορφή δανεισμού αλλά στα πρότυπα της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου από τους μετόχους, όπως  θα γινόταν σε μια υπερδανεισμένη επιχείρηση με αρνητική οργανική κερδοφορία.

Κρίνοντας πλέον από τα αποτελέσματα, η λογική και ο σχεδιασμός του μνημονίου είναι θεμελιωδώς λανθασμένοι ενώ ταυτόχρονα, σ’ ότι αφορά την εφαρμογή του, υπάρχουν και εσωτερικές αδυναμίες που συνδέονται με τις δομικές δυσλειτουργίες του ελληνικού κράτους.

Η πραγματικότητα της Ελλάδας δεν αλλάζει από μέρα σε μέρα και σίγουρα όχι στο διάστημα μιας τετραετούς κυβερνητικής περιόδου. Το νέο μνημόνιο με ίδιους ή παρεμφερείς όρους θα εξακολουθήσει να είναι το ίδιο αδιέξοδο. Οι προτάσεις για επανεκκίνηση της οικονομίας και υπέρβαση της ύφεσης δεν πρόκειται να λειτουργήσουν χωρίς παράλληλη νέα χρηματοδότηση κι αυτό γιατί η Ελληνική οικονομία δεν έχει αρκετό εσωτερικό δυναμισμό, δεν παράγει δηλαδή οικονομικούς πόρους, για να χρηματοδοτήσει ούτε καν τον υπάρχοντα -πόσο μάλλον νέο- δανεισμό.

Για τη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης και του υπέρογκου χρέους δεν φέρουν μόνο ευθύνη οι απερίσκεπτες ελληνικές κυβερνήσεις και οι αναποτελεσματικές πολιτικές που ακολούθησαν από την είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ε. έως σήμερα. Μην εξαντλούμε την αγανάκτηση μας στην αυτοκριτική, αυτομαστιγωνόμενοι. Κάναμε πολλά λάθη, αλλά δεν ήμασταν μόνοι.  Ίσο μερίδιο ευθύνης έχουν η στρεβλή δόμηση της Ένωσης και της Ευρωζώνης, οι πολιτικές που ακολούθησε η Ε.Κ.Τ. τη τελευταία 15ετια, όπως επίσης και το κλίμα ευφορίας το οποίο διαμορφώθηκε στη παγκόσμια οικονομία όλη σχεδόν την περίοδο πριν από την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα όργανα της Ε.Ε. δεν κατόρθωσαν να προβλέψουν τη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση 2007-2009, ούτε να την αντιμετωπίσουν, ούτε και να αποτρέψουν τη μετατροπή της σε κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Ακόμα και ο τρόπος αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης από τους Ευρωπαίους, ανέδειξε κυρίως την πανσπερμία των απόψεων τους, τη καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων