Ανύπαρκτο Κράτος.

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Οι σύγχρονοι πολιτικοί προφανώς έχουν συγκεχυμένες ιδέες και έννοιες στα μυαλά τους.Είναι γεγονός ορατό πλέον σε όλους ότι στην εποχή μας σίγουρα δεν υπάρχουν ηγέτες που μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει ως «χαρισματικούς».Όχι μόνο εδώ στη χώρα μας αλλά και οπουδήποτε στον κόσμο.Στη χώρα μας, η σημερινή γενιά ηγετών αποτελείται είτε από «γόνους» πολιτικών οικογενειών, αυτό που λέμε κοινά «τζάκια», είτε από φιλόδοξους νεόπλουτους που θέλουν να........ σφραγίσουν την καριέρα τους με ένα βουλευτικό έδρανο για να αποδείξουν ότι κάτι πέτυχαν στη ζωή τους, είτε από καριερίστες συνδικαλιστές που αφού «αγωνίστηκαν» και επέπλευσαν σε βάρος των εργαζομένων των οποίων τα συμφέροντα υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν, στην πραγματικότητα το μόνο που φρόντιζαν ήταν η προσωπική τους ανέλιξη και ευημερία, είτε τέλος από περιστασιακούς τύπους που έτυχε να αναγνωρίζονται από το κοινό λόγω της δραστηριότητάς τους και της προβολής τους από το μαγικό καπέλο της τηλεόρασης ως καλλιτέχνες, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, αθλητές, ή παρακοιμώμενοι πολιτικών που βρέθηκαν να πολιτεύονται όλως τυχαία, από την ανάγκη των κομμάτων να εμπλουτίσουν και να συμπληρώσουν αναγκαστικά τα ψηφοδέλτιά τους.
Να μη ξεχνάμε βέβαια και τους «καθηγητάδες» που μας έχουν προκύψει, οι οποίοι μπορεί να έχουν τον τίτλο, όμως δεν έχουν διαβεί την πόρτα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από τότε που κατοχύρωσαν τον «τίτλο», απλά τον ήθελαν σαν «εισιτήριο» για την πολιτική τους καριέρα.Αυτή η σημερινή γενιά των πολιτικών δεν έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό της την έννοια του Κράτους, που την έχουν ταυτίσει με την έννοια της κυβέρνησης.Δεν έχουν καταλάβει ότι το κράτος είναι μια οντότητα πολιτική, οργανωμένη, με συνέχεια και συνέπεια, στο πλαίσιο μιας κοινωνίας με προσδιορισμένα γεωγραφικά όρια.Περιεχόμενο στην έννοια και την ύπαρξη του κράτους δίνουν οι υπάλληλες έννοιες όπως η κυβέρνηση, οι νόμοι και η εφαρμογή τους, η κοινωνική πρόοδος που αναπτύσσεται, η παιδεία των νέων, η ασφάλεια των πολιτών, η διαφύλαξη των συνόρων, κ.α.Η συνισταμένη αυτών των επί μέρους εννοιών δημιουργεί και απεικονίζει θετικά ή αρνητικά την αξία του Κράτους, το κατά πόσο διαθέτει αξιοπιστία και σοβαρότητα, αναγνώριση και σεβασμό από τα άλλα όμορα ή μη κράτη.Αυτές οι λειτουργίες δυστυχώς στη χώρα μας δεν λειτουργούν πλέον και τα αποτελέσματα τα ζούμε καθημερινά, καθώς πάψαμε πια να είμαστε κύριοι του οίκου μας και τις όποιες αποφάσεις για τη ζωή μας -ενώ ψηφίζουμε δική μας κυβέρνηση- τις παίρνουν άλλοι.Ποια αξιοπιστία διακρίνει το κράτος όταν ο ένας υπουργός καταργεί π.χ. τα περιβόητα «τεκμήρια» και οδηγεί τους πολίτες στην αγορά οχημάτων μεγάλου κυβισμού και ο επόμενος τα επαναφέρει για να τα «αρπάξει» φορολογικά από τις τσέπες των πολιτών που ψάχνουν απεγνωσμένα να απαλλαγούν πουλώντας τα σε εξευτελιστικές τιμές μη αντέχοντας την υψηλή φορολογία;; Πόση άγνοια, ανικανότητα και ασχετοσύνη πρέπει να διαθέτει μια κυβέρνηση για να καταργεί το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας όταν η ναυτιλία αποτελεί τον βασικότερο μ