ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΤΗΜΟΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !!!!

Αξιότιμε κ. Δήμαρχε, Εσείς ποια διαδικασία αποξήλωσης και διάθεσης αμιαντούχων τοξικών υλικών και αποβλήτων ακολουθήσατε ?
Ούτως ή άλλως, η προστασία της δημόσιας υγείας και του .....περιβάλλοντος για σας, είναι «παπαριές» (δικό σας ορισμός).

Αλλά, έτσι για απλή ενημέρωση : η έννομη τάξη ακολουθεί τη παρακάτω αναλυτική, κοινωνικά, θεσμικά & περιβαλλοντικά επιβαλλόμενη διαδικασία :
Κωδικός ΕΚΑ 17 06 05* Υλικά δομικών κατασκευών που περιέχουν αμίαντο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ – ΕΡΓΑΣΙΕΣ:
1) Τη σύνταξη σχεδίου δράσης, την υποβολή του στην Περιφερειακή Ενότητα που ανήκει το έργο για την έκδοση Έγκρισης Εργασιών αποξήλωσης αμιαντούχων υλικών, καθώς και την κοινοποίησή του στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας.
2) Τη σύνταξη Γραπτής Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΓΕΕΚ).
3) Το έργο αποξήλωσης των αμιαντούχων υλικών σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και τους αντίστοιχους κανόνες ασφάλειας.
4) To έργο συσκευασίας, σήμανσης και στοίβαξης των αμιαντούχων υλικών σε κατάλληλο φορτηγό.
5) Το έργο της απορρύπανσης και καθαρισμού του χώρου που πραγματοποιήθηκε η αποξήλωση.
6) Τη διενέργεια μετρήσεων καθαρότητας του αέρα μετά το πέρας εκτέλεσης του έργου.
7) Την έκδοση πιστοποιητικού καθαρότητας χώρου από διαπιστευμένο από τον ΕΣΥΔ Συνεργείο.
8) Την επίβλεψη του έργου από εξειδικευμένο μηχανικό.
9. Διαδικασία έκδοσης έγκρισης εργασιών αποξήλωσης υλικών αμιάντου:
Για να ξεκινήσουν οι εργασίες θα πρέπει να εκδοθεί άδεια έγκρισης εργασιών για την αποξήλωση και διαχείριση υλικών αμιαντοτσιμέντου από το τμήμα Περιβάλλοντος Π. Ε. Χανίων.
10. Διαδικασία αποξήλωσης και διαχείρισης υλικών αμιάντου:
Κατά την εκτέλεση του έργου, τα φύλλα αμιαντοτσιμέντου ή/και άλλα αμιαντούχα κατασκευαστικά υλικά., θα αποδεσμευτούν από τα άγκιστρα και τους κοχλίες που τα συγκρατούν, αφού πρώτα ψεκαστούν με κατάλληλο μείγμα πολυβινυλικής αλκοόλης (PVA) και νερού, αποφεύγοντας, όσο είναι δυνατόν, οποιαδήποτε περιττή μηχανική καταπόνηση . Η πρόσβαση του προσωπικού στα σημεία της αποξήλωσης θα γίνει με κατάλληλα σε κάθε περίπτωση μέσα ώστε να είναι ασφαλής (π.χ. ανυψωτικές εργοεξέδρες ή πιστοποιημένες σκαλωσιές) ενώ ταυτόχρονα θα χρησιμοποιηθούν και όλα τα απαραίτητα ατομικά μέσα προστασίας (ΜΑΠ) που θα αφορούν στην εκτέλεση εργασιών με αμιαντούχα υλικά.
Στη συνέχεια όλα τα αποξηλωμένα προϊόντα , θα συσκευαστούν σε πιστοποιημένους μέγα-σάκους ή βαρέλια κατά un σύμφωνα με τη Συμφωνία ADR και τον κώδικά IMDG (Π.Δ. 212/2006)
Με την ολοκλήρωση του έργου θα πραγματοποιηθεί δειγματοληψία αέρα στους χώρους από όπου έγινε η αποξήλωση, με τη μέθοδο φίλτρου – μεμβράνης, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία, τα αποτελέσματα της οποίας (πιστοποιητικό καθαρότητας χώρου) εκδίδεται σε περίπου μία εβδομάδα.
11) Tη μεταφορά των αμιαντούχων υλικών σε αδειοδοτημένο χώρο υγειονομικής ταφής του εξωτερικού και την έκδοση πιστοποιητικού τελικής διάθεσης, για την ποσότητα που παραλήφθηκε μετά το πέρας όλων των εργασιών.
ΑΜΙΑΝΤΟΣ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ
Ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος θεωρείται η απόφαση που ελήφθη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εγκατάλειψη του κτιρίου Berlemont στις Βρυξέλλες, όπου διατηρούσε την έδρα της πριν από μερικά χρόνια.
Το κτίριο εκρίθη ακατάλληλο διότι η εκτεταμένη χρήση αμιάντου προκάλεσε σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΑΜΙΑΝΤΟΥ Οι ασθένειες που αποδίδονται στην έκθεση ινών αμιάντου είναι οι ακόλουθες: Η αμιάντωση Ο καρκίνος των πνευμόνων Το μεσοθηλίωμα Άλλες ασθένειες
1.Αμιάντωση:Η αμιάντωση είναι μία ασθένεια που οφείλεται αποκλειστικά στις ίνες του αμίαντου και συχνά αποκαλείται ‘ ασθένεια της σκόνης ’. Όταν οι πολύ μικρές και λεπτές ίνες του αμίαντου εισπνέονται, ένας αριθμός απ’ αυτές διαπερνά τους φυσικούς μηχανισμούς καθαρισμού του εισπνεόμενου αέρα και καταλήγουν στις πνευμονικές κυψελίδες. Εκεί η παρουσία των ινών αυτών σηματοδοτεί μία αντίδραση με τον πνευμονικό ιστό. Ο συνήθως ελαστικός και μαλακός ιστός των πνευμόνων γίνεται σκληρός και ινώδης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σταδιακά το άτομο να παρουσιάζει δυσκολία στην αναπνοή. Η δυσκολία διάγνωσης της αμιάντωσης έγκειται στο γεγονός ότι ειδικά στα πρώτα στάδια δεν είναι δυνατόν να εντοπισθεί ούτε ακόμη και με ακτινογραφία. Όταν η συγκέντρωση των ινών φθάσει ένα ορισμένο επίπεδο, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περιοχές σκληρού πνευμονικού ιστού, τότε γίνεται ορατή μέσω ακτινογραφίας.
Η εξέλιξη της νόσου γίνεται σταδιακά και συχνά οδηγεί έμμεσα και στον θάνατο λόγω της ευπάθειας του ατόμου σε πνευμονικές λοιμώξεις ή σε ανακοπή της καρδιάς λόγω δυσλειτουργίας του αναπνευστικού συστήματος

