Α ρε αθάνατα 80’s [Μέρος 1ο]

Αθάνατα 80ies! Αξέχαστη εποχή. Η δεκαετία του ’80, ήταν η εποχή του NES, του Walkman, της βιντεοκασέτας. Η εποχή του Michael Jackson, του Prince, των Queen, των AC/DC, του NWBHM αλλά και του hair metal. Η εποχή του Back to the Future,

των Goonies, του Poltergeist, του Terminator, του Platoon και του Karate Kid. Η εποχή της Ferrari F40, της Porsche 959, της Lancia Delta Integrale αλλά και του NA Mazda MX-5. Η εποχή –άλλης μίας– οικονομικής κρίσης αλλά και η εποχή του αμφιλεγόμενου γούστου… Της περίεργης αισθητικής που έρχεται σαν βαριοπούλα να σε χτυπήσει στο κεφάλι μέσα από τις προτάσεις κάποιων βελτιωτών. Γιατί μπορεί η δεκαετία του ’80 να θεωρείται από πολλούς η τελευταία “μεγάλη” δεκαετία για το αυτοκίνητο, αλλά όσον αφορά στους βελτιωτές… δες και πες μου!

Η Dimma Design είναι ένας βελτιωτής από το Βέλγιο που έγινε γνωστός από την δουλειά του σε Γαλλικά μοντέλα και ειδικότερα, σε Peugeot. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δουλειάς της Dimma αλλά και του “80ies design” είναι το Peugeot 205 GTi. Το kit βασιζόταν στο αγωνιστικό 205 T16. Πλατύ, επιθετικό, με άφθονους αεραγωγούς, μεταμόρφωνε το Γαλλικό μικρό. Βέβαια, εκείνη την εποχή, κόστιζε περί τις 5.000 λίρες Αγγλίας αλλά αυτό είναι το τίμημα για ένα εγκεκριμένο από την ίδια την Peugeot, bodykit. Εκτός από το 205 που συμπεριλαμβάνουμε λόγω θέματος, η Dimma Design είχε bodykits για το 106, το 306 κ.ά. μοντέλα. Επίσης, να αναφέρουμε ότι ένα θηριώδες 205 4WD Cosworth με 450 άλογα, φορούσε αυτό το bodykit. Καλά ξεκινήσαμε!

Από νωρίς αρχίζουν να ζορίζουν τα πράγματα. Το Opel Calibra το γνωρίζεις. Την Reiger Tuning πολύ πιθανό να την γνωρίζεις αφού υπάρχει μέχρι σήμερα. Το “Catano” όμως το ξέρεις; Νέος προφυλακτήρας εμπρός, “Testarossa” αεραγωγοί στο πλάι και μία τεράστια αεροτομή στο πίσω μέρος μαζί με κάποια επιπλέον πραγματάκια, συμπληρώνουν το bodykit του Γερμανού βελτιωτή. Ελαφρώς “too much” για τα γούστα μου.

Δεν γίνεται να μιλήσουμε για “Testarossa” αεραγωγούς όμως και να μην αναφέρουμε την εταιρία που μετά το αυτοκίνητο που βλέπεις, αποφάσισε να τους βάζει σε όλα τα αυτοκίνητα της. Koenig το όνομα και όλα ξεκίνησαν το 1974 αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι κορυφώθηκαν με την Competition Evolution. Επρόκειτο για μία Ferrari Testarossa αλλά οι αλλαγές ήταν εκτενέστατες. Εμπρός και πίσω προφυλακτήρες, καπό, φτερά, αεραγωγοί, αεροτομές, νέα φανάρια ζάντες κλπ και δεν τελειώσαμε. Το piece de resistance, βρισκόταν κάτω από το καπό. Ένας 5-λιτρος, twin-turbo V12 –όχι, δεν ήταν “flat-12”- με δύο turbos, απέδιδε περί τα 1.000 άλογα και πάνω από 1.000 Nm ροπής. Τα 100 km/h έρχονταν σε 3.4 δευτερόλεπτα ενώ η τελική… άστο καλύτερα. 370+ km/h για όποιον ήταν αρκετά θαρραλέος.

Όχι μόνο υπήρχε η Gemballa τη δεκαετία του ’80 αλλά ήταν και η βασίλισσα των widebody μετατροπών. Μία από αυτές, έβρισκε εφαρμογή στην BMW M635 CSi και σαν να μην έφτανε το “ιδιαίτερο” bodykit, έρχεται το κίτρινο χρώμα να σε αποτελειώσει. Για καλό ή για κακό, το kit ήταν ολοκληρωμένο. Εμπρός και πίσω προφυλακτήρες, φτερά, καπό, αεραγωγοί, τετραπλές κεντρικά τοποθετημένες απολήξεις εξάτμισης κλπ. Επίσης, η Gemballa εφοδιάζε την E24 6-Series με νέα ανάρτηση, 15άρες Ronal ζάντες ελαφρού κράματος, αναβαθμισμένα φρένα και νέο εσωτερικό, στο οποίο ο πελάτης μπορούσε να τοποθετήσει μέχρι και τηλεόραση! Βέβαια, για όλα αυτά, η Gemballa ζητούσε 150.000 Γερμανικά μάρκα το 1985… χωρίς να υπολογίζεται η αξία του αυτοκινήτου. Η συγκεκριμένη, κίτρινη που βλέπεις, κόστισε σε κάποιον Σαουδάραβα 275.000 μάρκα!

