ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ

Γράφει ο Δημήτρης Μπονος

Ο διάχυτος πεσιμισμός γύρω μας αποτέλεσμα όλων αυτών των πληροφοριών που εισπράττουμε καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε μας έχουν συλλογικά οδηγήσει σε ένα ιδιότυπο νιρβάνα αποδόμησης των κυρίαρχων χαρακτηριστικών της εθνικής μας ταυτότητας.
Εμείς οι Έλληνες το έχουμε ξαναζήσει αυτό στην μακριά ιστορία μας και ευτυχώς το ξεπεράσαμε κυρίως γιατί.........
σε άλλες σχεδόν τις περιπτώσεις υπήρχε ένας μπούσουλας ιδεολογικός κυρίως , που τον εκπροσωπούσαν άνθρωποι που το κοινό συμφέρον το έβαζαν πάνω από το όποιο προσωπικό που μας βοηθούσε να επαναπροσδιορίσουμε την πορεία μας ξεπερνώντας κατ αυτόν τον τρόπο ιδεοληψίες διαφορετικών πάντα προελεύσεων.
Δυστυχώς σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, οι δυνατότητες των Μ.Μ.Ε καταλυτικές στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης , κυρίως μέσω του ανελέητου βομβαρδισμού ¨της αναγκαιότητας¨ προσπαθούν καθοδηγούμενα να μας περάσουν το αίσθημα του μονόδρομου. Μέσω αυτής της διαδικασίας έχουν κατορθώσει να εγκλωβίσουν τον λαό στην φάκα του αναγκαίου και συνάμα απαραιτήτου κατ αυτούς πάντα επιλεγμένου από την πολιτική ηγεσία συνεπικουρούμενης από το περίεργο όπως αποδεικνύεται εκ τοις πράγμασι καθηγητικό ιερατείο μόνου ορθού δρόμου, δημιούργησαν ένα ασφυκτικό κλοιό ο οποίος για να σπάσει θέλει τον λαό να πάρει ο ίδιος την τύχη στα χέρια του. Να αγνοήσει ως άλλος Οδυσσέας τις σειρήνες της αναγκαιότητας να βάλει συγκεκριμένους στόχους και συλλογικά να τους ακολουθησει .
Στόχους απλούς πλήρως κατανοητούς από τον μέσο Έλληνα πολίτη που θα περιέχουν σαφές χρονοδιάγραμμα , κόκκινες γραμμές, ρεαλισμό και κυρίαρχα κοινή λογική.
Στο αγωνιώδες ερώτημα, υπάρχει λύση η απάντηση είναι όσο και εάν ακούγεται περίεργα απλή. Σε τέτοιο βαθμό που φαντάζει τρομακτική σε όλους αυτούς τους κήρυκες της υποταγής στο αναγκαίο. Η αυτοδιάθεση, το δικαίωμα του κάθε λαού να προσδιορίζει μόνος τον δρόμο του. Στο αγωνιώδες ερώτημα εάν μπορεί να επιτευχτεί κάτι τέτοιο η απάντηση είναι εξίσου απλή, Τα κράτη στο καθεστώς παγκοσμιοποίησης που ζούμε αντιμετωπίζονται από τις περίφημες αγορές ως εταιρικές οντότητες με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται , με μια και μόνη αξιοσημείωτη ιδιαιτερότητα, δεν μπορεί να πτωχεύσουν κατά την έννοια του πτωχευτικού δίκαιου. Αποτελούν από μόνα τους αυτοδύναμες αξίες συγκεκριμένου ύψους , άρα και συγκεκριμένης ανταλλακτικής δυνατότητας στην διεθνή αγορά. Το κλειδί του κάθε κράτους είναι η δυνατότητα του να αυξάνει την υπεραξία του πιστώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα ίδια κεφάλαια. Το τελευταίο χρόνο άρχισαν ξαφνικά να βγαίνουν στην δημοσιότητα πληροφορίες σχετικές με την παρουσία υδρογονανθράκων και ορυκτού πλούτου που διαθέτει η χώρα. Παράλληλα σχεδόν εντάθηκε ο ρυθμός υπερχρέωσης μας μέσω των γνωστών μνημονίων. Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς καθόλου τυχαίο. Απλά προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα η χειραγώγηση της χώρας , οι αγορές , μέσω της ευρωπαϊκής Ένωσης που εν προκειμένου ενεργεί ως εντολοδόχος το