II.Ο καρκίνος των πνευμόνων:. Έχει αποδειχθεί ότι άτομα καπνιστές τα οποία έχουν εκτεθεί σε ίνες αμιάντου σε επαγγελματικούς χώρους, έχουν πενταπλάσια πιθανότητα από τον γενικό πληθυσμό να εκδηλώσουν καρκίνο στους πνεύμονες.. Η λήψη μέτρων προστασίας αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο για την αποφυγή της ασθένειας αυτής.

III.Το μεσοθηλίωμα: Το μεσοθηλίωμα είναι μία σπάνια μορφή καρκίνου του υπεζωκότος στη θωρακική κοιλότητα ή του περιτοναίου στην στομαχική κοιλότητα. Η ασθένεια αυτή από την εκδήλωση της εξελίσσεται ταχύτατα και το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος του ασθενούς σε διάστημα λιγότερο από ένα έτος !

IV. Άλλες ασθένειες: Αρκετές άλλες ασθένειες έχουν παρατηρηθεί σε επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν μεταξύ εργαζομένων στην βιομηχανία του αμιάντου. Αυτές περιλαμβάνουν καρκίνο του στομάχου, του οισοφάγου και του εντέρου. Πρόσφατα, ένας αυξημένος αριθμός περιπτώσεων λεμφώματος έχει παρατηρηθεί στους εργαζόμενος με αμίαντο. Η σωστή προστασία του αναπνευστικού συστήματος κατά την διάρκεια της έκθεσης σε ίνες, αποτελεί την ασφαλέστερη μέθοδο προστασίας από τις ασθένειες αυτές.
Ασθένειες από ΑΜΙΑΝΤΟ Σπύρος Δρίβας - Ειδικός Ιατρός Εργασίας Υπεύθυνος Κέντρου Υγείας –Υγιεινής της Εργασίας ΕΛΙΝΥΑΕ
Τι γνωρίζουμε για τον αμίαντο; Αναφορές για τη βλαπτικότητα του αμίαντου στην ανθρώπινη υγεία υπάρχουν ήδη από τον πρώτο μ.Χ. αιώνα, όταν για πρώτη φορά ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Νεότερος, περιέγραφε την αρνητική επίδραση του αμίαντου στην υγεία των σκλάβων που εργάζονταν στην εξόρυξή του. Χρειάστηκε να περάσουν 1.800 χρόνια για να μετατραπούν οι υπόνοιες σε πεποίθηση. Το 1906 ο Λονδρέζος γιατρός Μ. Murray, κλήθηκε να καταθέσει σε μια κυβερνητική επιτροπή που εξέταζε θέματα συνταξιοδότησης. Η περίπτωση για την οποία η επιτροπή επικαλέσθηκε τη μαρτυρία του Dr. Murray σαν ειδήμονα, αφορούσε σε εργαζόμενους μιας εταιρείας επεξεργασίας αμίαντου, όπου σε μια ομάδα 11 εργατών με μέση εργασιακή ηλικία τα 30 χρόνια, οι 10 είχαν πεθάνει. Στην δεκαετία του '60 εμφανίζονται στον τύπο οι πρώτες αντιδράσεις για τη μαζική παραγωγή και χρήση του αμίαντου, μαζί με τα πρώτα επιδημιολογικά στοιχεία για τη βλαπτική επίδρασή του στην ανθρώπινη υγεία. Παρ' όλα αυτά η παγκόσμια ετήσια παραγωγή αμίαντου που το 1960 ήταν 2.200.000 τόνοι, αυξάνεται αλματωδώς στους 6.018.000 τόνους, το 1977. Η Ελλάδα αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές χώρες εξόρυξης και παραγωγής προϊόντων αμίαντου (το 1995 κάλυπτε την 7η θέση στον κατάλογο των αμιαντοπαραγωγών χωρών του κόσμου με παραγωγή 100.000 τόνους χρυσότιλο αμίαντο το χρόνο).
Ποιοι εκτίθενται στον αμίαντο; Οι κυριότερες ομάδες εργαζόμενων οι οποίοι εκτίθενται σε ίνες αμίαντου είναι οι εργαζόμενοι: