Η Κινεζοποίηση της Δύσης

 Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Χιλιετίες τώρα ο χρυσός αποτελεί την μόνη σταθερή οικονομική αξία ακόμη και κατά τις περιόδους που τα επικυρίαρχα νομίσματα ποικιλώνυμων αυτοκρατοριών (μεταξύ των οποίων και τα δικά μας) επιβάλλονταν στις «αγορές». Στο ερώτημα «γιατί o χρυσός», την απάντηση έχει από το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα δώσει, ένας μεγάλος φυσιοδίφης και στοχαστής. Ο Μπέρναρ Σω που στο βιβλίο του «για σας κυρία μου» με εύπεπτο τρόπο γράφει: Απλώς επειδή, οι λαοί κατά τις συναλλακτικές τους τριβές με τους κυβερνώντες τους, δεν παράγουν το παραμικρό ψήγμα εμπιστοσύνης γι αυτούς !  Τόσο απλά και τόσο δια γυμνού οφθαλμού ορατά είναι τα πράγματα. Έτσι όταν κάποιος τα διαστρέφει δεν μπορεί παρά να συμβαίνουν δύο τινά: Είτε το πράττει ιδιοτελώς και εκ του πονηρού, είτε μοιάζει με Ευρωπαίο που τον υποχρέωσαν στην ακρόαση μιας Κινέζικης όπερας.
Πάρτε παράδειγμα το δολάριο. Το κατά τις φρούδες διακηρύξεις των  Αμερικανικών Τραπεζιτικών Γερακιών παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα που πέφτει κατακόρυφα. Τυχαίο; Δεν νομίζω (Γιώργο).. Πρωτοπόρος αιτία της κατρακύλας του ήταν ο Ιρανός Πετρελαιάς Αχμαντινετζάν που δέχθηκε να ανταλλάσσει το εθνικό του προϊόν ακόμη και σε νομίσματα της Ζουαζηλάνδης. Τον ακολούθησε ο Τσάβες για να...... πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι με την υποσημείωση ότι: Προτεραιότητα στην αγορά του μαύρου χρυσού θα είχαν όλοι όσοι κατέθεταν ως ανταλλάξιμη ύλη για την προμήθειά του τον φυσικό χρυσό. Ώπα τις! Στριμώχθηκαν έτσι «στου Γιβραλτάρ τα δυο στενά» οι  τού κάθε Ομπάμια Ηνωμένες Πολιτείες με διατακτική τι νομίζετε; Την καταστροφή της μηχανιστικής παραγωγής τζάμπα δολαρίων δια του οποίου δεκαετίες τώρα εξήγαγαν τζάμπα μαγκιά. Τύπωναν δολάρια αβέρτα κουβέρτα απλώνοντας για στέγνωμα στην υφήλιο πληθωριστικό χαρτί. «Πάρτε νάχετε» ζώα. Μόνο που τα ζώα αφυπνίστηκαν και ζήτησαν να βοσκήσουν τροφή οικολογική. Κανονικό χρυσό. Όχι το μεταλλαγμένο προϊόν μιας νομισματικής χημείας.. Το πετροδολάριο! Κάπως έτσι πήρε την ανηφόρα ο χρυσός και την κατηφόρα το Αμερικανικό νόμισμα. Οι ενδιάμεσες μεταπτώσεις που θα έχετε παρακολουθήσει το τελευταίο διάστημα, δεν αποτελούν παρά αναλαμπές από τον επιθανάτιο ρόγχο του ημιθανούς νομίσματος. Προς το καλοκαίρι μάλιστα θα πρέπει οι Αμερικανοί να επιλέξουν ανάμεσα στο δολάριο αφισέτα ή το δολάριο αντισταθμισμένης αξίας. Δηλαδή. Ή θα σταματήσουν το τύπωμα ή θα εξακολουθήσουν. Στην πρώτη περίπτωση η τιμή του θα ανακάμψει, για να κατέλθει όμως στα μισά του ύψους του το βιοτικό επίπεδο του μέσου Αμερικανού. Στην δεύτερη πάτος για το νόμισμα αυτό δεν θα υπάρξει και οι χρεοκοπίες θα διαδέχονται η μία την άλλη όπως τα frame από μερικά μόνο πλάνα μιας κινηματογραφικής ταινίας. Εκατοντάδες χιλιάδες. Μπρος γκρεμός (πληθωρισμός) και πίσω ρέμα (υποτίμηση). Ζωή σε λόγου μας..
Και ζωή σε λόγου μας γιατί καθώς έχουμε στο άρμα τους ασφυκτικά προσδεθεί, επενδύσεις γιοκ. Ουδείς επενδύει σε τέτοιο οικονομικό περιβάλλον και κυρίως όλοι όσοι έχουν αποθησαυρίσει τον πλούτ