Το λάθος με τον Σάλπι

Στη Μάλτα η Εθνική Ελλάδας εμφάνισε τις ίδιες ασθένειες που είχε όλα αυτά τα χρόνια: έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας, αδυναμία να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ανεπάρκεια στην τελική φάση. Και εμφάνισε αυτές τις ασθένειες γιατί πάλι υπέφερε από τη γνωστή αμαρτία του ποιος είναι βασικός και ποιος όχι. Για χρόνια κατηγορούσαμε τον Οτο Ρεχάγκελ ότι χρησιμοποιούσε τα δικά του παιδιά εις βάρος άλλων πιο ποιοτικών εναλλακτικών λύσεων. Και καλά κάναμε και τον κατηγορούσαμε. Αλλά και ο Φερνάντο Σάντος δεν ξέφυγε, τουλάχιστον δεν ξέφυγε στο ματς στη Βαλέτα.Από τον Σάντος θα ζητούσε κανείς να σκεφτεί «out of the box» που λένε και οι ξένοι. Να μην ακολουθήσει την πατροπαράδοτη εξισορροπιστική τακτική των προκατόχων του για το ποιοι και από ποιες ομάδες πρέπει να παίζουν. Να δει το ματς με φαντασία. Δεν το έκανε. Και το ότι νικήσαμε στο τελευταίο λεπτό δεν τον αθωώνει.Το ματς με τη Μάλτα ήταν ξεκάθαρο πώς θα πάει: οι Μαλτέζοι θα αμύνονται μέχρις εσχάτων για να πάρουν έναν βαθμό. Στην επίθεση λοιπόν η εθνική χρειαζόταν ποδοσφαιριστές που τη μία ή τη μισή ευκαιρία τη μετατρέπουν σε γκολ. Ο Σαλπιγγίδης λοιπόν πού κολλάει;Περίμενε ο Σάντος από τους Μαλτέζους να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας για να εκμεταλλευτούμε την ταχύτητα του Σάλπι στην κόντρα; Του Σαλπιγγίδη που εφέτος έχει 6 γκολ σε 27 ματς πρωταθλήματος και έχει να σκοράρει δύο μήνες;Κακά τα ψέματα, ο πιο αποτελεσματικός έλληνας επιθετικός αυτήν την στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι ο Κώστας Μήτρογλου. Στον Πανιώνιο; Στον Πανιώνιο. Τι να κάνουμε έτσι τα έφερε η ζωή και ο Μήτρογλου παίζει στον Πανιωνάκο που προσπαθεί να σωθεί και όχι στον Ολυμπιακό ή στον περήφανο ΠΑΟΚ. Αλλά αυτό δεν ακυρώνει ότι σε οκτώ ματς που έχει παίξει με τα κυανέρυθρα έχει βρει επτά φορές δίχτυα - παίζοντας μάλιστα σε μια ομάδα που έχει ελάχιστες τελικές προσπάθειες. (Δεν το ακυρώνει ούτε ακόμη αυτή η άθλια ξανθιά κουπ του με την οποία εμφανίστηκε στη Βαλέτα.)Ο Μήτρογλου έπρεπε να έχει ξεκινήσει στη Μάλτα, ή έστω να έχει μπει στο ημίχρονο. Αλλά ο Πορτογάλος επέμεινε στον αγαπημένο του Σαλπιγγίδη ως το 61' όταν τον έκανε αλλαγή με τον Φετφατζίδη. Το αποτέλεσμα ήταν ατελείωτα λεπτά μπάλας χωρίς μία ευκαιρία της προκοπής, χωρίς κίνηση στην περιοχή, χωρίς ελπίδα.Ο Σάντος σώθηκε στο τέλος. Αλλά πρέπει να καλοσκεφτεί τι συνέβη στη Μάλτα. Και να δει τι μπορεί να αλλάξει. Ξεκινώντας από τις δικές του επιλογές..