Ο Whiting υπερασπίζεται το DRS

Το 2011, η FIA, θέλοντας ν’ αυξήσει το θέαμα στη Formula 1, εισήγαγε το DRS (Drag Reduction System), το οποίο επιτρέπει στους οδηγούς να σηκώνουν το flap τής πίσω αεροτομής στις καθορισμένες ζώνες ενεργοποίησης, όταν απέχουν λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο από τον προπορευόμενο οδηγό στα σημεία ανίχνευσης. Έτσι, ο οδηγός που επιτίθεται αποκτά ένα πλεονέκτημα απέναντι στον οδηγό που έχει μπροστά του.

Υπάρχουν, όμως,

περιπτώσεις που τα προσπεράσματα είναι πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα να μην βλέπουμε μάχη μεταξύ των οδηγών, έτσι δεν υπάρχει θέαμα, αλλά μόνο ένα πολύ εύκολο προσπέρασμα. Αρκετοί είναι εναντίον τού DRS, κι ένας απ’ αυτούς είμαι κι εγώ: πρώτον, γιατί τα προσπεράσματα κάποιες φορές είναι υπερβολικά εύκολα· δεύτερον, επειδή δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο οδηγός που είναι πιο γρήγορος “πρέπει” να περάσει· τρίτον, διότι υπάρχουν άλλα μέτρα που μπορούν ν’ αυξήσουν το πραγματικό θέαμα.

Φυσικά, ο Charlie Whiting τής FIA, υποστηρίζει το σύστημα μείωσης τής αντίστασης, λέγοντας πως ο οδηγός συνεχίζει να έχει ευθύνη για το προσπέρασμα.

Είμαι μεγάλος οπαδός τού DRS. Ξέρω ότι μερικοί άνθρωποι είναι αντίθετοι, πιστεύοντας ότι δεν είναι καθαρό προσπέρασμα. Διαφωνώ πλήρως με αυτή την άποψη. Απαιτείται και πάλι εξαιρετική ικανότητα από τον οδηγό. Δεν είναι ότι το ενεργοποιείς και περνάς.

Μερικές φορές φαίνεται ότι είναι πολύ εύκολο, αλλά το Spa είναι ένα παράδειγμα πως, αν περάσεις την Eau Rouge λίγο πιο γρήγορα από αυτοκίνητο που είναι μπροστά σου και χρησιμοποιήσεις το DRS, είναι απλά νεκρό.

Αλλά, αυτό είναι μόνο η έξοδος του αυτοκινήτου. Αν τ’ αυτοκίνητα έχουν ίδια ταχύτητα, ο οδηγός πρέπει να είναι 3 δέκατα ταχύτερος, κάτι που δεν είναι μικρό επίτευγμα. Αλλά, αν έχουν την ίδια ταχύτητα στην αρχή τής ζώνης ενεργοποίησης, τότε θα είναι δίπλα στο σημείο φρεναρίσματος· αυτή είναι όλη η θεωρία τού DRS.

Η προϋπόθεση είναι να έχουν τα μονοθέσια την ίδια ταχύτητα, αλλά δεν μπορείς να ξέρεις τι ταχύτητα θα έχουν. Αν κατανοήσεις το σκεπτικό γύρω από αυτό και τι απαιτείται πραγματικά για ένα προσπέρασμα, ο οδηγός εξακολουθεί να κάνει πολλά.

Από το 2013, ο οδηγός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το σύστημα ελεύθερα και απεριόριστα την Παρασκευή και το Σάββατο, όπως γινόταν μέχρι και το 2012, αφού η ενεργοποίηση γίνεται μόνο στις καθορισμένες για κάθε Grand Prix ζώνες. Ο Whiting τονίζει ότι αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει στο μέλλον.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο σε ορισμένα κομμάτια τής πίστας. Πριν από το 2013, οι οδηγοί μπορούσαν να το χρησιμοποιούν όποτε αυτοί ήθελαν στα ελεύθερα δοκιμαστικά και τις κατατακτήριες, με αποτέλεσμα να συμβούν διάφορα περιστατικά όπου οι οδηγοί το χρησιμοποιούσαν πολύ νωρίς. Έτσι, πέρυσι, τους επιτρέψαμε να το χρησιμοποιούν μόνο εκεί που μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν και στον αγώνα. Πιστεύουμε ότι πρέπει να το χρησιμοποιούν σε συγκεκριμένες περιοχές, όχι συνέχεια.

[Πηγή: AutoSport | Photo Copyrights: Studio Colombo/Scuderia Ferrari]