Ξεχασμένο πρωτότυπο: Jaguar R-D6

To 2003, στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, η Jaguar παρουσίασε ένα πλήρως λειτουργικό πρωτότυπο, με το όνομα R-D6. Δημιουργία του Ian Callum, του Βρετανού σχεδιαστή που είναι υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για την Αston Martin Vanquish (2001), την DB7, τo C-x75 και πρόσφατα την F-Type, το compact, για τα δεδομένα της Jaguar, σε διαστάσεις αυτοκίνητο, ήταν η μελέτη της βρετανικής εταιρείας για

τη νέα σχεδιαστική γραμμή το 2003.

Το μήκους 4,3 μέτρων πρωτότυπο ήταν 34 εκατοστά μικρότερο από τη “Baby Jag”, την X-Type και 76 εκατοστά αντίστοιχα από την XK8. Kίνηση έπαιρνε από έναν 2,7 λίτρων, twin-turbo, diesel κινητήρα, o οποίος απέδιδε 230 ίππους κι η ροπή ήταν 500 Nm. Από επιδόσεις, το πρωτότυπο είχε να επιδείξει (ηλεκτρονικά) περιορισμένη, τελική ταχύτητα 250χ.α.ω, ενώ τα 0-100χλμ/ώρα τα ολοκλήρωνε σε λιγότερο από 6”. H μετάδοση φυσικά μεταδιδόταν στον πίσω άξονα μέσω ενός 6ταχυτου, χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων. Ο συγκεκριμένος κινητήρας βρήκε μετέπειτα “στέγη” στην S-Type και ήταν προϊόν συνεργασίας μεταξύ Premier Automotive Group (PAG)- του υπο-ομίλου στον οποίο εντάσσονταν οι πολυτελείς εταιρείες του ομίλου Ford εκείνης της εποχής- και του PSA Group.

Χρησιμοποιώντας αλουμίνιο και σύνθετα υλικά για το αμάξωμα και το σασί, οι μηχανικοί της Jaguar κατάφεραν να κρατήσουν το βάρος του R-D6 στα 1500 κιλά και για την εταιρεία, το πρωτότυπο συνδυάζει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας αληθινής Jaguar, δηλαδή την ψυχή, τη “συναισθηματική” μηχανική, τις επιδόσεις και τον απροκάλυπτα σέξι σχεδιασμό, που δεν απολογείται για το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον.

Βέβαια, βλέποντας και το εσωτερικό του R-D6, όπως και τις χαρακτηριστικές “suicide doors” και το τούνελ μετάδοσης, το μυαλό μας, νομίζω, πηγαίνει κατευθείαν στο Mazda RX-8. Παρά τις compact διαστάσεις, τέσσερις επιβάτες μπορούσαν να κινηθούν με άνεση και όταν οι πίσω θέσεις δεν ήταν κατειλημμένες, τα δύο καθίσματα μπορούσαν να συρθούν προς τα εμπρός και να μεγαλώσει έτσι ο χώρος αποσκευών. Επίσης, ο τελευταίος ήταν δύο επιπέδων, έτσι, με την προηγούμενη διαδικασία, σερνόταν μπροστά το πάνω επίπεδο, αφήνοντας το κάτω επίπεδο ελεύθερο.

Το εσωτερικό “ακροβατούσε” μεταξύ σύγχρονου και φουτουριστικού, το αλουμίνιο ¨έδενε” με το δέρμα και το ξύλο σε Piano Black, ενώ, highlight ήταν η touch screen οθόνη στο κέντρο, εξελιγμένη από την Alpine Electronics. H οθόνη είναι LCD τεχνολογίας και οι πίσω επιβάτες μπορούσαν, για παράδειγμα, να βλέπουν DVD, την ίδια ώρα που οδηγός βλέπει μόνο τα απαραίτητα, όπως πληροφορίες για το σύστημα πλοήγησης και τον κλιματισμό.

Τα εμπρός και πίσω φωτιστικά σώματα είναι LED και το πρωτότυπο “πατούσε” σε ζάντες 21”, με διαστάσεις ελαστικού 255/30 μπροστά και 275/30 πίσω.

[See image gallery at www.autoblog.gr]

Keywords
Τυχαία Θέματα