Δοκιμές …

Δοκιμαστικό σχόλιο Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Η πλέον «χαριτωμένη» δήλωση των ημερών έγινε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Τσιόδρα, σχετικά με την εμφάνιση της «δραχμής μετά το ευρώ» στα τερματικά του Bloomberg. Ο κ. Τσιόρδας είπε: «Κάποιοι φαίνεται πως βιάζονται να βγάλουν τη χώρα από το ευρώ, είτε από ερασιτεχνισμό είτε από σκοπιμότητα». Σοφή παρατήρηση…σοφότατη! Αυτό κάνουν εδώ και μια διετία …υπεύθυνα και με διαβολική συνέπεια.

«Το νόμισμα της Ελλάδας, όμως, αποτελεί πρωτίστως επιλογή του ελληνικού λαού κι όχι των αγορών», συνέχισε ο συμπαθής Δ. Τσιόδρας. Δεν νομίζω, δεν νομίζω! Στην περίπτωσή μας οι αγορές επέλεξαν την είσοδο, αυτές θα καθορίσουν και την έξοδο, εάν συμφέρει πολιτικά και όχι στενά οικονομικά. Άλλωστε και ως προς αυτό θα μπορούσαν να κάνουν μια δοκιμή, έστω σκόπιμα ερασιτεχνικά!
«Επίσης οι ευρωπαίοι εταίροι σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνουν ότι επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη» συμπλήρωσε ο εκπρόσωπος, καταλήγοντας: «Ψυχραιμία λοιπόν. Πολλές φορές άλλωστε έχουμε δει ασκήσεις προσομοίωσης, να μετατρέπονται σε κινήσεις κερδοσκοπίας». Πάντα, όχι απλώς πολλές φορές! Η χρηματαγορά έκανε από την αρχή της κρίσης μια δοκιμή κερδοσκοπίας με την ελληνική κρίση και μέχρι στιγμής καλά τα πάει, καθώς βοηθήθηκε από το γερμανικό πείραμα αντοχής υλικών, άϋλων και ζωντανών. Ψυχραιμία, λοιπόν, και ας κοιτάξουμε να εκμεταλλευτούμε την αντίφαση μεταξύ δοκιμής και πειράματος!
Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει αυτό; Με την στρατηγική μέθοδο που υπέδειξε, υποδηλωτικά και απίθανα έξυπνα (σκόπιμα) ή ερασιτεχνικά (ποιος να ξέρει!) η Αλέκα Παπαρήγα: Περιμέναμε «σοβιέτ» και μας βγήκε «Σημίτης», είπε με τα δικά της λόγια, σχολιάζοντας την παρουσίαση του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ. Άμα περιμένεις σοβιέτ και σου βγει Σημίτης, έχεις ήδη μπερδέψει το γερμανικό πείραμα με την δοκιμή των χρηματιστών του λόμπυ. Μιλάμε για αφηγηματική παράλυση όσων επιδίδονται σε δοκιμές και πειραματισμούς στην πλάτη λαών και αλλοτριωμένων από την πατρωνία και τον καταναλωτισμό κοινωνιών. Καλή η δήλωση της Αλέκας και συντροφικότατη, στον βαθμό που δεν αποτελεί λαϊκίστικο ερασιτεχνισμό και στο μέτρο που «περάσει» έτσι διεθνώς.
Ψυχραιμία, πολλές φορές έχουμε δει πρακτικές κερδοσκοπίας να μετατρέπονται σε ανοιχτό πόλεμο μεταξύ των κερδοσκόπων, εκεί που περιμένοντας να σπεκουλάρεις με τα σοβιέτ σου βγαίνει Σημίτης. Τούτο αποτελεί άλλου τύπου δοκιμή: στρατηγικής μορφής που ιστορικά εφαρμόστηκε από κάμποσους ικανούς διπλωμάτες σαν τον Τρότσκι, όταν ως υπουργός εξωτερικών έκανε διαπραγματεύσεις κατά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Σοβιέτ» περίμεναν οι Σύμμαχοι και Γερμανοί, «Σημίτης» το έπαιζε ο παμπόνηρος Τρότσκι, με αποτέλεσμα, μέχρι να καταλάβουν τι συμβαίνει, ο Λένιν είχε προλάβει να στρώσει την δουλειά στη Ρωσία, όπως και τα σοβιέτ. Τι να κάνεις, φίλε μου, στην πολιτική ο χρόνος δεν ξέρω αν είναι χρήμα, πάντως αν τον αντιμετωπίσεις ως χρήμα που τρέχει, χάθηκες. Εμείς, δεν πρέπει να κερδίσουμε χρόνο, πρέπει να κατασκευάσουμε χρόνο για τη