Και τώρα ... τι;

Γράφει ο Γιάννης ΠρεβενιόςΜετά από το "ξεφούσκωμα" της κίνησης των αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος όλο και περισσότεροι διερωτώνται αν μας έμειναν τρόποι αντίδρασης ενάντια σε αυτούς που έχουν κατσικωθεί  στο σβέρκο μας και μας ρουφούν το αίμα σιγά σιγά. Βέβαια οι πολιτικοί αυτοί “βρικόλακες” έχουν ακόμα το θράσος και την αναίδεια να επικαλούνται ότι είναι νόμιμοι γιατί είναι “εκλεγμένοι” αλλά ξεχνούν οι αχρείοι ηθελημένα και απροκάλυπτα ότι η εκλογή τους...... έγινε με υποσχέσεις (ακούσαμε και την ομολογία του κ. Λοβέρδου για την σκόπιμη παραπλάνηση μας) και προγράμματα που ουδόλως έχουν σχέση με αυτά που εφάρμοσαν, εφαρμόζουν και προτίθεται να εφαρμόσουν στο άμεσο μέλλον. Ένα μέλλον που προδιαγράφεται τρομακτικό για εμάς και τα παιδιά μας.Μια σοφή παροιμία λέει «ουδέν κακόν αμιγές καλού» οπότε πιστεύω ότι όλη αυτή η κατάσταση μας έδωσε το δικαίωμα να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε πολλά τα οποία στο πρόσφατο παρελθόν περνούσαν απαρατήρητα. Ένα από αυτά είναι τα ψευτοπροφίλ των έντιμων και των κατιρτισμένων πολιτικάντηδων οι οποίοι υποτίθεται αγωνιούσαν και έτρεχαν για το καλό μας ενώ αποδείχτηκε ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν παρτάκηδες του κερατά που το μόνο μέλημα τους ήταν το γέμισμα της τσέπη τους η οποία φτάνει μέχρι τον αστράγαλο τους!!!Επίσης καταλάβαμε το ρόλο των εναγκαλισμένων με την εξουσία δημοσιογράφων οι οποίοι από ελεγκτές έγιναν συνοδοιπόροι και διαπλεκόμενοι με αυτούς που υποτίθεται έπρεπε να ελέγχουν. Έτσι βιώσαμε και βιώνουμε την καφρίλα τους, το παντογνωστισμό τους και τις Γκεμπελίστικες τακτικές τους.Όμως το κυριότερο για μένα είναι ότι καταλάβαμε και νιώσαμε τον λάθος δρόμο που είχε πάρει ο καθένας μας ξεχωριστά και είχε να κάνει με τον δίχως όρια καταναλωτισμό, τον οχαδερφισμό και  την νοοτροπία του να περνάω εγώ καλά και οι άλλοι ας πάνε να γαμηθούνε!!!Ζητώ συγνώμη για το λεξιλόγιο αλλά αυτή ήταν η φιλοσοφία πολλών από εμάς και δεν πρέπει να μας τρομάζουν οι λέξεις. Αυτό που πρέπει να μας τρομάζει είναι η συνεχιζόμενη αδράνεια μας και η μοιρολατρία μας η οποία βοηθάει αυτούς τους "υπαλληλίσκους" να προχωρούν ανενόχλητοι προς υλοποίηση των προσταγών των αφεντικών τους! Τι κάνουμε λοιπόν; Θα παραμείνουμε αδρανείς περιμένοντας την φτωχοποίηση και την εξαθλίωση που μας οδηγούν αυτά τα πολιτικά ξόανα; Όχι φίλες/οι θα πρέπει να αντιδράσουμε κλιμακωτά και με όλα τα μέσα μια και δεν έχουμε πλέον τίποτα να χάσουμε σε σχέση με το ζοφερό μέλλον που μας υπόσχονται.Ευελπιστώ και περιμένω ότι μέσα από όλο αυτό το ομιχλώδες τοπίο θα ενεργοποιηθούν και θα βγουν μπροστά νέοι άνθρωποι οι οποίοι πρώτα απ’ όλα δεν θα είναι "επαγγελματίες πολιτικοί" ούτε γόνοι οικογενειών και τζακιών αλλά θα έχουν πολιτική σκέψη που θα βασίζεται στην γνώση, και στο όραμα να οδηγήσουν την πατρίδα μας μπροστά!Μια πρώτη "άμεση" αντίδραση μας θα πρέπει να είναι το να παρακολουθούμε το “Κίνημα δεν πληρώνω” και να συμμετέχουμε όπου μπορούμε όπως και να περιορίσουμε τις αγορές μας στα απολύτως απαραίτητα υπο