Γιώργο, Γιώργο τέτοια σπόρια σπέρνουν όλα σου τ' αγόρια...

Γράφει η  Τζένη Κ.
Για ποια ικανότητα σύνθεσης μας μιλάνε οι σοφοί της εποχής; Αφού όλες οι πρόσφατες ελληνικές συνθέσεις έχουν μέσα τους το σπόρο της διάλυσης και της αλλοτρίωσης. Και δεν πρόκειται για ένα σπόρο που βρέθηκε εκεί λόγω του ανέμου, της βροχής ή των κάθε λογής κύκλων της ζωής και της εξέλιξης. Είναι ένας σπόρος που τον βάζει στο ενδεδειγμένο μέρος ανθρώπινο χέρι ή καλύτερα, εξουσιαστικός νους, στο πλαίσιο της προσπάθειας επιμόλυνσης των αποτελεσμάτων.Μες στην ανάγκη για διατήρηση της τάξης σπέρνεται φόβος. Μες στο φόβο ευδοκιμεί η ατομικότητα και η αυτοσυντήρηση. Μες στην ατομικότητα και την αυτοσυντήρηση ζει η αλληλοϋπονόμευση. Μες στην αλληλολοϋπονόμευση ρίχνουν θεμέλια τα επιχειρήματα των κρατούντων. Μες στα επιχειρήματα των κρατούντων απλώνει τις ρίζες του το τέλος της τάξης, όπως την ξέραμε.Μέσα στην πολυφωνία σπέρνεται η πολυμορφία της συμφέρουσας άποψης. Μες στην πολυμορφία της ίδιας συμφέρουσας άποψης ευδοκιμεί το αδιέξοδο. Μες στο αδιέξοδο στήνουν το σπιτικό