Κύριε Πρωθυπουργέ

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Πριν από ένα χρόνο περίπου, σας είχααπευθύνει την παρακάτω επιστολή, που επειδή -πιθανόν- δεν την προσέξατε, σας τηνεπαναλαμβάνω, καθώς όπως πλέον αποδείχθηκε με την τόση ανικανότητα τόσο τη δικήσας όσο και της κυβέρνησής σας, το κόμμα που σας παρέδωσαν λόγω κληρονομικότηταςτο αφήνετε «απόκομμα», και τη χώρα «προτεκτοράτο» των δανειστών της.
Σας έγραψα λοιπόν τότε:
«Δεν ξέρω αν το να κυβερνήσετετην Ελλάδα ήταν ένα παιδικό όνειρο, η το θεωρήσατε σαν φυσική εξέλιξη, όπωςένας γόνος επιχειρηματία (μικρού ή μεγάλου δεν έχει σημασία) συνεχίζει τηδουλειά του μπαμπά του.
Όμως στην περίπτωση τη δική σαςκάτι έχει..... πάει στραβά. Πολύ στραβά. Τόσο στραβά, που ίσως να μη φταίτε ο ίδιος.

Πιθανόν να μη σας έχουν εξηγήσειότι η διακυβέρνηση ενός κράτους διαφέρει από το παιχνίδι «μονόπολυ».
Στο παιχνίδι, μπορεί να κάνειςότι θέλεις αφού δεν δίνεις λογαριασμό σε κανένα, αφού και οι συμπαίχτες σουμπορεί να ανέχονται τις όποιες ιδιοτροπίες, χωρίς παρεξήγηση και γκρίνια καιαυτό γιατί είσαι «ο γιος του μπαμπά».
Έτσι λοιπόν είτε χάσεις είτεκερδίσεις δεν έχει κανένα νόημα, δεν παράγεται κανένα αποτέλεσμα που να έχεισυνέπειες.
Στη εφαρμοσμένη πολιτική όμως ταπράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Δεν είναι αρκετό να αρπάξεις τηνεξουσία εκμεταλλευόμενος τα όποια λάθη ή την όποια ανικανότητα του πολιτικούσου αντιπάλου.
Αν και πολύ φοβάμαι ότι δεν ήτανμια απλή «χασούρα» του προηγούμενου, αλλά μια εσκεμμένη «απόδραση» από τονεπερχόμενο «Αρμαγεδώνα».
Γίνατε λοιπόν κυρίαρχοι τουπαιχνιδιού από δύο αιτίες:
Πρώτον εξ αιτίας του έντεχνακαθιερωμένου παιχνιδιού του δικομματισμού που έχετε επιβάλλει χρόνια τώρα οιάρχουσες πολιτικές δυνάμεις και ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος λαόςέχει αποδεχθεί, και
Δεύτερον από τα εγκληματικάψεύτικα επιχειρήματα που προβάλλατε τόσο εσείς όσο και οι παρατρεχάμενοί σαςτου κατ ευφημισμόν «σοσιαλιστικού» κόμματος, με τα οποία δελεάσατε, ξεγελάσατεκαι τέλος εξαπατήσατε τους ψηφοφόρους σας υποσχόμενοι καλύτερες μέρες μια πουαντί αυτού γυρίζετε τη χώρα στην περίοδο της τουρκοκρατίας.
Έτσι ξαφνικά σε μια νύχτα γίναμεραγιάδες (υποτελείς σκλάβοι), που μας διαφεντεύουν οι κοτζαμπάσηδες (εσείς οικομματόβιοι) στερώντας μας εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αγώνεςκαι αίμα δεκαετιών, για να τα προσφέρουν ως ένδειξη υποταγής στην Υψηλή Πύληόχι του τότε Σουλτάνου ανατολής, αλλά της τώρα Σουλτάνας, της Δύσης. Ξέρετεεσείς ποια.
Ούτε μια στιγμή δε σας πέρασε απότο μυαλό ότι πρέπει να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων αναλογιζόμενος τηνιστορία και τους αγώνες αυτού του τόπου. Και με το δίκιο σας, καθώς μπορεί ναμη γνωρίζετε την Ιστορία μας, αφού τόσο εσείς όσο και πολλοί από τους συνοδοιπόρουςσας κυβερνήτες, έχετε σπουδάσει στα εξωτερικά.
Όμως θάπρεπε κάποιοςαπό τους υπόλοιπους να σας τη θυμίσει.
Κάποιος από αυτούς που αρέσκονταινα αυτοαποκαλούνται «γενιά του Πολυτεχνείου», που -λένε πως - αγωνίστηκαν γιανα λευτερωθεί ο τόπος από την δικτατορία φωνάζοντ