Επιχειρήματα και «επιχειρήματα»

Γράφει ο Ευθύλογος
Τηλεοπτική συζήτηση. Δημοσιογράφος: Υπάρχει ελπίδα; (σ.σ. εξόδου από την οικονομική κρίση) «Σημαντικός» προσκεκλημένος»: Ασφαλώς υπάρχει. Δημοσιογράφος: Με τι επιχειρήματα υποστηρίζετε την άποψή σας;«Σημαντικός» προσκεκλημένος: Μα . . . αν δεν υπήρχε ελπίδα, έπρεπε να εγκαταλείψουμε όλοι το σκάφος!
Το . . . ατράνταχτο αυτό επιχείρημα μου θύμισε τον Καζαντζάκη που θέλοντας να δείξει τι μαλακίες τον μάθαιναν στο σχολείο, γράφει κάπου το εξής:
«Είχαμε έναν καθηγητή που μια μέρα θέλοντας να αποδείξει την μοναδικότητα του θεού, μας είπε: Υπάρχει ένας θεός γιατί το σύμβολο της πίστεως λέει πιστεύω εις ένα θεόν.Αν υπήρχαν δυο θεοί, θα έλεγε πιστεύω εις δύο ....θεούς. Τον λυπηθήκαμε τόσο που δεν του φέραμε αντίρρηση».
Και καλά οι μαθητές λυπήθηκαν τον καθηγητή (τρόπος του λέγειν), εμείς όμως πρέπει να λυπηθούμε τους εαυτούς μας που τέτοια ζωντανά μας ενημερώνουν, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη αλλά και καθορίζουν τις ζωές μας.Το θέμα της τηλεοπτικής συζήτησης ήταν – τι άλλο - η οικονομική κρίση που (κατά την άποψη των ηλιθίων) ενέσκηψε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Και λέω «κατά την άποψη των ηλιθίων» γιατί σε μια χώρα που έχει κάθε χρόνο ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο κατά 30 δισεκατομμύρια € (τουλάχιστον) η κρίση είναι μόνιμη αλλά εμείς την κρύβαμε όπως η γάτα τα σκατά της.[1] Άλλωστε αν τα αρμόδια καθίκια είχαν περισσότερη ντροπή και αξιοπρέπεια από μια γάτα, δεν θα υπήρχαν φαινόμενα όπως: Α) Λίγο πριν από τις εκλογές του 2000 να ισχυρίζονται ότι «Η πτώση στο χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξεως την επομένη των εκλογών». Τον θυμάστε εκείνον τον μόνιμα χαμογελαστό μαλάκα που παρέσυρε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να χάσουν τις μικροοικονομίες μιας ζωής στην θυσιαστήριο του καπιταλισμού, για να εισπράξουν από τον άλλο μαλάκα την ετεροχρονισμένη συμβουλή «ας πρόσεχαν!!»Β) Κατά τις ημέρες της χρηματιστηριακής ευφορίας, ισχυροί τραπεζικοί παράγοντες να διατυμπανίζουν ανερυθρίαστα, άλλος ότι «Ο δείκτης του χρηματιστηρίου θα φτάσει στις 7500 μονάδες» και άλλος ότι «η μετοχή της τράπεζάς του θα έφτανε στις 30000 δραχμές» δηλ. περίπου 88,00€. Τώρα που ο δείκτης σέρνεται στις 600 μονάδες και οι μετοχές των τραπεζών τους βρίσκονται πολύ κάτω από το ένα ευρώ, γιατί έβγαλαν το σκασμό; Γ) Πολιτικοί πρωτοκαθήμενοι και «τσάροι» της οικονομίας να δηλώνουν με θρασύτητα: «Ισχυροποιούμε και θωρακίζουμε την οικονομία! Δημιουργούμε την νέα περήφανη Ελλάδα!», την ίδια ώρα που τα σύννεφα του επερχόμενου κατακλυσμού συσσωρεύονταν και μαύριζαν τον - ούτως ή άλλως - μόνιμα θολό ελληνικό οικονομικό ουρανό. Δ) Επικεφαλής του Υπουργείου (ανύπαρκτης) Παιδείας να ιδρύουν «πανεπιστήμια» δίκην περιπτέρων σε κάθε χωριουδάκι για ψηφοθηρικούς λόγους διασπαθίζοντας και το τελευταίο καπίκι του κρατικού κορβανά; Ε) Προεκλογικές εξαγγελίες της εποχής του «μεγάλου κοινωνικού μετασχηματισμού» όταν οι αγύρτες υπόσχονταν ότι «Το εργοστάσιο θα είναι δίπλα στο χωράφι», αποσπώντας τα χειροκροτήματα (και την ψήφο) των αγροτών που ήλπιζαν ότι με τα συ