Κλείστε τα σχολεία, φτιάξτε φυλακές!...

 Γράφει ο Γεώργιος ΜαλούχοςΜάλιστα: τελικά, μόλις το 20% των σχολικών βιβλίων θα βρίσκεται μεθαύριο στα σχολεία. Υπάρχει άραγε δικαιολογία; Καμία. Ούτε τρόικα, ούτε μεσοπρόθεσμο, ούτε αγανακτισμένοι, ούτε συγκρούσεις, ούτε συναινέσεις, ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά: απλώς ανεπάρκεια στον υπέρτατο βαθμό και στη χειρότερη δυνατή στιγμή. Μπορεί τα μεγάλα υπουργικά λόγια να περίσσεψαν, όμως η ουσία είναι ότι το ξεκίνημα της χρονιάς βρίσκει το εκπαιδευτικό σύστημα ανέτοιμο όσο ποτέ.Προβλήματα υπήρξαν πολλές φορές στο παρελθόν, όμως η κατάντια (γιατί περί αυτού πρόκειται) ενός υπουργείου Παιδείας που δεν μπορεί καν να εξασφαλίσει ότι οι μαθητές θα έχουν τα βιβλία τους και κατατρέχει σε ανέφικτες εξυπνάδες για φωτοτυπίες για να αντιμετωπίσει το χάλι που.... δημιούργησε, είναι πρωτοφανής.Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, ιδιαιτέρως δε η ίδια η κ. Διαμαντοπούλου, που ξέρει με μεγάλη ευκολία να εκτοξεύει κορώνες για την επιστροφή στη δραχμή αλλά και να παραδίδει στους άλλους μαθήματα για την ανάγκη να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις, θα όφειλε να είναι πολύ πιο προσεκτική στις δηλώσεις και τις προτροπές της, αφού πρώτα ο δικός της απολογισμός είναι απελπιστικός.Στις χώρες που θήτευσε ως επίτροπος, το ξέρει πολύ καλά, όχι απλώς «μαθήματα» γενικής πολιτικής δεν θα έδινε με τέτοιες επιδόσεις, αλλά δεν θα στεκόταν ούτε μέρα παραπάνω στη θέση της… Είναι λοιπόν πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς με ποιο θάρρος μιλά αφ' υψηλού και κάνει υποδείξεις για όλα τα υπόλοιπα, την ώρα που το ίδιο το υπουργείο της, συμπυκνώνει πλήρως όλο το ελληνικό κατάντημα...Εν τω μεταξύ, την ίδια στιγμή που το υπουργείο Παιδείας «εξασφάλισε» για τους μαθητές την έναρξη μιας σχολικής χρονιάς χωρίς βιβλία και ουδείς πληρώνει (έστω και για λόγους συμβολικούς που θα δείξουν στην κοινωνία ότι δεν μπορούν τα πάντα πια να συμβαίνουν χωρίς ανάληψη ευθύνης), η κυβέρνηση ετοιμάζεται, όπως έχει διαρρεύσει η ίδια, να θέσει σε κίνηση την προσωποκράτηση, για εκείνους που χρωστούν πάνω από 150.000 ευρώ και τις κατασχέσεις για όλους τους υπόλοιπους οφειλέτες του δημοσίου. Πόσοι είναι αυτοί; Υπερβαίνουν τις 900.000! Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: πρέπει ή δεν πρέπει να ενεργοποιηθούν αυτές οι διατάξεις;Σε μια λειτουργούσα κοινωνία όχι μόνον θα έπρεπε ασυζητητί να ενεργοποιήθουν, αλλά, το βασικότερο, δεν θα μπορούσε να έχει φτάσει ποτέ ο αριθμός εκείνων που χρωστούν στο δημόσιο σχεδόν στο… 10% του πληθυσμού και σε κατά πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του ενεργού πληθυσμού. Όμως έχει φτάσει. Με ευθύνη του συστήματος. Τώρα, το σύστημα (υποτίθεται ότι) «ξύπνησε», θέλει να μαζέψει τα λεφτά. Σωστά, γιατί η χώρα πιέζεται ασφυκτικά και πρέπει να βρει ένα τρόπο να τα βγάλει πέρα.Όμως, λεφτά, σε αντίθεση με ό,τι υποστήριξε ο πρωθυπουργός, δεν υπάρχουν, τουλάχιστον για μεγάλο μέρος του πληθυσμού που τα χρωστά. Και αυτό το ξέρουν άπαντες. Με όλα αυτά που έχουν προηγηθεί, με τις συρρικνώσεις των εισοδημάτων, με τις δουλειές να κλείνουν και με την ανεργία στα ύψη και με την ύφεση στο 4,5%, πραγματικά, τι περιμένουν σε αυτή την κατεύθυ