Γύφτε λαέ, ο Κ. Παλαμάς δεν είναι μοίρα, είναι συνείδηση

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Τούτες τις μέρες, φίλε αναγνώστη, ξαναδιάβασε τον Δεκάλογο του Γύφτου του Κωστή Παλαμά. Όχι μοιρολατρικά, αλλά δημιουργικά. Όταν έπρεπε να εσωτερικεύσεις το μήνυμά του και να δημιουργήσεις μια νέα πολιτεία, εσύ αγνόησες τον ποιητή, τον ειρωνεύτηκες αυτάρεσκα, ή νόμισες ότι ο λόγος του είναι καλλιτεχνική άσκηση ή υπερβατικό ανάγνωσμα. Και όμως ο λόγος αυτός είναι η αγωνία ενός ανθρώπου να σε ενεργοποιήσει, ώστε  να μην επιτρέψεις το ιστορικό βίωμα να μετατραπεί σε φάρσα. Στο λέω εγώ που καμία σχέση δεν έχω με την λογοτεχνία. Έχω όμως με την πολιτική που φωλιάζει μέσα στο κείμενο για να παράγει μήνυμα, κρίση και κριτική. Ο Δεκάλογος του Γύφτου είναι η ιστορία που μονολογεί για τα μελλούμενα, υποδηλώνοντας την ανάγκη της δικής σου παρέμβασης. Η πολιτεία της μεταπολίτευσης είναι ήδη νεκρή και αναζητεί μια άλλη γέννα για να υπάρξει κοινωνικό όραμα και ελπίδα για την χώρα και τον Ελληνισμό.

Μόνον που αυτό δεν θα πρέπει να αφήσουμε να γίν