Μη μιλάς, δεν είναι απαραίτητο!

του Στέφανου Κοτζαμάνη

Όσοι μιλούν συνεχώς για το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων «ξεχνούν» ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι σαν το sex: χρειάζεται… τουλάχιστον δύο! - Υστερόγραφα προς δημοσιογράφους, πολιτικούς και πρώην πρωθυπουργούς.

Περιστατικό 1: Ηλικιωμένος συνταξιούχος φοβάται από τις φήμες περί χρεοκοπίας της χώρας και επιστροφής στη δραχμή και κρύβει κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ (όλο του το βιός) στο σπίτι του. Το νέο μαθαίνεται, τον χτυπούν και τον ληστεύουν…

Περιστατικό 2: Έμπορος από την επαρχία, φοβούμενος την πτώχευση της οικονομίας και το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, πείθεται από επιτηδείους και στέλνει -υπό καθεστώς πανικού- τις αποταμιεύσεις του σε επενδυτικό προϊόν του εξωτερικού. Κάτι που τον έγδυσαν στις προμήθειες, κάτι οι μεγάλες ζημίες που καταγράφει ήδη το προϊόν στο........ οποίο επένδυσε, ο συγκεκριμένος έμπορος έχει αποκτήσει… φαλάκρα, χωρίς στην Ελλάδα να έχουμε δει ακόμη το «κούρεμα».

Περιστατικό 3: Διαχειριστής πολυκατοικίας καλεί μέσα στο Πάσχα τους ενοίκους να αγοράσουν πετρέλαιο επειδή άκουσε στην τηλεόραση πως «αναμένεται να ανέβει πολύ τους επόμενους μήνες»! (το επόμενο βήμα είναι να βγει αγοραστής στα futures πετρελαίου…).

Και για να μην ξεχνάμε: Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας παρασύρθηκαν από τις στήλες των εφημερίδων και από υπουργούς κατά την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας και έχασαν ολάκερες περιουσίες!

Τα παραπάνω περιστατικά -που προφανώς δεν είναι τα μόνα- δείχνουν πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι όλοι όσοι έχουν δημόσιο λόγο, ιδίως σε μια περίοδο κρίσης όπως η τρέχουσα. Και σε μια περίοδο όπου όποιος δηλώσει υπέρ του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων εξασφαλίζει στα σίγουρα άφθονο χρόνο στα τηλεοπτικά κανάλια…

Δεν μιλάμε φυσικά για κατάργηση του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου, ούτε για την απόκρυψη της αλήθειας, αλλά απλώς για την ανάγκη να σκεφτόμαστε δύο φορές το τι λέμε, σε ποιους το λέμε (άτομα που κατά κανόνα δεν έχουν πολλές οικονομικές γνώσεις) και τις παρενέργειες που ενδεχομένως να προκαλέσουν αυτά που λέμε…

--- Περί αναδιάρθρωσης

Μετά λοιπόν από όλα αυτά, ας έρθουμε στο θέμα του σεναρίου αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Λέτε στην κυβέρνηση (με τόσους Έλληνες και ξένους συμβούλους, με τρόικες και ΔΝΤ) να μην έχουν εξετάσει ποτέ ένα τέτοιο θέμα, έστω και ως σενάριο; Λέτε να μην πέρασε καν από το μυαλό τους και έρχεστε εσείς από τα κανάλια και τις εφημερίδες να το προτείνετε ως σωτήρες;

Επιπλέον, μια ενδεχόμενη συμφωνία αναδιάρθρωσης -ακόμη και αν θεωρηθεί επιθυμητή- περικλείει πολλές και σημαντικότατες για το μέλλον της χώρας πτυχές, που δεν αρκεί να τις υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουν με αυτές και οι δανειστές της! Η αναδιάρθρωση δηλαδή είναι σαν το sex: χρειάζονται τουλάχιστον δύο!

Ακόμη όμως και αν η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προτείνει την αναδιάρθρωση του χρέους της, ακόμη και αν