Φόβοι Γενικής Ανατροπής (;)

 Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Στο «ΒΗΜΑ» της 5/6/2011 ο έγκριτος δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας αυτής Σταύρος Ψυχάρης διαπίστωνε, αναφερόμενος στην προ ημερών «απόπειρα εισβολής «διαδηλωτών» στο κτίριο της  Βουλής»,  και στην επίσης «προ ημερών απόπειρα στην Αθήνα, όπως και η εν συνεχεία επίθεση εναντίον βουλευτών στην Κέρκυρα», ότι αυτά τα γεγονότα «φόβισαν τους πολίτες».

Δεν γνωρίζω ποια «απόπειρα εισβολής στο κτίριο της Βουλής» εννοεί (ίσως κάτι να μου ξέφυγε απ’ την τρέχουσα ειδησεογραφία, εκτός αν εννοεί τον προ ημερών αποκλεισμό βουλευτών και υπαλλήλων της Βουλής στο κτίριο). Εκείνο όμως που εγώ ξέρω, είναι ότι αυτή η λαοθάλασσα που είναι συγκεντρωμένη μπροστά στη Βουλή, αποτελεί μέχρι στιγμής, την πιο αποτελεσματική δύναμη περιφρούρησης της ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ που υπήρξε ποτέ, κι αν υπάρχουν «εισβολείς» στο κτίριο της...........
Βουλής, αυτοί δεν βρίσκονται κατ’ ανάγκην εκτός των τειχών. Αναφέρομαι σ΄ εκείνους τους κοινοβουλευτικούς άντρες και γυναίκες, που έχουν καταθέσει την ελεύθερη συνείδησή τους υποστηρίζοντας κατάδηλα ό,τι ενίοτε δημοσίως απορρίπτουν, (τελευταία και πολύ πιο καυστική η σημερινή (7/6/) αναφορά της υφυπουργού Εργασίας κ. Άννας Νταλάρα, η οποία αναφέρθηκε σε μέλη του υπουργικού συμβουλίου που άλλα λένε μέσα σ’ αυτό και έξω απ’ αυτό το παίζουν τσε Γκεβάρα) αναφέρομαι σ’ εκείνους τους κοινοβουλευτικούς άντρες και γυναίκες που έχοντας ασκήσει κυβερνητική εξουσία κατά καιρούς δεν έχουν λογοδοτήσει για τα έργα και τις ημέρες τους αν και θα όφειλαν να το πράξουν, αναφέρομαι ακόμα σε όλους εκείνους που συχνά πυκνά δηλώνουν ότι «δεν είμαστε όλοι το ίδιο», αλλά που παρ’ όλα αυτά, σιωπούν ή ανέχονται εκείνους από τους οποίους θέλουν να διαφοροποιηθούν, και πειθήνια ακολουθούν κομματικές επιλογές που βρίσκονται σε προφανή και πρωτοφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα και τη κοινωνία, όχι λόγω της σκληρότητάς τους (αναφέρομαι στις επιλογές), μα λόγω της αδικίας τους, ενώ ταυτόχρονα, η λαϊκή δυσαρέσκεια εντείνεται όταν παράλληλα με όλα τα παραπάνω, διαπιστώνει και μια επίσης προφανή ανικανότητα της κυβέρνησης να κυβερνήσει αποτελεσματικά.

Τώρα σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις των πολιτών κατά βουλευτών και κυβερνητικών παραγόντων, θα έλεγα ότι κι εδώ ο κόσμος γενικά (οι ακραίες εξαιρέσεις δεν είναι παρά ελάχιστες) αντιδρά με πρωτοφανή ηπιότητα μέχρι στιγμής, σε σύγκριση με τη διαρκή και πρωτοφανή βιαιότητα της άδικης επίθεσης που γίνεται σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων και της επίσης πρωτοφανούς ατιμωρησίας όλων εκείνων που ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ συντέλεσαν στη δημιουργία της παρούσας κρίσης.

Ο κ. Ψυχάρης διαπιστώνει πολίτες που φοβούνται απ’ όλα τα παραπάνω. Δεν ξέρω ποιους πολίτες έχει κατά νου. Πάντως, εκεί που συχνάζω εγώ, στο Περιστέρι όπου μένω, ή στα Πατήσια όπου μένει η μάνα μου, ή σε άλλες παρόμοιες «υποστάθμης» περιοχές, εκεί, πράγματι υπάρχουν φοβισμένοι πολίτες αλλά για πολύ διαφορετικούς λόγους. Όχι μόνο λόγω της εγκληματικότητας, μα, για να μείνουμε στο θέμα μας, λό