Κρίσεις… έτσι, χωρίς πρόγραμμα

Ζητείται επειγόντως κομματικό κέντρο στο ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι δηλαδή που να συνεδριάζουν τακτικά και να παίρνουν ψύχραιμες αποφάσεις, τις οποίες θα μεταφέρει με τη γνωστή ευφράδειά του στην κοινή γνώμη ο επικεφαλής του Κινήματος. Διότι αν αφήσουν τον ίδιο τον Βαγγέλη Βενιζέλο και να σκέφτεται και να αποφασίζει και να διατυπώνει, μάλλον θα εκτίθενται όπως συμβαίνει συχνά...

Η τελευταία φορά είναι η αντίδρασή του απέναντι στον Χάνες Σβόμποντα, επικεφαλής των σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο. Εν προκειμένω αυτό που ενόχλησε τον Βενιζέλο ήταν ότι ευρισκόμενος στην Ελλάδα συναντήθηκε με τον Κουβέλη και με τους 58 και τους έκλεισε το μάτι για ενδεχόμενη συμμετοχή τους στην ομάδα των ευρωσοσιαλιστών.

Έτσι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διατύπωσε -ή, μάλλον, επανέλαβε- την ακατανόητη θέση: ότι… θεσμικός εκπρόσωπος των ευρωσοσιαλιστών στην Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν μπορεί να είναι η ΔΗΜΑΡ και ο Κουβέλης.

Από πού προκύπτει αυτό; Ποιος είναι ο αντιπρόσωπος κάποιου το ορίζει αυτός ο κάποιος. Και αν οι ευρωσοσιαλιστές θέλουν να είναι ο Κουβέλης αντιπρόσωπός τους, θα είναι ο Κουβέλης. Αν θέλουν να μην υπάρχει ένας αλλά πολλοί αντιπρόσωποι -όπως δείχνουν- αυτό ακριβώς θα ισχύει. Με ποιον τρόπο θα τους επιβάλει το ΠΑΣΟΚ ότι είναι ο μόνος κάτοχος, νομεύς και κύριος της αντιπροσώπευσής τους; Άλλωστε αυτά θα κριθούν στις κάλπες.

Αλλού είναι το πρόβλημα με Σβόμποντα που κάθε λίγο και λιγάκι μας επισκέπτεται. Και αν ήθελε πραγματικά να τον επιτιμήσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από αλλού θα έπρεπε να αρχίσει. Αυτός ο τύπος νομίζει ότι η Ελλάδα είναι ένα είδος μπανανίας, στην οποία ο ίδιος μπορεί πότε να κάνει επιδείξεις λαϊκισμού με μπούρδες του τύπου «η τρόικα πρέπει να φύγει αμέσως» και πότε να διοργανώνει ίντριγκες με τις πολιτικές δυνάμεις της.

Αλλά για να το κάνει αυτό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να μην ευθυγραμμίζεται και ο ίδιος με τις προεκλογικές ανοησίες και τον καιροσκοπισμό του εν λόγω Αυστριακού.

Και αν ήθελε πραγματικά να αποκαταστήσει κάποια πράγματα που συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες ο Βενιζέλος θα έπρεπε να καταχερίσει την αντιπροσωπεία -στην οποία μετείχε και μέλος του ΠΑΣΟΚ- των 58 που αξίωσε στη συνάντηση που είχαν με τον Σβόμποντα να... αποχωρήσει η επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ Συλβάνα Ράπτη.

Αντί να μαζέψει την αντιπροσωπεία των 58 για την απρέπεια απέναντι στην ευρωβουλευτίνα του Κινήματος άρχισε τις σπόντες για τον Σβόμποντα, που αν υπάρχει μια περίπτωση για την οποία δεν μπορεί να κατηγορηθεί είναι αυτή.

Αλλά για το κάνει αυτό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να ηχεί ήδη κατοχυρώσει τη θέση της επικεφαλής των ευρωβουλευτών του στο ψηφοδέλτιο των επόμενων ευρωεκλογών, αντί να αφήνει διαφόρους να παζαρεύουν με τον ένα και με τον άλλο.

Έχουμε λοιπόν δυο περιπτώσεις στις οποίες ο Βενιζέλος έκανε τα αντίθετα από αυτά που έπρεπε. Στην πρώτη αντί να τα βάλει με τον Σβόμποντα τα έβαλε τον... Κουβέλη. Και στη δεύτερη, αντί να τα βάλει με τους 58 τα έβαλε με τον Σβόμποντα. Δηλαδή δημιούργησε δυο κρίσεις - έτσι, χωρίς πρόγραμμα.

Συμπέρασμα: Στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να δημιουργήσουν ένα επιτελείο υποστήριξης του πρόεδρου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους λεπτούς χειρισμούς αυτής της περιόδου. Διότι και να μην υπάρχει κρίση του ΠΑΣΟΚ με τους ευρωσοσιαλιστές, θα τη δημιουργήσει ο ίδιος όσο συνεχίζει - εκεί που φταίει ο γάιδαρος να βαράει το σαμάρι.

Άλλωστε και την κρίση του ΠΑΣΟΚ με την ομάδα των ευρωβουλευτών του 2009, ο ίδιος τη δημιουργούσε - με τον τρόπο που τους αντιμετώπισε στο τελευταίο συνέδριο.

protagon.gr