Να κλαίμε την αλλοτινή, την μπέσα μας;

Γράφει ο Λυσίας 
Παρακολούθησα και γώ, όπως πολλοί άλλοι φαντάζομαι, τον ποταμό οργής, διαφόρων σχολίων, κατά του Στρος Καν.
Ο οποίος ήρθε στην χώρα μας, στην ηλιόλουστη και γοητευτική Αθήνα, περισσότερο για να ενημερώσει, παρά να ενημερωθεί από την κυβέρνηση.
Και να υποβάλλει τα νέα του αιτήματα, πίσω απ’τα χαμένα μας….αποκτήματα και κάτω από της ανεξαρτησίας
μας, τα ¨ μνήματα¨.
Διότι, από δώ και πέρα, γνωρίζουμε όλοι, πως όποια επιλογή και αν κάνουμε στην κάλπη, Στρος Καν, θα βγάζει αυτή. Και Δ.Ν.Τ.
Προβληματίστηκα λοιπόν για μια φορά ακόμα.
Για το αν η οργή των διαφωνούντων, και πρώτα η δική μου, είναι δικαιολογημένη.
Εξακολουθώ να είμαι μπερδεμένος…..
Αν και κάπου μέσα μου, βρίσκω γι αυτόν, πολλά ελαφρυντικά. Γιατί απλά, αυτός, δεν ήρθε σε μας. Εμείς πήγαμε σε ........αυτόν…..
Πρόχειρα και αβίαστα. Με λάθος χειρισμούς από την κυβέρνηση. Που δέχθηκε, παθητικά, να παίζει το παιχνίδι των μεγαλοτραπεζιτών. Και του διεθνούς κεφαλαίου.
Keywords
Τυχαία Θέματα