Ανάμεσα στις καλές και κακές ειδήσεις για την οικονομία

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Όπως θα γνωρίζετε, η μεγαλύτερη αμαρτία των ελληνικών κυβερνήσεων είναι οι πλασματικοί προϋπολογισμοί. Αν οι προϋπολογισμοί δεν αστοχούσαν τόσο πολύ η χώρα δεν θα πτώχευε. Αν οι τράπεζες δεν βασίζονταν σε πλαστούς/υπερβατικούς προϋπολογισμούς της εθνικής μας οικονομίας, θα είχαν τουλάχιστον αξιοπιστία, ενώ τώρα δεν έχουν.
Αναξιόπιστο στις οικονομικές του εκτιμήσεις κράτος σημαίνει και αναξιόπιστες τράπεζες. Αποτυχία στην επίτευξη των στόχων του μνημονίου, σημαίνει ότι πέφτει έξω ο προϋπολογισμός και έξω όχι απλώς οι εκτιμήσεις των τραπεζών, αλλά το....... ίδιο το πρόγραμμα εξυγίανσής τους. Άρα, είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου» για τον τραπεζίτη η επιτυχία του προϋπολογισμού, δηλαδή η επιτυχής κάλυψη των αντιλαϊκών προφανώς στόχων του μνημονίου (η εσωτερική υποτίμηση είναι η πλέον αντιλαϊκή οικονομική στρατηγική, ασφαλώς) πάση θυσία για το κοινωνικό σύνολο. Στην πραγματικότητα όμως ο τραπεζίτης ενδιαφέρεται για την διαδικασία και όχι τον στόχο. Τον ενδιαφέρει να φαίνεται ότι πάει καλά η εφαρμογή του προϋπολογισμού. Αυτό ιδιαίτερα σήμερα που ο τραπεζίτης (μας) βρίσκεται στην φάση ανακεφαλαιοποίησης και συγκέντρωσης. Η διαδικασία του προϋπολογισμού και όχι ο στόχος του είναι στην πραγματικότητα ζήτημα «ζωής και θανάτου» για την ευδοκίμηση του τραπεζίτη.

Όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά, αν και όχι απολύτως σεβαστά, στο βαθμό που η οικονομική σφαίρα θεωρείται από τους ίδιους α-πολιτική και αντικειμενική. Το να βγαίνει όμως η διαπλοκή και να ωρύεται πως οίκοι αξιολόγησης της οικονομικής συμπεριφοράς κρατών βάζουν τρικλοποδιά στη χώρα , δηλαδή στη κυβέρνηση, καθώς τούτοι εκτιμούν ότι ο προϋπολογισμός πάλι θα αποδειχθεί μαγική εικόνα, πάει πολύ. Προδήλως οι «οίκοι αξιόλογης» κάνουν πολιτική, όπως ακριβώς και οι τραπεζίτες στην Ελλάδα και παντού τοπικά, παρότι δεν το ομολογούν, μόνον που αυτή είναι άλλου επίπεδου. Οι «οίκοι» κάνουν διεθνή οικονομική πολιτική, ενώ οι τραπεζίτες (μας) «εθνική» πολιτική, δηλαδή εθνικό πολιτικοοικονομικό μάρκετινγκ. Τα δύο αυτά επίπεδα δεν βρίσκονται σε αρμονική ταλάντωση σήμερα εξαιτίας της κρίσης. Και η αναπαράσταση των οικονομικών μεγεθών στο ένα θίγει/προσβάλει την αναπαράσταση στο άλλο.
Έτσι οι «οίκοι» - στην S&P's αναφέρομαι - υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί η ομελέτα της τρόικας, διότι η κυβέρνηση όχι μόνον δεν σπάει τα αυγά που υποσχέθηκε και προϋπολόγισε, αλλά επιπλέον ισχυρίζονται ότι δεν εκτιμήθηκε ορθά η ικανότητα ωοτοκίας της κότας στο πλαίσιο της συνταγής του μνημονίου. Από την άλλη, η πάντα φιλότιμη στην πολιτική/κυβερνητική επικοινωνία Alpha Bank, εκφράζει την βεβαιότητά της ότι « τα επιτυχή αποτελέσματα της δημοσιονομικής διαχείρισης στο δύσκολο πρώτο εξάμηνο του 20012 εγγυώνται και την ομαλή υλοποίηση των στόχων στο δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους για τον απλούστατο λόγο επειδή ήδη εφαρμόζονται τα δημοσιονομικά μέτρα που έχουν θεσπιστεί». Μέχρι τώρα δηλαδή και αυγά υπάρχουν και σπάνε στην ώρα τους και άρα όπως παρατηρούν οι εμπει