Κούρεμα γουλί ή ξύρισμα

Η κυβέρνηση της Γερμανίας θέλει να κουρέψει τα δάνεια, τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων για να μπορεί να σταθεί στο εσωτερικό της.

Η Γαλλία προτιμά να κόψει η Ένωση χρήμα, ώστε να σωθούν οι τράπεζές της, που είναι εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα.

Και στη μία περίπτωση και στην άλλη οι αγορές θα αντιδράσουν, καθώς θα δουν την αξία των επενδύσεών τους να μειώνεται.

Αυτή την αντίδραση των αγορών φοβάται η Αθήνα, που τελεί υπό το τελεσίγραφο της τρόικας: «Εμείς θα αναλάβουμε το θέμα χρέος, εσείς θα κάνετε τις αλλαγές, αλλιώς… θα γυρίσετε στη δραχμή»! Γιατί, είναι άλλο .........πράγμα η λύση στο χρέος που μελετούν οι εταίροι μας και άλλο πράγμα η ανάπτυξη και η ικανότητα της Ελλάδας να συνεχίσει στο κλαμπ του ευρώ. Οι δανειστές μας εμφανίζονται πρόθυμοι να αναλάβουν τη διαχείριση των παλαιών χρεών, δεν αφήνουν όμως κανένα περιθώριο δημιουργίας νέων. Ζητούν πλεονάσματα «εδώ και τώρα». Γνωρίζουν και τις δικές τους αδυναμίες και πως η κρίση είναι τόσο βαθειά που μπορεί να αλλάξει τον χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ανισότητες στη ζώνη του ευρώ ήταν τόσο μεγάλες που έδωσαν την ευκαιρία στις αγορές να εισβάλλουν και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι σήμερα, από την ημέρα έναρξης της ελληνικής κρίσης, παρά τα μνημόνια και τα προγράμματα σταθεροποίησης, αυτές που τελικά επιβεβαιώνονται είναι οι αγορές. Και στο ΔΝΤ μπήκαμε, και στην καρέκλα του κουρέα βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τα κυρίαρχα σενάρια για το ελληνικό κούρεμα είναι τέσσερα:

- «Αραίωμα»: Από το 21% του PSI μέχρι ένα το πολύ 35%.

- «Γουλί»: Το Βερολίνο απειλεί τις αγορές με κούρεμα μέχρι και… 70%!

- «Έξυπνο»: Να δώσει το EFSF λεφτά στην Ελλάδα να αγοράσει τα ομόλογα που έχουν χάσει την αξία τους. Αν, όμως, οι αγορές μυριστούν ρευστό οι τιμές θα ανέβουν αμέσως.

- Επιμήκυνση των δανείων που λήγουν μέχρι το 2020 για 5, 10 ή και περισσότερα χρόνια.

- Νέο χρήμα. Αντί να κυνηγά η Ένωσης τους τόκους, να κόψει χρήμα, να πληρώσει τα δάνεια, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αξία του ευρώ και τον πληθωρισμό, θέματα που αποτελούν ταμπού για τη Γερμανία.

Για την Ελλάδα η ουσία είναι πως όποιο σενάριο και να προκριθεί, τίποτα δε θα έχει κριθεί. Το παιχνίδι παίζεται στο εσωτερικό. Η τρόικα έχει θέσει τον πήχη υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στο 80%. Αν τον πιάσουμε θα συνεχίσουμε στο ευρώ. Αν όχι, τότε το ελληνικό πρόβλημα θα τεθεί και πάλι στις διαπραγματεύσεις των ισχυρών.

Σε ότι αφορά στις τράπεζες, σε περίπτωση κουρέματος του ελληνικού χρέους, θα έχουν, όσες αντέχουν, ένα περιθώριο τριών ή έξι μηνών πριν προσφύγουν στο κράτος, το οποίο θα αποκτήσει μετοχές, όχι όμως πρόσβαση στη διοίκηση, καθώς επιθυμία όλων είναι να παραμείνουν ιδιωτικές.

Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι μετά το ΟΚ της Σλοβακίας ολοκληρώθηκε ο κύκλος των ψηφοφοριών για την ενεργοποίηση του EFSF. Ο μηχανισμός θα μπορεί πλέον να παρεμβαίνει τό