Χα! Νόμιζες ότι η Audi πρωτοτύπησε με το Allroad ε; Πόσο λάθος κάνεις! Αντέγραψε την πρόταση της Treser! Το Hunter, όπως ονομάζεται το αυτοκίνητο, βασιζόταν στο Audi 90 αλλά είχε ενισχυμένο πλαίσιο, υπερυψωμένη ανάρτηση, bull-bar, διάφορα προστατευτικά, φαρδύτερα φτερά κλπ. Κάτω από το καπό, βρισκόταν ένας 5-κύλινδρος κινητήρας που ανάλογα με την έκδοση, απέδιδε από 160 έως και 250 άλογα. Φήμες λένε ότι αν κάποιος σταθεί τυχερός και βρει κάποιο Hunter στην αγορά, θα πληρώσει περισσότερα απ’ ότι κοστίζει ένα ur-Quattro. Φήμες επίσης λένε ότι τα περισσότερα Hunters κατέληξαν στα χέρια πλούσιων Σεΐχηδων. Έεεεεελα!

Άλλο ένα γνώριμο όνομα. Sbarro. Το μοντέλο; Βαθιά ανάσα: Mercedes 500 Portes Papillon Gullwing. Πόσο πιο 80ies ποια; Παρουσιάστηκε στην έκθεση της Γενεύης –όπως συνηθίζει η Sbarro– το 1983 και απευθυνόταν στον μέσο ζάμπλουτο Σαουδάραβα που ένιωθε ότι το αυτοκίνητο του δεν ήταν αρκετά ξεχωριστό. Την παράσταση, εκτός από την μάσκα φυσικά, έκλεβαν οι gullwing πόρτες που μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπες σαν πρόταση αφού είχαν εμφανιστεί πριν λίγα χρόνια από την SGS, αλλά ήταν σίγουρα εντυπωσιακές. Επίσης εντυπωσιακός, ήταν ο κινητήρας του Shahin 1000 όπως ονομαζόταν το μοντέλο. Ο κλασικός, 5-λιτρος V8 με τα 230-κάτι άλογα, έδινε τη θέση του σε έναν άλλο V8 με χωρητικότητα 6.9 λίτρων. Όχι σε όλα τα Shahin βέβαια, αλλά υπήρχε η επιλογή! Περιττό να αναφέρουμε ότι αν όχι όλες, οι περισσότερες κατέληξαν στη Μ. Ανατολή. Γιατί ποιος άλλος θα έδινε περίπου 200.000 Γερμανικά μάρκα γι’ αυτό το αυτοκίνητο;

Τόση ώρα χωρίς τον απόλυτο συνδυασμό; 80ies kitsch + American Muscle = Chevrolet Camaro Z/28 Stage II Yenko Turbo Z. Κοίτα το κτήνος των 225 ίππων από τον υπερτροφοδοτούμενο, 5-λιτρο V8! 225 ολόκληρα άλογα από υπερτροφοδοτούμενο V8. Το γράφω για να το πιστέψω! Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, δεν φταίει η Chevy αλλά οι αυστηρότατοι περιορισμοί της εποχής στις Η.Π.Α. 15άρες ζάντες, γραφικά, bodykit και ότι άλλο μπορεί να θέλει κανείς για να είναι όσο πιο 80ies μπορεί. Αν δεν κάνω λάθος, στο κασετόφωνο της Yenko Camaro παίζει σε επανάληψη Motley Crue. Μόνο Motley Crue!

Νόμιζες ότι το customization των SUV είναι σύγχρονη μόδα; Σωστά νόμιζες αλλά σαν ιδέα, υπήρχε από πολύ πριν. Τουλάχιστον από την δεκαετία του ’80. Πάρε για παράδειγμα αυτό το πράγμα. Υπεύθυνη για το 6-τροχο έκτρωμα είναι η Vantagefield και αν σε μπερδεύει η μάσκα της Mercedes, να σου πω ότι στο βάθος, αυτό που βλέπεις είναι Range Rover. Φυσικά, το πρώτο ήταν παραγγελία κάποιου Μεσανατολίτη αλλά εκτός αυτού, κατασκευαστήκαν άλλα 2. Άχρηστη πληροφορία: Η οροφή, ανοιγοκλείνει υδραυλικά!

Ας γυρίσουμε σε κάτι πιο… δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω. Κλασικό; Η Version III της Strosek 928 ήταν το ολοκληρωμένο πακέτο. Φαρδύτερα φτερά, νέο καπό, νέος εμπρός προφυλακτήρας, μεγάλη αεροτομή, Hella φωτιστικά σώματα, NACA αεραγωγοί, ζαντάρες, λαστιχάρες και βελτιώσεις στον κινητήρα. Τι άλλο να θελήσει κανείς;

Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Το μόνο που ξέρω, είναι ότι ονομάζεται Opel Kadett Extrem και αποτελεί δημιουργία της Mattig. Μέχρι εκεί φτάνουν τα Γερμανικά μου και μέχρι εκεί έφτασαν και τα αποτελέσματα των αναζητήσεων που έκανα. Όποιος γνωρίζει οτιδήποτε παραπάνω, ας με ενημερώσει στα σχόλια. Me likey πάντως! Αυτά από εμένα. Λατρεύω το kitsch της συγκεκριμένης δεκαετίας και τις επόμενες ημέρες, θα το αποδείξω για μία ακόμα φορά με το δεύτερο μέρος αυτού του άρθρου. Μέχρι τότε, απολαύστε δεκαετία ’80!