Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΣΣΙΤΙΩΝ

Γράφει Γιώργος Νύκτας
Όταν το 2010 υπέγραφαν το πρώτο μνημόνιο, μας έλεγανότι με την υπογραφή του μνημονίου θα αποφεύγαμε την πτώχευση, η χώρα θαανάσαινε οικονομικά και ότι το 2012 θα βγαίναμε στις αγορές.Και αντί για τις αγορές βγήκαμε ταπεινωμένοι καιεξαθλιωμένοι στις ουρές των συσσιτίων.Ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση. Αυτά είναι τααποτελέσματα του μνημονίου Α΄ με τουςαπεχθείς και αποικιοκρατικούς του όρους. Ίσως όταν.......κάποιοι δικοί μας τουπέγραφαν να νόμιζαν ότι μπροστά τους είχαν ένα άσπρο χαρτί με μαύρα γράμματα.
Τώρα δύο χρόνια μετά το πρώτο αποτυχημένο μνημόνιο,μας επιβλήθηκε και το μνημόνιο Β΄ βασισμένο στην ίδια αποτυχημένη συνταγή, πουτην αποτυχία της παραδέχονται κυνικά οι εμπνευστές της τοκογλύφοι «σωτήρες»μας.Μέσα στο δεύτερο αυτό μνημόνιο μπορεί κανείς να δειξεκάθαρα τις ωμές παρεμβάσεις των δανειστών στα εσωτερικά της χώρας μας.Παρεμβάσεις στο σύνταγμα, παρεμβάσεις στο χρόνο εκλογών, προτιμήσεις προσώπωνγια κυβερνητικά αξιώματα και ίσως κάποιες άλλες απαιτήσεις που ακόμα δενγνωρίζουμε.Πουθενά δεν αναφέρεται στο δεύτερο αυτό μνημόνιο ότιθα βελτιωθεί η ζωή του φτωχοποιημένου Έλληνα. Αναφέρεται μήπως κάπου ότι ο άστεγος θα ξαναπάρει πίσωτο σπίτι του; Είναι μήπως γραμμένο κάπου στο μνημόνιο ότι θα αναπληρωθούν τα χαμένα εισοδήματα τωνμισθωτών και των συνταξιούχων; Υπάρχει καμιά αναφορά για την κοινωνική μέριμνατου λαού; Όχι τίποτα από αυτά. Αυτό που ξεκάθαρα αναφέρεται είναι ότι 30 δις θαδοθούν για ενίσχυση των τραπεζών, γιατί οι τράπεζες για τους Τραπεζίτες είναιπάνω από τον Άνθρωπο. Και αυτό που επίσης εξασφαλίζεται είναι η κατά προτεραιότηταπληρωμή των δόσεων του δάνειου μέσο του ειδικού λογαριασμού. Τώρα αν κάτι περισσέψειαπό τα έσοδα μπορεί να φτάσει στον ταλαίπωρο Έλληνα. Πρέπει κανείς να είναι τέραςαισιοδοξίας αν πιστεύει ότι και αυτό το μνημόνιοθα ανακουφίσει τους Έλληνες. Μια παράταση είναι στο μαρτύριο της σταγόνας πουβιώνουμε τα τελευταία χρονιά. Ο Λαός που σήμερα βλέπει να χάνει τα κυριαρχικά τουδικαιώματα, την αξιοπρέπεια του, τα εισοδήματα, και την περιουσία του, αγωνιάμήπως αύριο χάσει και την Ελλάδα του με την υπαγωγή στο Αγγλικό δίκαιο. Του Σόϊμπλε επιτρέποντος, κάποτε θα γίνουν εκλογές στηχώρα μας. Αυτοί που διαχρονικά μας κυβερνούσαν θα ζητήσουν και πάλι να τουςεμπιστευτούμε. Όμως Πολιτικοί που με τις επιλογές τους μας οδήγησαν στη κρίσηείναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να μας βγάλουν από αυτή.Κάποτε τους πιστεύαμε, τους χειροκροτούσαμε,επενδύσαμε σε αυτούς και είχαμε όνειρα και οράματα που ίδιοι φρόντισαν να ταγκρεμίσουν. Κάποτε η αγάπη, η ελπίδα και τα όνειρα του λαού ήταν η πολιτικήτους προίκα.Σήμερα, πολιτική τους προίκα είναι οι στρατιές τωνανέργων, οι στρατιές των αστέγων που κοιμούνται στις άκρες των δρόμων και οιουρές των πεινασμένων που μαζεύονται στα συσσίτια. Είναι εικόνες αυθεντικές πουκάνουν το γύρο του κόσμου και δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει κανείς. Είναι τόσοζωντανές και πραγματικές που κανείς δεν μπορεί να τις κρύψει κάτω από το χαλίσαν τα σκουπίδια. Αυτά είναι τα τρόπαια τους και αυτά